شرح دعاء السحر (موسوعه جلد 42)
| نام کتاب | شرح دعاء السحر |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س) - دفتر قم (محقق)
خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران (نويسنده) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | BP 270 /س302 خ8 1392* |
| موضوع | دعاها
دعای سحر - نقد و تفسیر |
| ناشر | موسسة تنظیم و نشر آثار الإمام الخمینی (قدس سره) |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1392 هـ.ش یا 1434 هـ.ق |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE37021AUTOMATIONCODE |
«شرح دعاء السحر»، اولين اثر نوشتارى امام خمینی(رض) به زبان عربى و موضوعش شرح و تفسير اخلاقى و عرفانى دعاى سحرهاى ماه مبارك رمضان است كه نويسنده آن را در سال 1307ش، در 27 سالگى تأليف كرده است. درباره چاپ حاضر كه جديدترين چاپ است چند نكته گفتنى است:
1. نسخه حاضر، چاپ پنجم اثر مذكور است كه سال 1392ش، جزو مجموعه «موسوعة الإمام الخميني» با اهتمام مؤسّسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى منتشر شده و جلد 42 آن را تشكيل داده است.
2. ناشر در مقدمه خويش، با ذكر چگونگى تأليف كتاب و سير چاپ‌ها و انتشار و ترجمه آن در سال‌هاى پيشين، افزوده است: «... بعد نوبت به مؤسّسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى رسيد و اين مؤسسه به تصحيح متن و مقابله آن با دو نسخه از كتاب پرداخت و آن را در سال 1374ش منتشر كرد، همراه با مقدّمه تحقيق و تعليقات ضرورى در مورد ارجاع آيات، روايات و اقوال با ضميمه فهارس فنى و... و در سال 1386ش، مؤسّسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى ترجمه فارسى آن را منتشر كرد. اكنون و براى اولين بار در مجموعه «موسوعة الإمام الخميني(س)»، كتاب «شرح دعاء السحر» بر اساس نسخه خطى اصلى حضرت امام خمینی به قلم خودش منتشر مى‌شود و به همين جهت خطاهاى رخ‌داده در چاپ‌هاى پيشين تصحيح شده است.
روش ما در تحقيق اين اثر چنين است:
الف)- تصحيح متن بر اساس دست‌نوشته اصلى امام خمینی؛
ب)- نوشتن متن بدون هيچ تصرفى در واژگان و جملات، بلكه فقط با استفاده از نشانه‌هاى نگارشى و رسم‌الخط امروزى؛
ج)- قرار دادن عناوينى براى تسهيل دسترسى محقّقان...؛
د)- استخراج مجدد منابع آيات، روايات، و اقوال بر طبق روش متداول در اين دوران؛
ه)- تنظيم فهارس فنّي»[۱]
3. محققان مؤسّسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى براى تصحيح اثر حاضر از منابع معتبر و متعددى (102 كتاب) از آثار دانشمندان به زبان عربى و فارسى استفاده كرده‌اند[۲]
4. گفتنى و قابل تقدير است كه تعليقات نويسنده در پاورقى‌ها از افزوده‌هاى مصحح تفكيك شده است؛ به اين صورت كه در آغاز پاورقى، علامت ستاره (*) و در پايان مطالب نويسنده در پاورقى، اين عبارت آمده است: «[منه عفي عنه]»[۳]
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.