ترجمه مهج الدعوات و منهج العبادات: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class='wikiInfo'> | <div class='wikiInfo'> | ||
[[پرونده:NUR02488J1.jpg|بندانگشتی|ترجمه مهج الدعوات و منهج العبادات ]] | [[پرونده:NUR02488J1.jpg|بندانگشتی|ترجمه مهج الدعوات و منهج العبادات]] | ||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | ||
|+ | | |+ | | ||
نسخهٔ ۱۵ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۲:۲۷
| نام کتاب | ترجمه مهج الدعوات و منهج العبادات |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | مهج الدعوات و منهج العبادات. فارسی - عربی |
| پدیدآورندگان | محبوب القلوب، محمد باقر (ويراستار)
ابن‌طاووس، علی بن موسی (نويسنده) طبسی، محمد تقی بن علی نقی (مترجم) سادات حیاتشاهی، محمد (مصحح) |
| زبان | فارسی
عربی |
| کد کنگره | BP 267/55 /الف2 م9041 1379 |
| موضوع | دعاها |
| ناشر | رايحه |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1379 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE2488AUTOMATIONCODE |
در باره ترجمه
«مهج الدعوات / ترجمه»، يا«ترجمه مهج الدعوات و منهج العبادات»، اثر محمد تقى بن على نقى طبسى از عالمان قرن 12ق، است. اصل اين كتاب، از سيد رضى الدين على بن طاووس است كه توسط مترجم ياد شده، به درخواست شاه سلطان حسين صفوى به فارسى ترجمه شده است.
كتاب، مشتمل بر ترجمه پاره‌اى از حرزها و ادعيه‌اى است كه از معصومان(ع) روايت شده است.
در آغاز كتاب، قبل از ذكر ترجمه مترجم، ترجمه دعاى فرج، شرح حالى از سيد بن طاووس و سخن ناشر ذكر شده است.
مترجم، به شيوه اكثر علماى عصر صفوى، در ديباچه كتاب، با جملاتى بسيار غلوآميز و غير قابل توجيه از سلطان زمان خود ياد كرده است؛ جملاتى همچون: «بنا بر فرمان قضا جريان قدر توأمان... اعظم سلاطين دودمان آل عبا... واضع ميزان عدل و انصاف و قامع بنيان ظلم و اعتساف... مطلع انوار الملك و الدين توأمان، مجمع آثار«ان الله يأمر بالعدل و الاحسان» و...»
اين كتاب، ترجمه‌اى است تحت اللفظى، همراه با حفظ امانت در ترجمه، البته تحت اللفظى بودن آن و اجتناب از هر نوع توضيح، باعث نارسايى آن در پاره‌اى از موارد و دشوارى فهم آن، در پاره‌اى ديگر شده است.
مترجم، علاوه بر ترجمه، به تصحيح كتاب«مهج الدعوات» نيز همت نهاده و ترجمه، كتابت و تصحيح كتاب را در روز جمعه، يازدهم رجب سال 1117ق، به پايان رسانده است.
وضعيت كتاب
فهرست مطالب، در پايان كتاب ذكر شده و جملات نارسا يا دشوار، در پانوشت‌ها توضيح داده شده است.