بیدل دهلوی، میرزا عبدالقادر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابوالمعانی میرزا عبدالقادر بیدل دهلوی''' (۱۰۵۴-۱۱۳۳ق/۱۶۴۴-۱۷۲۰م)، متخلص به «بیدل»، شاعر پارسی‌سرای هند و صوفی و نماینده برجسته سبک هندی است. وی در الهیات، ریاضیات، طبیعیات، طب، نجوم، رمل، جفر، تاریخ و موسیقی دست داشت و به‌جز بنگالی که زبان مادری او بود، به زبان‌های فارسی، اردو و سانسکریت نیز تسلط داشت. از مهمترین آثار او می‌توان به «دیوان بیدل دهلوی»، «مثنوی عرفان»، «چهار عنصر» و «نکات» اشاره کرد.