دو قرن سکوت: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =DSR ۵۱۶/ز۴،د۹ | ||
| موضوع = | | موضوع =ایران -- تاریخ -- حکومت اعراب و جنبشهای ملی، تا ۲۰۵ق.,ایران -- تاریخ -- پس از اسلام، ۱۲ق | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = اميرکبير | | ناشر = اميرکبير | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:تاریخ]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:تاریخ آسیا]] | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1404]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1404 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1404 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1404 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1404 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۲۰
| دو قرن سکوت | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | زرینکوب، عبدالحسین (نويسنده) |
| عنوانهای دیگر | سرگذشت حوادث و اوضاع تاریخی ایران در دو قرن اول اسلام از حمله اعراب تا ظهور دولت طاهریان |
| ناشر | اميرکبير |
| مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] |
| سال نشر | 1336ش |
| چاپ | 2 |
| موضوع | ایران -- تاریخ -- حکومت اعراب و جنبشهای ملی، تا ۲۰۵ق.,ایران -- تاریخ -- پس از اسلام، ۱۲ق |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | DSR ۵۱۶/ز۴،د۹ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دو قرن سکوت، اثر عبدالحسین زرینکوب (۱۳۰۱– ۱۳۷۸ش)، ادیب، مورخ، ایرانشناس و منتقد ادبی، کتابی است در بیان حوادث و اوضاع تاریخی ایران و بررسی اتفاقات و تحولات سیاسی و اجتماعی آن در دو قرن اول اسلامی است، از حمله عربها تا ظهور دولت طاهریان.
ساختار
کتاب شامل مقدمههایی درباره مؤلف و چاپ دوم، چند اعتراف از نویسنده و هشت بخش اصلی است.
سبک نگارش
یکی از ویژگیهای اصلی نگارش این کتاب، تلاش برای تفکیک حقایق تاریخی از قصهها و افسانهها است. نویسنده اذعان میدارد که بسیاری از صفحات تاریخ گذشته در هالهای از شکوتردید است و سعی میکند آنها را بررسی نموده و پاسخ دهد[۱]. همچنین، بیان تاریخ با رویکرد تحلیلی و انتقادی نسبت به وقایع، خصوصاً قیامها و کشمکشهای مهم این دوره (مانند حوادث ابومسلم، بابک، مازیار و افشین)، به چشم میخورد[۲].
گزارش محتوا
فرمانروایان صحرا: این بخش به توصیف شرایط جغرافیایی و اجتماعی جزیرهالعرب پیش از اسلام میپردازد، از جمله فرمانروایان محلی مانند بنی لخم و پادشاهان حیره. در این فصل، داستانهایی درباره امیران حیره و رقابتهای تجاری و نظامی آنان با ساسانیان و روم، همچنین قصههایی از حمله حبشیان به یمن و ماجراهای سیف ذی یزن و انوشیروان آمده است[۳].
توفان و ریگ: این فصل شامل شرح وقایع مربوط به آغاز فتوحات و سقوط حکومت ساسانی است. مطالبی در خصوص پیام پیامبر(ص) و دعوت او، آیین تازهای که ظهور کرده بود و شکست سپاه ایران در برابر اعراب در نبردهایی چون قادسیه آورده شده است[۴].
آتش خاموش: این بخش با تشریح آغاز فاجعه و مقاومتهای محلی در برابر اعراب شروع میشود. نویسنده به وضعیت موالی (غیرایرانیان مسلمان)، قتل عمر و ستمهای حجاج میپردازد و همچنین به ظهور موالیان ایرانی که خود را برتر از اعراب میدانستند، اشاره میکند[۵].
زبان گمشده: این فصل بر میراث فرهنگی ایران در دوره سکوت و سرنوشت زبان فارسی تمرکز دارد. بهرغم تلاش برای خاموشکردن زبان ایرانی، اشاراتی به ترانهها و سرودههای پهلوی و ظهور شعرای پارسیگوی و نیز انتقال علوم یونانی و هندی به دست ایرانیان در این دوره وجود دارد[۶].
درفش سیاه: این قسمت به ظهور ابومسلم خراسانی و تبلیغات عباسیان میپردازد. شورشهای اولیه خراسان و نقش ابومسلم در دعوت عباسیان و تضعیف قدرت امویان شرح داده شده است[۷].
در آنسوی جیحون: این بخش به حوادث و وضعیت جغرافیایی و سیاسی مناطق ماوراءالنهر میپردازد. وقایعی مانند فتح بخارا و سمرقند به دست اعراب، نبرد با ترکان و نقش خاندانهای ایرانی در این منطقه. همچنین داستانهای مربوط به قتیبه بن مسلم، اسحاق ترک و پیامبر نقابدار در این ناحیه ذکر شده است[۸].
شهر هزار و یک شب: این فصل به تأسیس بغداد بهعنوان پایتخت جدید خلافت عباسیان و شکوه و جلال آن میپردازد. سقوط خاندان مقتدر برمکیان در دوران هارونالرشید و همچنین ماجرای علی بن عیسی و حمزه بن آذرک نیز بهتفصیل بیان شده است. این مطالب، نفوذ و ضعف ایرانیان در دستگاه خلافت و دوری خلفا از عدالت را نشان میدهد[۹].
بانگ رستاخیز: این قسمت به قیامهای مهم ایرانیان که نشاندهنده احیای ایران بود، اختصاص دارد. این بخش شورشها و جنبشهای ایرانی علیه حکومت عربی در دوران مأمون و پس از آن را در بر میگیرد، از جمله قیامهای بابک، مازیار، و افشین. در نهایت، با ظهور دولت طاهریان و کسب استقلال در بخشی از ایران، این دوره به پایان میرسد[۱۰].
جنگ عقاید: در این بخش، به موضوعاتی مربوط به آیین زرتشت و مانی و مشاجرات فلسفی موجود در آن دوره، پرداخته شده است[۱۱].
پایان یک شب: در این بخش همچنین به سالهای آخر دوره سکوت و ظهور وزرای قدرتمند ایرانی که مقدمه استقلالهای بعدی بودند، اشاره دارد[۱۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.