پرش به محتوا

نور البراهین: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'جزایری، سید نعمت‌الله' به 'جزایری، نعمت‌الله بن عبدالله'
جز (جایگزینی متن - 'رجایی، سید مهدی' به 'رجایی، مهدی')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'جزایری، سید نعمت‌الله' به 'جزایری، نعمت‌الله بن عبدالله')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
خط ۵: خط ۵:
| پدیدآورندگان
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[جزایری، سید نعمت‌الله]] (نويسنده)
[[جزایری، نعمت‌الله بن عبدالله]] (نويسنده)
[[رجایی، مهدی]] (محقق)
[[رجایی، مهدی]] (محقق)
|زبان
|زبان
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''نور البراهين في بيان أخبار السّادة الطاهرين'''، اثر [[جزایری، سید نعمت‌الله|سید نعمت‌الله موسوی جزایرى]] (1050-1112ق)، معروف به [[جزایری، سید نعمت‌الله|سید جزایرى]]، فقیه‌، محدّث‌ و ادیب است که در شرح کتاب «[[التوحيد]]» [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] (381-305ق) در دو جلد نگاشته شده و سید مهدی رجایی، پژوهش این کتاب را انجام داده است.
'''نور البراهين في بيان أخبار السّادة الطاهرين'''، اثر [[جزایری، نعمت‌الله بن عبدالله|سید نعمت‌الله موسوی جزایرى]] (1050-1112ق)، معروف به [[جزایری، نعمت‌الله بن عبدالله|سید جزایرى]]، فقیه‌، محدّث‌ و ادیب است که در شرح کتاب «[[التوحيد]]» [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] (381-305ق) در دو جلد نگاشته شده و سید مهدی رجایی، پژوهش این کتاب را انجام داده است.


[[جزایری، سید نعمت‌الله|جزایری]]، باب به باب [[التوحيد|کتاب صدوق]] را شرح نموده که عمده آن‌ها عبارتند از: ثواب موحدان و عارفان؛ توحید؛ خطبه‌هایی از معصومان(ع) در توحید و صفات الهی؛ معنای واحد، توحید و موحّد؛ رؤیت خداوند؛ صفات الهی؛ تفسیر آیاتی از قرآن درباره نام‌ها، صفات و افعال پروردگار؛ تحریف مصحف<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص552-549</ref>؛ معنای بَسمَلَه و برخی حروف قرآنی؛ ثنویّت، زندیق‌گری و الحاد؛ بزرگی و لطف الهی؛ مقدار مجزیِ شناخت خداوند؛ پیدایش هستی؛ معانی آیاتی چون «هُوَ الأوّلُ و الآخِر» و عرش الهی؛ بداء؛ استطاعت؛ ابتلا و اختیار انسان؛ نیک‌بختی و بدبختی بشر؛ جبر و تفویض؛ روزی؛ مکارم اخلاق؛ آجال؛ قضا و قدر؛ چشم‌خوردن؛ قیمت‌ها و گرانی کالا؛ سرنوشت کودکان مشرکان در سرای جاوید؛ شرک، گناه و بخشایش؛ ‏محدوده تکالیف انسان؛ مناظره‌های [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] با اهل ادیان و پرهیز از جدال و مرا<ref>ر.ک: همان، ج2، ص524-521</ref>‏.
[[جزایری، نعمت‌الله بن عبدالله|جزایری]]، باب به باب [[التوحيد|کتاب صدوق]] را شرح نموده که عمده آن‌ها عبارتند از: ثواب موحدان و عارفان؛ توحید؛ خطبه‌هایی از معصومان(ع) در توحید و صفات الهی؛ معنای واحد، توحید و موحّد؛ رؤیت خداوند؛ صفات الهی؛ تفسیر آیاتی از قرآن درباره نام‌ها، صفات و افعال پروردگار؛ تحریف مصحف<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص552-549</ref>؛ معنای بَسمَلَه و برخی حروف قرآنی؛ ثنویّت، زندیق‌گری و الحاد؛ بزرگی و لطف الهی؛ مقدار مجزیِ شناخت خداوند؛ پیدایش هستی؛ معانی آیاتی چون «هُوَ الأوّلُ و الآخِر» و عرش الهی؛ بداء؛ استطاعت؛ ابتلا و اختیار انسان؛ نیک‌بختی و بدبختی بشر؛ جبر و تفویض؛ روزی؛ مکارم اخلاق؛ آجال؛ قضا و قدر؛ چشم‌خوردن؛ قیمت‌ها و گرانی کالا؛ سرنوشت کودکان مشرکان در سرای جاوید؛ شرک، گناه و بخشایش؛ ‏محدوده تکالیف انسان؛ مناظره‌های [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] با اهل ادیان و پرهیز از جدال و مرا<ref>ر.ک: همان، ج2، ص524-521</ref>‏.


برخی این کتاب [[جزایری، سید نعمت‌الله|جزایری]] را غیر از کتاب دیگر او، که «أنيس الوحيد في شرح التوحيد» یا «أنيس الفريد» نام دارد، انگاشته‌اند، اما محقق بر آن است که اینها عنوان‌هایی برای یک کتابند و همه عناوین، فصل‌ها، باب‌ها، عبارت‌ها و واژه‌هایِشان بدون افزوده‌ها یا کاستی‌هایی مانند همند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص33</ref>.‏
برخی این کتاب [[جزایری، نعمت‌الله بن عبدالله|جزایری]] را غیر از کتاب دیگر او، که «أنيس الوحيد في شرح التوحيد» یا «أنيس الفريد» نام دارد، انگاشته‌اند، اما محقق بر آن است که اینها عنوان‌هایی برای یک کتابند و همه عناوین، فصل‌ها، باب‌ها، عبارت‌ها و واژه‌هایِشان بدون افزوده‌ها یا کاستی‌هایی مانند همند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص33</ref>.‏


برخی بر کار پژوهش و تصحیح محقق، «[[رجایی، مهدی|رجایی]]»، خورده گرفته‌اند؛ به اینکه او بایسته‌ها و لوازم تصحیح را رعایت نکرده است؛ گفته‌اند که اگر فن تصحیح متون، ارائه متن به‌گونه اصلی‌اش باشد تا واژه‌ها و معنایشان به قلم نویسنده نزدیک شود، [[رجایی، مهدی|رجایی]] از این هدف دور مانده است. کاستی‌های کار او عبارتند از:
برخی بر کار پژوهش و تصحیح محقق، «[[رجایی، مهدی|رجایی]]»، خورده گرفته‌اند؛ به اینکه او بایسته‌ها و لوازم تصحیح را رعایت نکرده است؛ گفته‌اند که اگر فن تصحیح متون، ارائه متن به‌گونه اصلی‌اش باشد تا واژه‌ها و معنایشان به قلم نویسنده نزدیک شود، [[رجایی، مهدی|رجایی]] از این هدف دور مانده است. کاستی‌های کار او عبارتند از: