طب اسلامی در آینه وحی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مقدمه نويس' به 'مقدمهنويس') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[مردانیکیوی، محسن]] (نويسنده) | [[مردانیکیوی، محسن]] (نويسنده) | ||
[[جوادی آملی، عبدالله]] ( | [[جوادی آملی، عبدالله]] (مقدمهنويس) | ||
[[قرهی، روحالله]] ( | [[قرهی، روحالله]] (مقدمهنويس) | ||
[[منتظر، رضا]] (نویسنده) | [[منتظر، رضا]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
نسخهٔ ۸ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۵
| طب اسلامی در آینه وحی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مردانیکیوی، محسن (نويسنده)
جوادی آملی، عبدالله (مقدمهنويس) قرهی، روحالله (مقدمهنويس) منتظر، رضا (نویسنده) |
| ناشر | سفیر اردهال |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1395ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-600-313-476-8 |
| موضوع | پزشکی اسلامی - سلامتی - جنبههای مذهبی - اسلام - بیماریها - جنبههای مذهبی - اسلام |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 2ط4l 128/3 R |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
طب اسلامی در آینه وحی، اثر محسن مردانی کیوی (متولد 1353ش) دانشیار علوم پزشکی و رضا منتظر پزشک محقق در طب ایرانی اسلامی است. این کتاب با هدف تبیین علمی و شرعی مکتب «طب اسلامی»، اصول، مبانی و مفاهیم آن را بر اساس آموزههای وحی و سنت پیامبران(ع) تشریح کرده و در عین حال به شبهات مطرح شده علیه این مکتب پاسخ میدهد.
ساختار
کتاب در سه بخش اصلی ساماندهی شده است: بخش اول: تعاریف و پاسخ به نقدها و شبهات (شامل چهار فصل)؛ بخش دوم: جایگاه قرآن کریم در طب اسلامی (شامل دو فصل)؛ و بخش سوم: مبانی و اصول مکتب طب اسلامی (شامل سه فصل)، علاوه بر مقدمههایی از سوی آقایان جوادی آملی و روح الله قرهی.
سبک نگارش
مطالب کتاب کاملاً بر اساس متون وحیانی و کلام معصومین(ع) استوار است و این امر آن را از پزشکی سنتی صرف متمایز میکند[۱].
گزارش محتوا
بخش اول: تعاریف و پاسخ به نقدها و شبهات: این بخش ابتدا به تعریف دقیق طب اسلامی میپردازد و آن را مجموعهای از آموزهها و روشها برای حفظ و درمان بیماریهای جسمی و روانی میداند که از قرآن و عترت استنباط شده است. در ادامه، کتاب به چالشهای تعریف میپردازد و به مخالفان طب اسلامی پاسخ میدهد؛ از جمله منتقدانی که مدعیاند طب اسلامی ریشه تجربی یا سابقه تاریخی ندارد. همچنین، تعابیر نادرست و محدودی مانند «طب قرآنی» یا «طب شیعه» نقد میشود، زیرا این اصطلاحات گستره مکتب طب اسلامی را محدود میکنند. در انتها، نقش عقل و تجربه در این مکتب بررسی میشود و نتیجه میگیرد که عقل و تجربه در طب اسلامی تنها هنگامی پذیرفته شده و مفید هستند که در چهارچوب ضوابط وحی قرار گیرند[۲].
بخش دوم: جایگاه قرآن کریم در طب اسلامی: این قسمت بر محوریت قرآن بهعنوان منبع شفا و رحمت متمرکز است. تأثیر قرآن بر سلامت انسان از سه طریق اصلی تبیین میشود: نخست، تأمین سلامت روح و روان و ایجاد آرامش قلبی از طریق ذکر و تقوا؛ دوم، تأثیر غیرمستقیم بر سلامت جسمی از طریق سلامت روحی که بر بدن منتقل میشود؛ و سوم، ارائه راهکارهای تغذیهای و بهداشتی برای سلامت بدن. هدف این بخش اثبات این نکته است که قرآن با تأکید بر سلامت روانی و اخلاقی، بنیان بهبودی جسمی را فراهم میآورد[۳]. بخش سوم: مبانی و اصول مکتب طب اسلامی: این بخش به تبیین مبانی اعتقادی و اصول اجرایی طب اسلامی میپردازد. مبانی اعتقادی عبارتاند از: دانش پزشکی ریشه در وحی الهی دارد (علم وحی)؛ طبابت فعل خداوند است و طبیب از اسامی خداوند است و شفا به اراده اوست، و طبیب تنها واسطه است؛ بیماریها صرفاً یک اتفاق مادی نبوده، بلکه دارای حکمت و پیامدهای اخلاقی هستند؛ و هر دردی درمانی دارد. اصول اجرایی نیز بر مبنای پیشگیری و رعایت دستورات شرعی استوار است. مهمترین اصل، دوری از اسراف در خوردن و آشامیدن است، چرا که معده خانه بیماریها معرفی شده است. همچنین، بر ضرورت مصرف حلال و رعایت تغذیه مناسب جهت حفظ سلامت تأکید میگردد[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.