پرش به محتوا

هنر داستانی در قرآن کریم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' .' به '.'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.')
 
خط ۳۳: خط ۳۳:
تقریباً یک‌چهارم آیات قرآن را قصه شکل می‌دهد. کمتر سوره‌ای از قرآن را می‌توان سراغ گرفت که در آن داستانی از پیامبران و اقوام گذشته یا روایتی از حال و روز اهل بهشت و دوزخ و گفتگوی میان آنها نقل نشده باشد. قصۀ قرآنی از حیث نوع، طول، ساختار و موضوع و ماده بسیار متنوع است.
تقریباً یک‌چهارم آیات قرآن را قصه شکل می‌دهد. کمتر سوره‌ای از قرآن را می‌توان سراغ گرفت که در آن داستانی از پیامبران و اقوام گذشته یا روایتی از حال و روز اهل بهشت و دوزخ و گفتگوی میان آنها نقل نشده باشد. قصۀ قرآنی از حیث نوع، طول، ساختار و موضوع و ماده بسیار متنوع است.


قرآن از هر موضوع و ماده‌ای، صرف‌نظر از اهمیت و ارزش آن در چشم و ذهن مخاطبان، برای انتقال پیام‌های دینی و اخلاقی بهره برده است. درواقع نقش و کارکرد قصه در قرآن با نقش و کارکرد قصه در انجیل و تورات به‌کلی متفاوت است. انجیل و تورات به یک معنا از آغاز تا انجام، یک روایت است. تورات از داستان آفرینش جهان آغاز و با خلقت آدم در بهشت و خوردن میوۀ ممنوعه و اخراج از باغ عدن و شرح‌حال فرزندان و ازدواج‌های آنها ادامه می‌یابد تا به یعقول و قوم بنی‌اسرائیل و داستان تولد موسی و پیامبری وی می‌رسد و با درگذشت موسی پایان می‌یابد. انجیل نیز از تولد عیسی آغاز و با به صلیب کشیده‌شدن و زندن‌شدن پس از مرگ و عروج وی به آسمان پایان می‌یابد. درحالی‌که قرآن در حکایات خود به بیان جزئیات حوادث و نام شخصیت‌های داستان و تاریخ رخدادها و ... هیچ اهتمامی ندارد. این تفاوت ساختاری افزون بر اینکه ناقض فرضیۀ تقلید قرآن از انجیل و تورات است، از حقیقت دیگری نیز حکایت دارد و آن اینکه قصه در قرآن دارای کارکرد دیگری غیر از بیان تاریخ است.
قرآن از هر موضوع و ماده‌ای، صرف‌نظر از اهمیت و ارزش آن در چشم و ذهن مخاطبان، برای انتقال پیام‌های دینی و اخلاقی بهره برده است. درواقع نقش و کارکرد قصه در قرآن با نقش و کارکرد قصه در انجیل و تورات به‌کلی متفاوت است. انجیل و تورات به یک معنا از آغاز تا انجام، یک روایت است. تورات از داستان آفرینش جهان آغاز و با خلقت آدم در بهشت و خوردن میوۀ ممنوعه و اخراج از باغ عدن و شرح‌حال فرزندان و ازدواج‌های آنها ادامه می‌یابد تا به یعقول و قوم بنی‌اسرائیل و داستان تولد موسی و پیامبری وی می‌رسد و با درگذشت موسی پایان می‌یابد. انجیل نیز از تولد عیسی آغاز و با به صلیب کشیده‌شدن و زندن‌شدن پس از مرگ و عروج وی به آسمان پایان می‌یابد. درحالی‌که قرآن در حکایات خود به بیان جزئیات حوادث و نام شخصیت‌های داستان و تاریخ رخدادها و... هیچ اهتمامی ندارد. این تفاوت ساختاری افزون بر اینکه ناقض فرضیۀ تقلید قرآن از انجیل و تورات است، از حقیقت دیگری نیز حکایت دارد و آن اینکه قصه در قرآن دارای کارکرد دیگری غیر از بیان تاریخ است.


در نگاه نویسندۀ این کتاب، اگر زبان قرآن در توصیف پدیده‌ها و واقعیات هستی، زبانی ادبی و هنری و هدف از آن تأثیر بر جان مخاطب و هدایت او باشد، تاریخ نیز واقعیتی است در عرصۀ زیست انسان؛ بنابراین زبان قرآن در توصیف رخدادهای تاریخی نیز علی القاعده نه زبان علمی و مورخانه، بلکه ناگزیر زبانی ادبی و هنری خواهد بود. او در این کتاب کوشیده است با اثبات این فرضیه، ابهام‌های موجود دربارۀ داستان‌های قرآن را بزداید و با برطرف‌کردن تهافت‌های ظاهری داستان‌های قرآن، به طعن‌های طاعنان و خرده‌گیری‌های مستشرقان علیه قرآن پاسخ گوید.
در نگاه نویسندۀ این کتاب، اگر زبان قرآن در توصیف پدیده‌ها و واقعیات هستی، زبانی ادبی و هنری و هدف از آن تأثیر بر جان مخاطب و هدایت او باشد، تاریخ نیز واقعیتی است در عرصۀ زیست انسان؛ بنابراین زبان قرآن در توصیف رخدادهای تاریخی نیز علی القاعده نه زبان علمی و مورخانه، بلکه ناگزیر زبانی ادبی و هنری خواهد بود. او در این کتاب کوشیده است با اثبات این فرضیه، ابهام‌های موجود دربارۀ داستان‌های قرآن را بزداید و با برطرف‌کردن تهافت‌های ظاهری داستان‌های قرآن، به طعن‌های طاعنان و خرده‌گیری‌های مستشرقان علیه قرآن پاسخ گوید.