صفایی حائری، عباس: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان = عباس صافی حائری

| نام کامل = عباس صافی حائری

| نام پدر = شیخ محمدعلی صافی حائری

| اساتید = {{فهرست جعبه عمودی | [[شیخ محمدعلی صافی حائری]] | [[حاج شیخ علی‌اکبر یامینی]] | [[شیخ جعفر دشتی]] | [[ابوالقاسم خویی]]}}   

| اجازه اجتهاد از = {{فهرست جعبه عمودی | [[شیخ محمد علی صافی حائری]]}}   

'''عباس صفایی حائری''' (۱۳۲۳ق-۱۳۵۷ش)، فقیه، اصولی، مورخ و نویسنده شیعه در سامراء متولد شد. وی تحصیلات حوزوی خود را در کربلا آغاز کرد و سپس به قم مهاجرت نمود. از اساتید وی می‌توان به پدرش شیخ محمد علی صافی حائری، حاج شیخ علی اکبر یامینی، شیخ جعفر دشتی و ابوالقاسم خویی اشاره کرد. از وی آثار متعددی در زمینه‌های تاریخی، فقهی و اصولی به جای مانده است.

عباس صافی حائری فرزند شیخ محمد علی صافی حائری در شب جمعه بیستم صفر سال ۱۳۲۳ هجری قمری در شهر سامراء در جوار حرم امامان حسن عسکری و علی النقی(ع) دیده به جهان گشود.<ref> ر.ک: واحد تحقیقات مسجد مقدس جمکران، ج1، ص21</ref>

وی پس از گذراندن ایام کودکی، همراه با پدرش به کربلا هجرت نمود و در جوار حرم امام حسین(ع) مشغول فراگیری قرآن و علوم دینی شد. پس از یادگیری قرآن و کتاب گلستان سعدی، بخشی از علوم مقدماتی حوزه را نزد حاج شیخ علی اکبر یامینی، شیخ جعفر دشتی و شیخ ابوالقاسم خویی که از علمای بزرگ آن زمان در کربلا بودند، تحصیل کرد. استاد اصلی وی در فقه و اصول، پدرش شیخ محمدعلی صافی حائری بود که از شاگردان میرزای بزرگ شیرازی و از علمای برجسته زمان خود به شمار می‌رفت.<ref> ر.ک: واحد تحقیقات مسجد مقدس جمکران، ج1، ص21</ref>

صافی حائری شخصیتی نویسنده، ادیب، خطیب و معلم اخلاق بود. وی به دلیل دلسوزی و درد دینی که داشت، در برابر اندیشه‌های کسروی تبریزی و حکمی زاده موضعگیری کرد و آثاری در نقد آنان نگاشت. عمر پربرکت خود را در راه خدا، اسلام و مسلمین سپری نمود.