سه چکامه ولائی از ابوتمام طائی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'اهل بیت ' به 'اهل‌بیت '
جز (جایگزینی متن - 'هـ' به 'ه')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'اهل بیت ' به 'اهل‌بیت ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
خط ۴۱: خط ۴۱:
مهم‌ترین دلیل امامی بودن ابوتمام، قصیدۀ غدیریه و همان قصیده‌ای است که نخستین بار ابن غضائری بدان اشاره کرده و ابن شهرآشوب ابیاتی از آن را در «مناقب» آورده است؛ ولی دلایل تشیع امامی ابوتمام در همین قصیده خلاصه نشده و سه قصیدۀ مستقل دیگر و ابیاتی از یک قصیدۀ دیگر، مذهب وی را به‌روشنی نمایان می‌سازد: 1. قصیدۀ غدیریه و تصریح به جانشینی [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] در روز عید غدیر خم در 74 بیت؛ 2. قصیدۀ میمیۀ امامیه و تصریح به اسامی ائمۀ اطهار تا امام جواد(ع) در 60 بیت؛ 3. قصیده در نعت بنی‌هاشم و قدح بنی‌امیه در 13 بیت؛ 4. ابیاتی دیگر که در آن تشیع خود را به‌صراحت اظهار کرده است (3 بیت)؛ 5. ابیات دیگری که می‌توان در آنها نشانه‌هایی از اشاره به مذهب تشیع یافت.
مهم‌ترین دلیل امامی بودن ابوتمام، قصیدۀ غدیریه و همان قصیده‌ای است که نخستین بار ابن غضائری بدان اشاره کرده و ابن شهرآشوب ابیاتی از آن را در «مناقب» آورده است؛ ولی دلایل تشیع امامی ابوتمام در همین قصیده خلاصه نشده و سه قصیدۀ مستقل دیگر و ابیاتی از یک قصیدۀ دیگر، مذهب وی را به‌روشنی نمایان می‌سازد: 1. قصیدۀ غدیریه و تصریح به جانشینی [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] در روز عید غدیر خم در 74 بیت؛ 2. قصیدۀ میمیۀ امامیه و تصریح به اسامی ائمۀ اطهار تا امام جواد(ع) در 60 بیت؛ 3. قصیده در نعت بنی‌هاشم و قدح بنی‌امیه در 13 بیت؛ 4. ابیاتی دیگر که در آن تشیع خود را به‌صراحت اظهار کرده است (3 بیت)؛ 5. ابیات دیگری که می‌توان در آنها نشانه‌هایی از اشاره به مذهب تشیع یافت.


قصیدۀ جاودانۀ غدیریۀ ابوتمام در بحر طویل و قافیۀ «راء» در 74 بیت سروده شده که یکی از قصاید درخشان در موضوع غدیر خم و جانشینی [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] به شمار می‌رود. در 25 بیت ابتدایی، پس از تشبیب‌گونه‌ای خطاب به آهوان، شاعر به بیان حال خود و گله و شکایت از ناملایمات روزگار و بدعهدی مردم نسبت به خاندان پیامبر پرداخته است. ابیات 25 ـ 52 را می‌توان اصلی‌ترین قسمت قصیده دانست که در آن شاعر به بیان فضائل و افتخارات علی(ع) در جنگ‌ها و احادیث واردشده از ناحیۀ پیامبر دربارۀ ایشان می‌پردازد و جان‌فشانی‌های حضرتش در غزوات را یادآور می‌شود. سپس واقعۀ غدیر خم و اعلام جانشینی حضرت علی(ع) توسط پیامبر مطابق با روایات شیعه مطرح شده و سپس به بیان ماجرای سقیفۀ بنی‌ساعده و قتل امیرالمؤمنین و حسنین(ع) می‌پردازد. در ابیات 53 ـ 62 ضمن تضمین به آیات قرآن، وقایع و جریان‌هایی چون جنگ جمل، صفین و نهروان که از سوی مخالفان حضرت، در ایام خلافتش بر وی تحمیل شد، با زبانی تمثیلی یادآور شده است. در ابیات پایانی این قصیده، شاعر به مذهب شیعۀ امامیۀ خود و محبت اهل بیت تصریح می‌کند و مردم را به دلیل دورافتادن از مسیر محبت و ولایت اهل بیت سرزنش می‌کند.
