مهدی، محمد: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگینامه | عنوان = محمد مهدی زینالعابدین | تصویر =NUR45769.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = شیخ محمد مهدی زینالعابدین | نامهای دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = فرزند علامه شیخ مهدی، نوه آیتالله شیخ زینالعابدین مرندی...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
}} | }} | ||
'''شیخ محمد مهدی زینالعابدین''' (۱۳۴۰-۱۴۲۰ ق)، فقیه، اصولی و عارف معاصر نجف و قم، از نوادگان آیتالله شیخ زینالعابدین مرندی بود. وی از شاگردان سید ابوالقاسم خویی و شیخ حسین حلی به شمار میرود و آثاری ارزشمند در فقه، اصول، فلسفه و ادعیه از خود به جای گذاشته است. | '''شیخ محمد مهدی زینالعابدین''' (۱۳۴۰-۱۴۲۰ ق)، فقیه، اصولی و عارف معاصر نجف و قم، از نوادگان [[آیتالله شیخ زینالعابدین مرندی]] بود. وی از شاگردان [[خویی، سید ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویی]] و [[حلی، حسین|شیخ حسین حلی]] به شمار میرود و آثاری ارزشمند در فقه، اصول، فلسفه و ادعیه از خود به جای گذاشته است. | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
شیخ محمد مهدی زینالعابدین در سال ۱۳۴۰ قمری (مطابق با ۱۳۰۰ شمسی) در نجف اشرف به دنیا آمد. پدرش علامه شیخ مهدی و پدربزرگش آیتالله شیخ زینالعابدین مرندی (۱۲۶۶-۱۳۴۰ ق) از فقهای نامدار نجف بود که از محضر آیاتی چون سید حسین | شیخ محمد مهدی زینالعابدین در سال ۱۳۴۰ قمری (مطابق با ۱۳۰۰ شمسی) در نجف اشرف به دنیا آمد. پدرش علامه شیخ مهدی و پدربزرگش [[آیتالله شیخ زینالعابدین مرندی]] (۱۲۶۶-۱۳۴۰ ق) از فقهای نامدار نجف بود که از محضر آیاتی چون [[سید حسین کوهکمری]]، [[رشتی، حبیبالله|میرزا حبیبالله رشتی]] و [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزا محمدحسن شیرازی]] بهره برده بود.<ref> ر.ک: جواهر کلام، عبدالحسین، ج۳، ص۳۲۶-۳۲۷</ref> | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
تحصیلات مقدماتی را نزد عموی دانشمند خود، آیتالله شیخ هادی زینالعابدین فراگرفت. علوم ریاضی مانند هیئت و حساب را از میرزا محمد اردبیلی آموخت. ادامه سطوح عالی حوزوی را نیز نزد عموی خود گذراند. | تحصیلات مقدماتی را نزد عموی دانشمند خود، [[آیتالله شیخ هادی زینالعابدین]] فراگرفت. علوم ریاضی مانند هیئت و حساب را از میرزا محمد اردبیلی آموخت. ادامه سطوح عالی حوزوی را نیز نزد عموی خود گذراند. | ||
وی سپس در درس خارج فقه و اصول دو استاد برجسته زمان، آیتالله سید ابوالقاسم خویی و آیتالله شیخ حسین حلی حاضر شد و تقریرات دروس آنان را به دقت نگاشت.<ref> ر.ک: جواهر کلام، عبدالحسین، ج۳، ص۳۲۷</ref> | |||
وی سپس در درس خارج فقه و اصول دو استاد برجسته زمان، [[خویی، سید ابوالقاسم|آیتالله سید ابوالقاسم خویی]] و [[حلی، حسین|آیتالله شیخ حسین حلی]] حاضر شد و تقریرات دروس آنان را به دقت نگاشت.<ref> ر.ک: جواهر کلام، عبدالحسین، ج۳، ص۳۲۷</ref> | |||
==فعالیتها== | ==فعالیتها== | ||
شیخ محمد مهدی زینالعابدین در نجف اشرف به تدریس، تألیف و خدمات اجتماعی مشغول بود و اقامه جماعت نیز میکرد. در سال ۱۴۰۴ قمری، به دلیل شرایط سیاسی حاکم بر عراق، از راه سوریه به ایران مهاجرت کرد و در شهر قم ساکن شد. در قم، چند سالی در مسجدی مقابل منزل آیتالله گلپایگانی به اقامه جماعت و ارشاد مردم پرداخت. اما در دو سه سال پایانی عمر، انزوا گزید و به عبادت و تألیف مشغول بود.<ref> ر.ک: جواهر کلام، عبدالحسین، ج۳، ص۳۲۶-۳۲۷</ref> | شیخ محمد مهدی زینالعابدین در نجف اشرف به تدریس، تألیف و خدمات اجتماعی مشغول بود و اقامه جماعت نیز میکرد. در سال ۱۴۰۴ قمری، به دلیل شرایط سیاسی حاکم بر عراق، از راه سوریه به ایران مهاجرت کرد و در شهر قم ساکن شد. در قم، چند سالی در مسجدی مقابل منزل [[گلپایگانی، سید محمدرضا|آیتالله گلپایگانی]] به اقامه جماعت و ارشاد مردم پرداخت. اما در دو سه سال پایانی عمر، انزوا گزید و به عبادت و تألیف مشغول بود.<ref> ر.ک: جواهر کلام، عبدالحسین، ج۳، ص۳۲۶-۳۲۷</ref> | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
نسخهٔ ۹ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۱:۱۳
شیخ محمد مهدی زینالعابدین (۱۳۴۰-۱۴۲۰ ق)، فقیه، اصولی و عارف معاصر نجف و قم، از نوادگان آیتالله شیخ زینالعابدین مرندی بود. وی از شاگردان سید ابوالقاسم خویی و شیخ حسین حلی به شمار میرود و آثاری ارزشمند در فقه، اصول، فلسفه و ادعیه از خود به جای گذاشته است.
