القرآن الكريم (ترجمه مشکینی)
| نام کتاب | القرآن الکریم |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | قرآن. فارسی - عربی |
| پدیدآورندگان | طه، عثمان (خطاط)
استادولی، حسین (ویراستار) مشکینی اردبیلی، علی (مترجم) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | BP 59/66 /م5 |
| موضوع | قرآن - ترجمهها |
| ناشر | نشر الهادی |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1381 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE2059AUTOMATIONCODE |
قرآن كريم ترجمه آيت الله على مشكينى ترجمه ايست به زبان فارسى كه توسط حسين استاد ولى ويرايش شده است.
با توجه به تسلط مترجم به مباحث بلاغت، ادبيات عرب و لغت، ترجمه‌اى را كه از قرآن ارائه نموده است قابل تقدير مى‌باشد. از طرف ديگر رعايت نمودن اصول و قواعد ترجمه و هماهنگى‌هايى كه در بين جملات وجود دارد باعث شده است كه ترجمه از اعتبار و ارزش قابل توجهى برخوردار باشد به گونه‌اى كه مورد توجه مردم مخصوصا افراد تحصيل كرده قرار گيرد.
ويژگى‌ها
1- وجود توضيحات در پرانتز كه در فهم آيات كمك فراوانى مى‌نمايد.
2- كليۀ ادات و عوامل تاكيد در ترجمه رعايت شده است مانند آيه 67 سورۀ حج: إنّك لعلى هدى مستقيم كه اينگونه ترجمه شده استب: «به يقين تو بر هدايت(به راهى)مستقيم هستى».
3-توجه به كلماتى كه در جملات به صورت مفعول مطلق آمده‌اند مانند آيۀ 100 سورۀ كهف: و عرضنا جهنم يومئذ للكافرين عرضا كه در ترجمه آمده: «و جهنم را در آن روز بر كافران به طور آشكار و وحشت‌زا عرضه بداريم» كه كلمۀ عرضا كه مفعول مطلق است «به طور آشكار» ترجمه شده است. و يا مانند آيۀ 12 سورۀ اسراء: و كل شىء فصلناه تفصيلا : «و ما هر چيزى را به تفصيلى مناسب آن توضيح داده‌ايم».
4- كليۀ كلمات و حروف مانند حرف واو-فاء-ثم و... در ترجمه آمده است مانند آيۀ 102 سورۀ كهف: ا فحسب الذين كفروا ... «پس آيا كسانى كه كفر ورزيدند».
5- توجه به فعل معلوم و مجهول-در ترجمه سعى شده است كه مجهول و معلوم بودن فعل رعايت شود و در ترجمه به صورت صحيح ترجمه شود.
6- تفاوت گذاشتن بين دو واژۀ «الله» و «اله» كه به صورت صحيح ترجمه شده است.
7- حروف مقطعه بصورت صحيح ترجمه شده است.
اشكالات
1- عدم رعايت جمع و مفرد در ترجمه-مانند آنچه در ترجمۀ كلمۀ امانى در آيۀ 123 سورۀ نساء آمده است: ليس بأمانيّكم و لا أمانىّ اهل الكتاب» كه در ترجمه آمده: «(پاداش و كيفر در آخرت) نه به آرزوى شماست و نه به آرزوى اهل كتاب» در صورتيكه كلمۀ امانى جمع است و به معناى آرزوها مى‌باشد و مفرد آن امنيّه مى‌باشد.
2- برخى از مطالب كه به عنوان توضيح آمده تكرارى است مانند آنچه در توضيح حروف مقطعه در ابتداى سوره بقره آمده و همين مطالب در ابتداى سوره عنكبوت و ديگر سوره‌هايى كه حروف مقطعه دارند آمده است.
3- در برخى از موارد توضيحات اضافى از متن اصلى ترجمه جدا نشده است و لذا خواننده نمى‌تواند تشخيص دهد كه آيا اين ترجمۀ قرآن است يا چيز ديگر مانند آنچه كه در ترجمۀ آيه 114 سورۀ نساء آمده: لا خير فى كثير من نجويهم كه در ترجمه آمده: «در بسيارى از رازگويى و سخنان در گوشى آنها خيرى نيست» كه جملۀ سخنان در گوشى بايد در پرانتز قرار گيرد و يا مانند آيه 124 سورۀ نساء.
4- كلمات و جملات تكرارى در قرآن، ترجمه يكسان ندارند مثلا در سورۀ حمد در ترجمۀ «بسم الله الرحمن الرحيم» مى‌نويسد «به نام خداوند بخشندۀ مهربان» ولى در ترجمۀ الرحمن الرحيم مى‌نويسد: «خداى رحمتگر مهربان» و يا مانند آنچه كه در ترجمۀ جملۀ: «الله لا اله الا هو» -در آيۀ 255 سورۀ بقره آمده: «خداى يكتاست كه جز او معبودى نيست» ولى در آيۀ اول سورۀ آل عمران: الله لا اله الا هو «خداى يكتا كه جز او معبودى نيست.» ترجمه شده است.
5- عدم توجه به مبتدأ و خبر و نقش آنها در جمله مانند آنچه كه در ترجمۀ آيۀ 144 سورۀ احزاب آمده: تحيّتهم يوم يلقونه سلام كه در ترجمه آن آمده: «تحيّت و درود (خدا) بر آنان در روزى كه با او ديدار مى‌كنند» در اين ترجمه جملۀ تحيّتهم مبتدا و خبر آن عليهم محذوف گرفته شده در صورتيكه در آيه شريفه-تحيّتهم مبتدا و خبر آن سلام مى‌باشد.
6- عدم توجه به ضماير فصل-در ترجمه اكثر ضماير فصل، نقش آنها بيان نشده است مانند آنچه كه در ترجمۀ آيه 56 سورۀ توبه آمده: و يحلفون بالله انهم لمنكم و ما هم منكم كه در ترجمه آمده «و آنها به خدا سوگند مى‌خورند كه حتما از شما هستند در حاليكه از شما نيستند» در اين ترجمه در جملۀ ما هم منكم-ضمير «هم» معنا نشده است و يا مانند آيه 50 سورۀ زخرف فلما كشفنا عنهم العذاب اذا هم ينكثون كه در ترجمه آمده «پس چون عذاب را از آنها برطرف كرديم ناگاه پيمان مى‌شكنند» در اين آيه نيز در جملۀ «اذا هم ينكثون» كلمۀ «هم» ترجمه نشده است