متن و ترجمه کتاب غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب شریف غیبت [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]]، از معتبرترین و قدیمی‌ترین آثار شیعه می‌باشد که از جهت نزدیک بودن به عصر غیبت صغری، جزء معدود آثار برجای‌مانده از علمای سلف می‌باشد و پژوهشگران و محققان مباحث مهدویت و انتظار، به‌عنوان چشمه‌ای زلال و ناب به آن نگریسته، از آن سیراب می‌گردند؛ لذا با بررسی ترجمه‌های قدیمی موجود، این اثر گران‌بها، با قلمی نو و تحقیقی جدید، ترجمه شده است.<ref>ر.ک: مقدمه ناشر، ص5</ref>

#غالب کتب حدیث و استدلالات علمی شیعه که یادگار علمای بزرگی همچون: مفید، صدوق، طوسی، [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] و دیگر بزرگان است، به زبان عربی نگاشته شده‌اند که یا به دلیل وقوع در جغرافیای خاص و زبان و گویش غالب عربی و یا به دلیل رواج زبان عربی در مجامع علمی بوده است؛ به‌علاوه اینکه در بین علمای اسلامی، زبان عربی زبان علم بوده و کماکان همین گونه است. به همین دلیل، شیعیان که تسلط به زبان عربی نداشته‌اند، امکان استفاده از ظرفیت‌های فوق‌العاده این زبان را نداشته و ندارند. فلذا بسیاری از معارف شیعی به دست مردم جهان، اعم از فارس و غیره نرسیده است. در مواردی هم که کتبی ترجمه شده است، به دلیل مرور زمان و تغییر گفتمان غالب در جامعه، کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند. ضمن آنکه در برخی موارد، متن ترجمه خود نیازمند ترجمه است و مترجمین در ضمن زحمات فراوانی که متحمل شده‌اند، از عباراتی استفاده کرده‌اند که مردم هرگز تسلط کافی به آن‌ها ندارند.

#با توجه به نکته فوق، مترجم بر آن بوده تا از کتاب غیبت [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]]، ترجمه‌ای روان و قابل درک اراده دهد، بر همین اساس، ابتدا متن عربی را به فارسی برگردان کرده و به عبارتی، مفاهیم بلند مد نظر شیخ را از قالب و کالبد الفاظ عربی درآورده و لباس الفاظ فارسی بر آن پوشانده، سپس به‌گونه‌ای که مفاهیم دچار انقلاب و تغییر و تحول نشوند، متن فارسی‌شده را روان‌سازی نموده است. به عبارت واضح‌تر، در دو مرحله، ابتدا برگردان به فارسی و سپس روان‌سازی متن انجام شد تا درصد بیشتری از مشتاقان معارف اهل‌بیت(ع) از این کتاب استفاده و فیض ببرند.