۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
'''طراز الاخبار''' تألیف [[فخرالزمانی، عبدالنبی بن خلف|عبدالنبی فخرالزمانی قزوینی]] (۹۹۸-بعد از ۱۰۴۱ق)، به تصحیح سید کمال حاج | '''طراز الاخبار''' تألیف [[فخرالزمانی، عبدالنبی بن خلف|عبدالنبی فخرالزمانی قزوینی]] (۹۹۸-بعد از ۱۰۴۱ق)، به تصحیح [[حاج سیدجوادی، سید کمال|سید کمال حاج سیدجوادی]]؛ این کتاب یکی از مهمترین مجموعههای ادبی زبان پارسی است که برای قصهپردازان و قصهخوانان تألیف شده تا بتوانند به هنگام سخنوری از عهدۀ هر نوع توصیفی برآیند. این اثر سفینهای است از نظم و نثر فارسی از عصر رودکی تا نیمۀ اول قرن یازدهم هجری که با استفاده از دویست منبع و مأخذ مهم تدوین شده و در نوع خود بینظیر محسوب میشود. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
کتاب «طراز الاخبار» تألیف عبدالنبی فخرالزمانی | کتاب «طراز الاخبار» تألیف [[فخرالزمانی، عبدالنبی بن خلف|عبدالنبی فخرالزمانی قزوینی]]، به تصحیح [[حاج سیدجوادی، سید کمال|سید کمال حاج سیدجوادی]]، در سال ۱۳۹۲ توسط فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران، پژوهشکده هنر در تهران منتشر شده است. این اثر عظیم که یکی از مفصلترین جنگهای نظم و نثر فارسی محسوب میشود، توسط [[فخرالزمانی، عبدالنبی بن خلف|عبدالنبی فخرالزمانی]] (۹۹۸-بعد از ۱۰۴۱ هجری قمری) گردآوری شده است. | ||
مؤلف این کتاب را برای یاریرساندن به نقالان و داستانسرایان تألیف کرده تا بتوانند هنگام نقل، مطالب را از نظم و نثر در حافظۀ خود قرار داده یا از روی نسخه بخوانند و شنوندگان را مسحور دنیای گستردۀ زبان و ادب پارسی کنند. ساختار عمومی کتاب بدینگونه است که مؤلف کوشیده سابقۀ «قصۀ امیر حمزۀ صاحبقران» را که در عصر او مشهورترین موضوع سخنوری و قصهپردازی بوده بررسی کند و آداب قصهگویی را به تفصیل یادآور شود. | مؤلف این کتاب را برای یاریرساندن به نقالان و داستانسرایان تألیف کرده تا بتوانند هنگام نقل، مطالب را از نظم و نثر در حافظۀ خود قرار داده یا از روی نسخه بخوانند و شنوندگان را مسحور دنیای گستردۀ زبان و ادب پارسی کنند. ساختار عمومی کتاب بدینگونه است که مؤلف کوشیده سابقۀ «قصۀ امیر حمزۀ صاحبقران» را که در عصر او مشهورترین موضوع سخنوری و قصهپردازی بوده بررسی کند و آداب قصهگویی را به تفصیل یادآور شود. | ||