دیوان شوکت بخاری

دیوان شوکت بخاری، مجموعه اشعار خواجه محمد بن اسحاق بخاری (1111ق) مشهور به شوکت، شاعر سبک هندی اوایل قرن دوازدهم است. این اثر با پیشگفتار و تصحیح سیروس شمیسا منتشر شده است.

دیوان شوکت بخاری
دیوان شوکت بخاری
پدیدآورانشوکت بخاری، محمد اسحاق (نویسنده) شمیسا، سیروس (محقق)
ناشرفردوس
مکان نشرايران - تهران
سال نشر1382ش.
چاپاول
شابک964-320-200-3
موضوعشعر فارسي - قرن 11ق.
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏‎‏/‎‏د‎‏9 / 6336 ‏‎‏PIR‎‏

کتاب از پیشگفتاری قریب به سی صفحه برخوردار است و پس از آن غزلیات (به‌ترتیب حروف الفبا)، رباعیات و قصاید ذکر شده است. بیشتر اشعار شوکت غزل است. حدود بیست رباعی و ده قصیده هم دارد و در یکی از نسخ هم قطعه‌ای از او آمده است. ظاهراً شوکت خود از دیوانش انتخاب کرده و از بسیاری از غزلیات خود فقط یک یا دو بیت را آورده است. شاعری شوکت مبتنی بر همین ابیات منفرد و در نهایت غزلیات اوست و قصاید مدحی و مذهبی او تعریفی ندارد[۱]‏.

بزرگ‌ترین عیب شعر شوکت تکرار قافیه است که به حد افراط رسیده است. تکرار قافیه از فخامت شعر می‌کاهد و در تاریخ شعر فارسی تجربه‌ای ناموفق است. زیبایی شعر او بیشتر در موسیقی آن است، اوزان مطبوع، تتابع گوش‌نواز اضافات، ردیف‌های زیبا، قافیه و ردیف را گاهی به‌صورت جمع می‌آورد که به موسیقی کلام می‌افزاید. شعر او را می‌توان به‌صورت آواز زمزمه کرد و مفتون موسیقی آن شد[۲]‏.

پانویس

  1. ر.ک: پیشگفتار، ص21
  2. ر.ک: همان، ص24

منابع مقاله

پیشگفتار

وابسته‌ها