۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
اهمیت ضربالمثلها و حکمتها در این است که وسیله آموزشی بسیار خوب و ارزشمندی هستند، زیرا حاوی تذکر و موعظه و ترغیب و هشدار بوده و تصویرسازی معانی و تصور از افراد و اشیاء به وسیله آنها، به دلیل تکیه ذهن بر حواس موجود، بهتر و آسانتر صورت میگیرد و از اینروست که گفته شده است: «مثلها بهترین کمک برای بیان و فهم مطالب هستند». توجه به این موضوع، اهمیت و ارزش اثر حاضر را روشن میسازد<ref>مقدمه، ص20- 21</ref>. | اهمیت ضربالمثلها و حکمتها در این است که وسیله آموزشی بسیار خوب و ارزشمندی هستند، زیرا حاوی تذکر و موعظه و ترغیب و هشدار بوده و تصویرسازی معانی و تصور از افراد و اشیاء به وسیله آنها، به دلیل تکیه ذهن بر حواس موجود، بهتر و آسانتر صورت میگیرد و از اینروست که گفته شده است: «مثلها بهترین کمک برای بیان و فهم مطالب هستند». توجه به این موضوع، اهمیت و ارزش اثر حاضر را روشن میسازد<ref>مقدمه، ص20- 21</ref>. | ||
بیشتر منابع کهن، این کتاب را در میان آثار ماوردی ذکر نکرده و صرفا به این نکته اشاره نمودهاند که او کتابهای زیادی نوشته و صاحب تصانیف فراوانی است. با این حال، انتساب این کتاب به ماوردی، جای تردید ندارد. از جمله اموری که مؤید این امر است، آن است که بیشتر ضربالمثل و حکمتهای موجود در این کتاب، توسط ماوردی در سایر کتابهای او، مانند | بیشتر منابع کهن، این کتاب را در میان آثار [[ماوردی، علی بن محمد|ماوردی]] ذکر نکرده و صرفا به این نکته اشاره نمودهاند که او کتابهای زیادی نوشته و صاحب تصانیف فراوانی است. با این حال، انتساب این کتاب به [[ماوردی، علی بن محمد|ماوردی]]، جای تردید ندارد. از جمله اموری که مؤید این امر است، آن است که بیشتر ضربالمثل و حکمتهای موجود در این کتاب، توسط ماوردی در سایر کتابهای او، مانند «[[أدب الدنيا و الدين|أدب الدنيا والدين]]»، «[[قوانين الوزارة]]»، «[[تسهيل النظر و تعجيل الظفر في أخلاق الملك و سياسة الملك|تسهيل النظر]]»، «[[درر السلوك في سياسة الملوك|درر السلوک في سياسة الملوک]]» مورد استفاده قرار گرفته است<ref>همان، ص24- 25</ref>. | ||
یکی از مهمترین ویژگیهای کتاب، منابع و مصادری است که نویسنده در نگارش مطالب خود، از آنها استفاده کرده است. ماوردی به مصادر و منابع مورد استفاده خود، اشارهای نداشته، اما با بررسیهای صورت گرفته در کتاب و تتبع مطالب آن، میتوان دریافت که وی از آثار معروف و مهمی همچون: | یکی از مهمترین ویژگیهای کتاب، منابع و مصادری است که نویسنده در نگارش مطالب خود، از آنها استفاده کرده است. ماوردی به مصادر و منابع مورد استفاده خود، اشارهای نداشته، اما با بررسیهای صورت گرفته در کتاب و تتبع مطالب آن، میتوان دریافت که وی از آثار معروف و مهمی همچون: «[[جمهرة الأمثال]]» [[ابوهلال عسکری]]، «[[الدرة الفاخرة في الأمثال السائرة]]» [[حمزه اصفهانی، حمزه بن حسن|حمزه ابن حسن اصفهانی]] (متوفی 351ق)، «[[الفرائد والقلائد]]» [[ابوالحسن اهوازی]] (متوفی حدود 331ق) استفاده بسیاری کرده و به دیوانهای ادبیات و لغاتی چون «[[البيان والتبيين]]» [[جاحظ]]، «[[الکامل في الأدب واللغة]]» [[مبرد]]، «[[عيون الأخبار]]» [[ابن قتیبه]] و آثار ابوعمرو علاء در لغت و ادبیات، نظر داشته و در موارد بسیاری، به آن استناد کرده است<ref>همان، ص25- 26</ref>. | ||
به نظر میرسد این کتاب، از نخستین آثاری است که ماوردی اقدام به نگارش آن نموده است، زیرا در آن، بیشتر به جمعآوری و گزینش مطالب پرداخته است نه بر خلق و نوآوری<ref>همان، ص26</ref>. | به نظر میرسد این کتاب، از نخستین آثاری است که ماوردی اقدام به نگارش آن نموده است، زیرا در آن، بیشتر به جمعآوری و گزینش مطالب پرداخته است نه بر خلق و نوآوری<ref>همان، ص26</ref>. | ||