احمدی شاهرودی، علی‌اصغر: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="wikiInfo">

[[پرونده:NUR12013.jpg|بندانگشتی|احمدی شاهرودی، علی‌اصغر]]

{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |

|-

! نام!! data-type="authorName" |احمدی شاهرودی، علی‌اصغر

|-

|نام‎های دیگر

| data-type="authorOtherNames" |

|-

|نام پدر

| data-type="authorfatherName" |آیت‌‏اللَّه محمدتقى احمدى مغزى شاهرودى

|-

|متولد

| data-type="authorbirthDate" |1342ق، برابر 1302ش

|-

|محل تولد

| data-type="authorBirthPlace" |روستای مزج بسطام

|-

|رحلت

| data-type="authorDeathDate" |هفتم رمضان 1411ق

|-

|اساتید

| data-type="authorTeachers" |[[محقق داماد، سید محمد|آیت‌‏اللَّه محقق داماد]]

[[حجت کوه‌کمری، سید محمد|آیت‌‏اللَّه حجت]]

[[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]]

[[بروجردی، سید حسین|آیت‌‏اللَّه‌ بروجردى]]

[[حکیم، سید محسن|آیت‌‏اللَّه سید محسن حکیم]]

 

 

 

==تحصیل و اساتید==

 

وی «کفایه» را از محضر [[محقق داماد، سید محمد|آیت‌‏اللَّه محقق داماد]] استفاده کرد. پس از پایان سطح، در درس خارج [[حجت کوه‌کمری، سید محمد|آیت‌‏اللَّه حجت]] شرکت نمود. او جزو چند نفرى بود که [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] را وادار به گفتن درس اصول کردند و خودشان هم در این درس شرکت مى‌‏نمودند. وی در یکی از تابستان‌ها به بروجرد مسافرت کرد و در آنجا از محضر مرحوم [[بروجردی، سید حسین|آیت‌‏اللَّه‌ بروجردى]] استفاده نمود و سپس به اتفاق هم‌بحثانش از ایشان تقاضاى عزیمت به قم را کردند. پس از ورود [[بروجردی، سید حسین|آیت‌‏الله بروجردی]] به قم، شیخ علی‌اصغر احمدی، به نجف اشرف مهاجرت کرد و در آنجا رحل اقامت افکند. او در نجف، از درس فقه [[حکیم، سید محسن|آیت‌‏اللَّه سید محسن حکیم]] استفاده کرد، ولى عمده تحصیلاتش در فقه و اصول و تفسیر و رجال از محضر [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌‏اللَّه سید ابوالقاسم خویى]] بود. با شرکت در درس [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌‏الله خویی]]، کم‏کم مورد توجه خاص و عنایت مخصوص آن مرجع دینى قرار گرفت؛ تا جایى که ایشان در برخى از مسائل به [[شیخ علی‌اصغر احمدی]] ارجاع مى‌‏داد. [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌‏الله خویی]]، از وی، تعبیر به آقاى میرزا مى‌کرد و به نظریاتش توجه می‌فرمود؛ زیرا ‌او بر علوم مختلف اسلامى، همچون: فقه و اصول و تفسیر و تاریخ و حدیث تسلط و احاطه کامل داشت<ref>ر.ک: همان</ref>.

 

# هرگز مکروهى از او دیده و شنیده نشد؛

# اهتمام خاص به شرکت در مجالس عزادارى و سوگوارى خاندان رسالت، بالاخص حضرت ابى‌‏عبداللَّه(ع) داشت و به مجالس دور هم براى فوز به اجر بیشتر پیاده مى‌‏رفت و براى درک فیض عظیم بارها و بارها از نجف پاى پیاده به کربلا مشرف مى‌‏شد؛

# به مجاورت حضرت امیرالمؤمنین(ع) علاقه‌ای شدید داشت و در جو فشار و خشونت رژیم بعث، باآنکه ناچار به فرستادن خانواده خود به قم شد، اقامت در نجف را بر مهاجرت به ایران ترجیح داد؛ زیرا معتقد بود حفظ حوزه علمیه هزارساله نجف اشرف بر هر فرد، به‌خصوص روحانیون و دانشمندان فرض و لازم است<ref>ر.ک: همان</ref>.

سرانجام موقع تشرف به حرم مطهر حضرت علی(ع) در نجف، در روز هفتم رمضان 1411ق، در نزدیکى صحن مطهر مورد حمله بعثى‏‌ها قرار گرفت و به شهادت رسید. جنازه‌‏اش به مدت سه روز روى زمین افتاده بود و کسى نبود و یا جرأت نمى‌کرد به آن نزدیک شود؛ تا اینکه در نهایت، شبانه برخى از فضلا با لباس مبدّل، جنازه‏‌اش را حمل کرده و به خاک سپردند<ref>ر.ک: همان</ref>.

از آثار علمی وی می‌توان حاشیه بر «[[محاظرات في الفقه الجعفري]]» اثر [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌الله‌ خویی]] را نام برد<ref>ر.ک: متادیتای مرکز کامپیوتری علوم اسلامی نور</ref>.

 

#[http://www.shuhood.ir/martyr.php?martyr=200 ر.ک. پایگاه شهود (ستاد کنگره شهدا و ایثارگران روحانی استان قم]

# متادیتای مرکز کامپیوتری علوم اسلامی نور.