قصیدۀ جاودانۀ غدیریۀ ابوتمام در بحر طویل و قافیۀ «راء» در 74 بیت سروده شده که یکی از قصاید درخشان در موضوع غدیر خم و جانشینی [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] به شمار می‌رود. در 25 بیت ابتدایی، پس از تشبیب‌گونه‌ای خطاب به آهوان، شاعر به بیان حال خود و گله و شکایت از ناملایمات روزگار و بدعهدی مردم نسبت به خاندان پیامبر پرداخته است. ابیات 25 ـ 52 را می‌توان اصلی‌ترین قسمت قصیده دانست که در آن شاعر به بیان فضائل و افتخارات علی(ع) در جنگ‌ها و احادیث واردشده از ناحیۀ پیامبر دربارۀ ایشان می‌پردازد و جان‌فشانی‌های حضرتش در غزوات را یادآور می‌شود. سپس واقعۀ غدیر خم و اعلام جانشینی حضرت علی(ع) توسط پیامبر مطابق با روایات شیعه مطرح شده و سپس به بیان ماجرای سقیفۀ بنی‌ساعده و قتل امیرالمؤمنین و حسنین(ع) می‌پردازد. در ابیات 53 ـ 62 ضمن تضمین به آیات قرآن، وقایع و جریان‌هایی چون جنگ جمل، صفین و نهروان که از سوی مخالفان حضرت، در ایام خلافتش بر وی تحمیل شد، با زبانی تمثیلی یادآور شده است. در ابیات پایانی این قصیده، شاعر به مذهب شیعۀ امامیۀ خود و محبت اهل‌بیت تصریح می‌کند و مردم را به دلیل دورافتادن از مسیر محبت و ولایت اهل‌بیت سرزنش می‌کند.


قصیدۀ میمیۀ امامیه مزین به نام پیامبر و ائمه تا امام جواد(ع) است. برای نخستین بار در این کتاب حجاب از چهرۀ این قصیده به طور کامل برگرفته شده و با تصحیحی انتقادی و شرحی مستوفی از روی شش نسخۀ خطی کهن آورده شده است. این قصیده در بحر خفیف و در 60 بیت سروده شده است. ابیات یک تا هفت این قصیده دربارۀ مذمت مردم شام و فساد حکومت اموری در آن دیار و برائت از دین و آیین آنهاست. در ادامه و طی ابیات 8 تا 24 به بیان وقایع تاریخی مصیبت‌باری چون جنگ صفین، واقعۀ جانسوز کربلا، واقعۀ حرّه، قیام توابین و جان‌فشانی‌های بنی‌هاشم در غزوات پیامبر در مقابل سابقۀ برخی صحابه در جهاد و شرکت در غزوات پرداخته شده است. ابیات 25 ـ 31 به ماجرای قتل ناجوانمردانۀ مالک بن نویره به دست خالد بن ولید اختصاص دارد و در ابیات 32 ـ 41 خلافت یزید بن معاویه و فساد حاکم بر دستگاه خلافت امویان و تبعیت مردم از آنها مورد نکوهش شاعر قرار گرفته است. ابیات پایانی این قصیده که اصلی‌ترین بخش آن است، ابوتمام با صراحت عقیدۀ خویش را اظهار کرده و با نام‌بدن از ائمۀ اطهار(ع) و مدحی زیبا در حق هر کدام از آنها، با عباراتی روشن راه هرگونه شک و تردید در خصوص مذهب امامیۀ خود را بر مشککین مسدود نموده است.
قصیدۀ میمیۀ امامیه مزین به نام پیامبر و ائمه تا امام جواد(ع) است. برای نخستین بار در این کتاب حجاب از چهرۀ این قصیده به طور کامل برگرفته شده و با تصحیحی انتقادی و شرحی مستوفی از روی شش نسخۀ خطی کهن آورده شده است. این قصیده در بحر خفیف و در 60 بیت سروده شده است. ابیات یک تا هفت این قصیده دربارۀ مذمت مردم شام و فساد حکومت اموری در آن دیار و برائت از دین و آیین آنهاست. در ادامه و طی ابیات 8 تا 24 به بیان وقایع تاریخی مصیبت‌باری چون جنگ صفین، واقعۀ جانسوز کربلا، واقعۀ حرّه، قیام توابین و جان‌فشانی‌های بنی‌هاشم در غزوات پیامبر در مقابل سابقۀ برخی صحابه در جهاد و شرکت در غزوات پرداخته شده است. ابیات 25 ـ 31 به ماجرای قتل ناجوانمردانۀ مالک بن نویره به دست خالد بن ولید اختصاص دارد و در ابیات 32 ـ 41 خلافت یزید بن معاویه و فساد حاکم بر دستگاه خلافت امویان و تبعیت مردم از آنها مورد نکوهش شاعر قرار گرفته است. ابیات پایانی این قصیده که اصلی‌ترین بخش آن است، ابوتمام با صراحت عقیدۀ خویش را اظهار کرده و با نام‌بدن از ائمۀ اطهار(ع) و مدحی زیبا در حق هر کدام از آنها، با عباراتی روشن راه هرگونه شک و تردید در خصوص مذهب امامیۀ خود را بر مشککین مسدود نموده است.