الرسالة المغنية في السكوت و لزوم البيوت

الرسالة المغنية في السكوت و لزوم البيوت، نوشته ابن بنای بغدادی (396-471ق)، عالم‌ علوم‌ قرآنی‌، محدث‌، فقیه‌ و استاد در انواع‌ علوم‌ است که با تحقیق عبدالله بن یوسف جدیع چاپ شده است. کتاب وی دربردارنده احادیث اخلاقی درباره سکوت و کناره‌گیری از مردم به جهت بیهوده‌گویی آنان است. محقق در آغاز، بحثی درباره اِسناد این کتاب به مؤلفش دارد و به شرح حال رجالی که آن را از پسِ یکدیگر نقل کرده‌اند پرداخته و در آخر، این نوشته را نسخه درست و نفیسی از او می‌داند[۱]. برخی مانند ابن‌ حجر درباره محتوای کتاب گفته‌اند که‌ ابن‌ بنا در آن ‌به‌ غلّو افتاده‌ است‌.[۲]. ‏ این کتاب در سه باب تنظیم شده است: الف)- بابی درباره سکوت و لزوم در‌ خانه ‌نشستن؛ ب)- بابی در ضرورت حفظ سلامت و لزوم توطن؛ ج)- باب مشغول شدن به آنچه آدمی را بی‌نیاز می‌کند و ترک ورود به آنچه به درد وی نمی‌خورد[۳].

الرسالة المغنية في السكوت و لزوم البيوت
الرسالة المغنية في السكوت و لزوم البيوت
پدیدآورانابن‌بنا، حسن‌بن احمد (نویسنده) جدیع، عبدالله بن یوسف (محقق)
ناشردار العاصمة
مکان نشرعربستان - رياض
سال نشر1409ق.
چاپچاپ یکم
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره

نویسنده می‌گوید: این رساله را برای سالم ماندن دین و دنیای مؤمنان نوشته است. در این کتاب سلسله سندها نیز در آغاز حدیث‌ها و روایت‌ها درج شده‌اند. محقق در پاورقی‌ها به ارزیابی درستی یا ناراستی احادیث پرداخته که حجم زیادی از این کتاب کوچک را در بر گرفته است[۴]‏ و نیز در پایان کتاب هر حدیثی را در کنار راوی اصلی‌اش نشانده و فهرستی از آن‌ها را تهیه کرده است. مصنف در کنار بهره‌گیری از سخن پیامبر(ص) از شخصیت‌های تأثیرگذار دیگر نیز بهره برده است. همچنین شواهد شعری را برای تأثیرگذاری و روانی سخنش به‌کار گرفته است.

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه محقق، ص10‌
  2. ر.ک: ابن‌ حجر عسقلانی، ص195‌
  3. ر.ک: متن کتاب، ص35-49
  4. ر.ک: مقدمه محقق، ص15

منابع مقاله

  1. مقدمه محقق و متن کتاب.
  2. احمد بن‌ حجر عسقلانی‌، «لسان‌ المیزان»‌، ج۲، حیدرآباد دکن، 1329-1331ق.

وابسته‌ها