بدرود بهار: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[مصباح یزدی، محمد تقی]] (نويسنده) | [[مصباح یزدی، محمد تقی]] (نويسنده) | ||
[[گرایی، عباس ]] (محقق) | [[گرایی، عباس]] (محقق) | ||
[[علی بن حسین (ع)، امام چهارم]] ( نویسنده) | [[علی بن حسین (ع)، امام چهارم]] ( نویسنده) | ||
|زبان | |زبان |
نسخهٔ ۲۸ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۴۶
بدرود بهار | |
---|---|
![]() | |
پدیدآوران | مصباح یزدی، محمد تقی (نويسنده)
گرایی، عباس (محقق) علی بن حسین (ع)، امام چهارم ( نویسنده) |
عنوانهای دیگر | الصحیفة السجادیة. فارسی. برگزیده. شرح ** شرح دعای امام سجاد علیه السلام در وداع با ماه مبارک رمضان |
ناشر | مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمينی (ره). انتشارات |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1396ش |
چاپ | 1 |
شابک | 978-600-444-73-8 |
موضوع | علی بن حسین (ع)، امام چهارم، 38 - 94ق. - دعاها - علی بن حسین (ع)، امام چهارم، 38 - 94ق. صحیفه سجادیه - نقد و تفسیر - دعاهای ماه رمضان - نقد و تفسیر |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 1396 304238ص8ع 267/1 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
بدرود بهار، شرح دعای چهلوپنجم صحیفه سجادیه است که در ماه مبارک رمضان 1436ق/1394ش، توسط محمدتقی مصباح یزدی، ایراد شده و توسط عباس گرایی، تدوین و نگارش گردیده است.
در بررسی این دعا، شاید ابتدا به نظر برسد لطایفی مختلف و پراکنده، آن را شکل دادهاند و مضامینش باهم چندان ارتباطی ندارند، اما با دقت و ژرفنگری درمییابیم که در این دعای شریف، چه نکتههای دقیق و ظریفی با نظمی زیبا و شگفانگیز، گنجانیده شده است و ما را برای بهرهمندی از نعمت ماه مبارک رمضان و انجام دادن وظایف در برابر آن، مهیا میکند و با نزدیک شدن هنگامه وداع با این ماه مبارک، روش خداحافظی با آن را به ما میآموزد[۱].
پیش از ورود به بحثهای تفصیلی درباره فرازهای دعای شریف وداع با ماه مبارک رمضان، نگاهی کلی و گذرا به مضامین آن شده تا خواننده بهاجمال با معارف موجود در این نیایش، آشنا شود و به چشماندازی روشن از این مکتب تعلیمی زینت عابدان(ع) دست یابد؛ بدین منظور، ابتدا بخشایندگی خداوند متعال، محور اصلی دعای وداع معرفی شده و سپس به بحث پیرامون ربوبیت خاص خدا برای مخلوق خاص خود، رابطه مستقیم سطح معرفت با سطح درخواست و بینیازی خدا از ستایش ستایندگان پرداخته شده و در نهایت، ماه مبارک رمضان، بهعنوان نعمت خاص خداوند معرفی گردیده است[۲].
مطالب اصلی کتاب در سه بخش و هر بخش، در چندین فصل، ساماندهی شده است. بخش نخست، درباره مدح و ثنای خداوند میباشد. رازگویی با بینیاز مهربان، قضا و قدر و نظام احسن، شکرگزاری بنده و شکرگزاری خداوند متعال، رنجهای ظاهری و رحمتهای باطنی و رحمتهای معنوی، از جمله مهمترین موضوعاتی است که فرازهایی از دعا، بدان مربوط میشود[۳].
در بخش دوم، در شش فصل، وداع با ماه مبارک رمضان و جایگاه و چرایی این وداع، تشریح شده است[۴].
در بخش سوم، در هفت فصل، تمناهای امام زینالعابدین(ع) از خداوند درباره ولایت خدا بر اهل ماه مبارک رمضان، آداب بندگی، نعمتهایی که میتوانند به نقمت تبدیل شوند، توبه نصوح و لطایفی درباره صلوات مطرح گردیده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.