آفاق الروح في أدعیة الصحیفة السجادیة: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (←پانویس) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره =BP ۲۶۷/۱/ع۸ص۳۰۲ | | کد کنگره =BP ۲۶۷/۱/ع۸ص۳۰۲ | ||
| موضوع =علی بن حسین(ع)، امام چهارم، ۳۸-۹۴ق. -- صحیفه سجادیه -- نقد و تفسیر,احادیث شیعه-- قرن ۱ق,دعاها -- احادیث,دعاها | | موضوع =علی بن حسین(ع)، امام چهارم، ۳۸-۹۴ق. -- صحیفه سجادیه -- نقد و تفسیر,احادیث شیعه-- قرن ۱ق,دعاها -- احادیث,دعاها | ||
|ناشر | |ناشر | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۲۷
| آفاق الروح في أدعیة الصحیفة السجادیة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فضلالله، محمدحسین (نويسنده) |
| ناشر | دار الملاک للطباعة و النشر و التوزیع |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1420ق - 2000م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | علی بن حسین(ع)، امام چهارم، ۳۸-۹۴ق. -- صحیفه سجادیه -- نقد و تفسیر,احادیث شیعه-- قرن ۱ق,دعاها -- احادیث,دعاها |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | BP ۲۶۷/۱/ع۸ص۳۰۲ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
آفاق الروح في أدعية الصحيفة السجادية، اثر سید محمدحسین فضلالله (۱۳۱۴-۱۳۸۹ش)، در شرح صحیفه سجادیه با اسلوبی ادبی و دیدگاهی جدید است.
فضلالله شرح 54 دعای صحیفه را با روشی ادبی و روان و بیانی محکم که انسان را در فضای شاعرانه، مناسب با جو دعا قرار میدهد (تا انسان با تمام وجود و احساس، عبودیت خداوند و فراوانی نعمتهایش را حس نموده، قلبش خاشع و جوارحش خاضع مقام الهی شوند) ارائه مینماید.
و ازآنجاییکه هر دعا حامل مضمونی فکری اسلامی، مرتبط با شخصیت فردی و اجتماعی انسان است، ایشان با بیانی نو که ناظر به واقعیات عصر حاضر و مسائل پیش روست، دیدگاه اسلام را بدون محدودیت درباره مفاهیم اسلامی مانند عزت، بلا، آزادی، عدالت، مال، فقر و موضوعات عقیدتی در ارتباط با خدا، انبیا، ائمه، ملائکه، شیطان، بهشت و آخرت و مضامین اخلاقی (که روابط انسان را با والدین، همسایه و همه افراد جامعه تعریف میکند) و دیگر مفاهیم مهم، تشریح مینماید[۱].
روش و ویژگیهای شرح
روش شارح در شرح هر دعا چنین است:
- پس از ثبت عنوان دعا و شماره آن، متن دعا را ارائه داده، موضوعات آن را یکی پس از دیگری عنوانبندی کرده و شرح میدهد.
- در بسیاری از موارد به آیات مرتبط، استدلال و استشهاد مینماید[۲] و از روایات در چگونگی و توضیح مباحث بهره میگیرد[۳].
- در بحثهای عقیدتی و کلامی، به اختلاف اقوال اشاره و بر دیدگاه منتخب خود استدلال میکند و به نقد دیگر اقوال میپردازد[۴].
- در بخش قابل توجهی از موارد، قبل از آغاز شرح فقرات دعا، بحثی کلی در ارتباط با موضوع دعا مطرح مینماید[۵].
- در برخی موارد از قول حکما و شعرا نیز جهت تبیین معنا بهره میبرد[۶].
- معنای لغات غریب را در پاورقی انتهای هر دعا بدون ذکر منبع یادآوری میکند[۷].
- از میان شروح صحیفه فقط از «رياض السالكين» سید علی خان مدنی استفاده میکند[۸] و بخشی از مطالب منقول از دیگران را نیز از «رياض السالكين» نقل مینماید[۹].
فهرست تفصیلی مطالب در ابتدای هر جلد و منابع استفادهشده، در پایان شرح هر دعا بیان شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.