ولادت
شیخ محمد مهدی زینالعابدین در سال ۱۳۴۰ قمری (مطابق با ۱۳۰۰ شمسی) در نجف اشرف به دنیا آمد. پدرش علامه شیخ مهدی و پدربزرگش آیتالله شیخ زینالعابدین مرندی (۱۲۶۶-۱۳۴۰ ق) از فقهای نامدار نجف بود که از محضر آیاتی چون سید حسین کوهکمری، میرزا حبیبالله رشتی و میرزا محمدحسن شیرازی بهره برده بود.[۱]
تحصیلات
تحصیلات مقدماتی را نزد عموی دانشمند خود، آیتالله شیخ هادی زینالعابدین فراگرفت. علوم ریاضی مانند هیئت و حساب را از میرزا محمد اردبیلی آموخت. ادامه سطوح عالی حوزوی را نیز نزد عموی خود گذراند.
وی سپس در درس خارج فقه و اصول دو استاد برجسته زمان، آیتالله سید ابوالقاسم خویی و آیتالله شیخ حسین حلی حاضر شد و تقریرات دروس آنان را به دقت نگاشت.[۲]
فعالیتها
شیخ محمد مهدی زینالعابدین در نجف اشرف به تدریس، تألیف و خدمات اجتماعی مشغول بود و اقامه جماعت نیز میکرد. در سال ۱۴۰۴ قمری، به دلیل شرایط سیاسی حاکم بر عراق، از راه سوریه به ایران مهاجرت کرد و در شهر قم ساکن شد. در قم، چند سالی در مسجدی مقابل منزل آیتالله گلپایگانی به اقامه جماعت و ارشاد مردم پرداخت. اما در دو سه سال پایانی عمر، انزوا گزید و به عبادت و تألیف مشغول بود.[۳]
وفات
وی سرانجام در بامداد روز سهشنبه دوم رجب سال ۱۴۲۰ قمری (مطابق با ۲۰ مهر ۱۳۷۸ شمسی) در قم درگذشت. پیکر او عصر روز چهارشنبه از مسجد امام رضا(ع) تشییع و در جوار مرقد علی بن جعفر(ع) در قم به خاک سپرده شد.[۴]
آثار
آثار او عمدتاً در زمینههای فقه، اصول، فلسفه، اخلاق و ادعیه است که بسیاری از آنها به صورت دستنوشته و عمدتاً در عراق نزد بستگانش نگهداری میشود و برخی هنوز منتشر نشدهاند. از جمله:
- البیان الأوفی فی شرح العروة الوثقی (تقریرات درس فقه شیخ حسین حلی)
- البیان الثاقب فی شرح المکاسب (تقریرات درس فقه شیخ حسین حلی)
- البیان المعقول فی شرح کفایة الأصول (در چهار جلد)
- کتاب الطهارة (در چهار جلد)
- أدعیة سریعة الإجابة لأسرار الرحمانیة فی الأدعیة و الأذکار
- التنبه الجمیل فی الفلسفة و الأخلاق (در دو جلد)
- الکشکول فی الفوائد و الحکم
- تعاریف العلوم
- الفوائد القرآنية فی الأدعية و الأذكار
- الأصول السامية (تقریرات درس اصول شیخ حسین حلی)
- الأصول الواضحة (تقریرات درس اصول سید ابوالقاسم خویی)[۵]
پانويس
منابع مقاله
- جواهر کلام، عبدالحسین، تربت پاکان قم: شرح حال مدفونین در سرزمین قم، ج۳، قم: انصاریان، ۱۴۲۴-۱۳۸۲.