۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURآیا فردوسی محمود غزنوی را هجو گفتJ1.jpg | عنوان =آیا فردوسی محمود غزنوی را هجو گفت؟؛ هجونامۀ منسوب به فردوسی؛ بررسی تحلیلی، تصحیح انتقادی و شرح بیتها | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = خطیبی، ابوالفضل (...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''آیا فردوسی محمود غزنوی را هجو گفت؟؛ هجونامۀ منسوب به فردوسی؛ بررسی تحلیلی، تصحیح انتقادی و شرح بیتها''' تألیف ابوالفضل | '''آیا فردوسی محمود غزنوی را هجو گفت؟؛ هجونامۀ منسوب به فردوسی؛ بررسی تحلیلی، تصحیح انتقادی و شرح بیتها''' تألیف [[خطیبی، ابوالفضل|ابوالفضل خطیبی]]؛ این کتاب پژوهشی است دقیق و مستند درباره هجونامه منسوب به [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] که با بررسی 25 نسخه خطی و تحلیل محتوایی، به بررسی اصالت این اثر و نسبت آن با [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] میپردازد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
کتاب «آیا فردوسی محمود غزنوی را هجو گفت؟» اثر ابوالفضل | کتاب «آیا [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] محمود غزنوی را هجو گفت؟» اثر [[خطیبی، ابوالفضل|ابوالفضل خطیبی]]، پژوهشی جامع و روشمند درباره یکی از بحثانگیزترین مسائل شاهنامهشناسی است. نویسنده در این اثر با بررسی 247 بیت هجونامه در 25 نسخه خطی مختلف [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]]، به تحلیل انتقادی این اثر منسوب به [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] پرداخته است. | ||
خطیبی در فصل اول کتاب با استناد به شواهد زبانی و تاریخی نشان میدهد که هجونامه نمیتواند سروده فردوسی باشد. از جمله دلایل ایشان عبارتند از: بسامد بالای واژههای عربی، نبود پیوند ارگانیک بین ابیات، وجود اطناب و تکرار، و نبود شواهد متقدم درباره این اثر. | [[خطیبی، ابوالفضل|خطیبی]] در فصل اول کتاب با استناد به شواهد زبانی و تاریخی نشان میدهد که هجونامه نمیتواند سروده [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] باشد. از جمله دلایل ایشان عبارتند از: بسامد بالای واژههای عربی، نبود پیوند ارگانیک بین ابیات، وجود اطناب و تکرار، و نبود شواهد متقدم درباره این اثر. | ||
فصل دوم و سوم کتاب به معرفی دقیق نسخههای خطی و تحریرهای مختلف هجونامه اختصاص دارد. نویسنده با دقت نسخهشناسانه، سه تحریر اصلی از هجونامه را شناسایی و تحلیل کرده است. فصل چهارم شامل یادداشتهای تفسیری ارزشمندی است که به شرح و نقد تکتک ابیات هجونامه میپردازد. | فصل دوم و سوم کتاب به معرفی دقیق نسخههای خطی و تحریرهای مختلف هجونامه اختصاص دارد. نویسنده با دقت نسخهشناسانه، سه تحریر اصلی از هجونامه را شناسایی و تحلیل کرده است. فصل چهارم شامل یادداشتهای تفسیری ارزشمندی است که به شرح و نقد تکتک ابیات هجونامه میپردازد. | ||