زیباشناسی افلاطون: پرسش از زیبایی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:
}}
}}


'''زیباشناسی افلاطون: پرسش از زیبایی''' تألیف درو هایلند، ترجمه عبدالله سالاروند؛ این کتاب به بررسی مفهوم زیبایی در فلسفه افلاطون از طریق تحلیل سه گفتگوی مهم وی (هیپیاس بزرگ، مهمانی و فائدروس) می‌پردازد. هایلند نشان می‌دهد که چگونه افلاطون چارچوب‌های اساسی برای بحث درباره زیبایی در تاریخ فلسفه غرب را بنیان نهاده است.
'''زیباشناسی افلاطون: پرسش از زیبایی''' تألیف [[هایلند، درو|درو هایلند]]، ترجمه [[سالاروند، عبدالله|عبدالله سالاروند]]؛ این کتاب به بررسی مفهوم زیبایی در فلسفه [[افلاطون]] از طریق تحلیل سه گفتگوی مهم وی (هیپیاس بزرگ، مهمانی و فائدروس) می‌پردازد. هایلند نشان می‌دهد که چگونه [[افلاطون]] چارچوب‌های اساسی برای بحث درباره زیبایی در تاریخ فلسفه غرب را بنیان نهاده است.


==ساختار==
==ساختار==
کتاب در پنج فصل اصلی به همراه پیشگفتار، درآمد و بخش‌های تکمیلی مانند کتاب‌شناسی و پی‌نوشت‌ها سازماندهی شده است. هر فصل به بررسی رویکرد افلاطون به زیبایی در یکی از گفتگوهایش اختصاص دارد.
کتاب در پنج فصل اصلی به همراه پیشگفتار، درآمد و بخش‌های تکمیلی مانند کتاب‌شناسی و پی‌نوشت‌ها سازماندهی شده است. هر فصل به بررسی رویکرد [[افلاطون]] به زیبایی در یکی از گفتگوهایش اختصاص دارد.


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
کتاب «زیباشناسی افلاطون: پرسش از زیبایی» اثر درو هایلند، تحلیل عمیقی از مفهوم زیبایی در فلسفه افلاطون ارائه می‌دهد. نویسنده در فصل اول به بررسی کوشش نافرجام برای تعریف زیبایی در گفتگوی هیپیاس بزرگ می‌پردازد، جایی که روش سقراطی النخوس در برابر تعریف زیبایی مقاومت می‌کند.
کتاب «زیباشناسی [[افلاطون]]: پرسش از زیبایی» اثر [[هایلند، درو|درو هایلند]]، تحلیل عمیقی از مفهوم زیبایی در فلسفه [[افلاطون]] ارائه می‌دهد. نویسنده در فصل اول به بررسی کوشش نافرجام برای تعریف زیبایی در گفتگوی هیپیاس بزرگ می‌پردازد، جایی که روش سقراطی النخوس در برابر تعریف زیبایی مقاومت می‌کند.


فصل دوم به تحلیل رویکرد متفاوت افلاطون در مهمانی اختصاص دارد، جایی که به جای تعریف زیبایی، به توصیف سلوک فلسفی به سوی ایده زیبایی می‌پردازد. هایلند در فصل سوم تأثیر تجربه حضوری زیبایی در فائدروس را بررسی می‌کند، جایی که زیبایی معشوق به عنوان مدخلی برای فهم زندگی انسانی عمل می‌کند.
فصل دوم به تحلیل رویکرد متفاوت [[افلاطون]] در مهمانی اختصاص دارد، جایی که به جای تعریف زیبایی، به توصیف سلوک فلسفی به سوی ایده زیبایی می‌پردازد. هایلند در فصل سوم تأثیر تجربه حضوری زیبایی در فائدروس را بررسی می‌کند، جایی که زیبایی معشوق به عنوان مدخلی برای فهم زندگی انسانی عمل می‌کند.


نویسنده در فصل چهارم با بررسی نامه‌های افلاطون، دیالکتیک میان تجربه بیانی و غیربیانی را در فلسفه افلاطونی تحلیل می‌کند. فصل پایانی به نقد سخنوری و نوشتار در نیمه دوم فائدروس می‌پردازد و نشان می‌دهد چگونه این مباحث به مسئله زیبایی مرتبط می‌شوند.
نویسنده در فصل چهارم با بررسی نامه‌های [[افلاطون]]، دیالکتیک میان تجربه بیانی و غیربیانی را در فلسفه افلاطونی تحلیل می‌کند. فصل پایانی به نقد سخنوری و نوشتار در نیمه دوم فائدروس می‌پردازد و نشان می‌دهد چگونه این مباحث به مسئله زیبایی مرتبط می‌شوند.


هایلند با تحلیل تطبیقی این سه گفتگو نشان می‌دهد که افلاطون چگونه زیبایی را نه به عنوان مفهومی انتزاعی، بلکه به عنوان تجربه‌ای زنده و چندبعدی درک می‌کرده است. این کتاب با ترجمه روان عبدالله سالاروند، منبع ارزشمندی برای فهم زیبایی‌شناسی افلاطون به زبان فارسی است.<ref>[https://literaturelib.com/books/2477 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
[[هایلند، درو|هایلند]] با تحلیل تطبیقی این سه گفتگو نشان می‌دهد که [[افلاطون]] چگونه زیبایی را نه به عنوان مفهومی انتزاعی، بلکه به عنوان تجربه‌ای زنده و چندبعدی درک می‌کرده است. این کتاب با ترجمه روان [[سالاروند، عبدالله|عبدالله سالاروند]]، منبع ارزشمندی برای فهم زیبایی‌شناسی [[افلاطون]] به زبان فارسی است.<ref>[https://literaturelib.com/books/2477 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>


==پانويس ==
==پانويس ==