۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مقصد الإقبال سلطانیه و مرصد الآمال خاقانیه (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۴ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۸:۵۴
، ۱۴ نوامبر ۲۰۱۶جایگزینی متن - 'جامى' به 'جامى '
جز (جایگزینی متن - 'عطار نيشابورى' به 'عطار نيشابورى ') |
جز (جایگزینی متن - 'جامى' به 'جامى ') |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
اين كتاب، پس از مقدمه، به ترجمه سيد عبدالله معاويه آغاز و به ترجمه مولانازاده طفلكانى ختم مى‌شود و دويست و نه تن از علما و مشايخ و دراويش هروى را مى‌ستايد. | اين كتاب، پس از مقدمه، به ترجمه سيد عبدالله معاويه آغاز و به ترجمه مولانازاده طفلكانى ختم مى‌شود و دويست و نه تن از علما و مشايخ و دراويش هروى را مى‌ستايد. | ||
اين كتاب هر چند براى سلطان ابوسعيد فراهم شده؛ اما مصنف آن را براى همگان نوشته و چندان به عبارت‌آرايى آن نپرداخته تا خواص و عوام از آن بهره برند و از حيث پختگى كلام و متانت عبارت و امتيازات ديگر به «نفحات الانس» جامى مى‌رسد و نه به «تذكره‌الاوليا»ى [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار نيشابورى]] . ولى به هر حال فهرست مرتبى است از اسامى بزرگان و مشايخ هروى كه مصنف به قدر توان فراهم آورده است. | اين كتاب هر چند براى سلطان ابوسعيد فراهم شده؛ اما مصنف آن را براى همگان نوشته و چندان به عبارت‌آرايى آن نپرداخته تا خواص و عوام از آن بهره برند و از حيث پختگى كلام و متانت عبارت و امتيازات ديگر به «نفحات الانس» [[جامی، عبدالرحمن|جامى]] مى‌رسد و نه به «تذكره‌الاوليا»ى [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار نيشابورى]] . ولى به هر حال فهرست مرتبى است از اسامى بزرگان و مشايخ هروى كه مصنف به قدر توان فراهم آورده است. | ||
باب نخست كتاب به يادكرد مراقد جمعى از اكابر اولياء كه در هرات و توابع آن مدفونند اختصاص يافته است. | باب نخست كتاب به يادكرد مراقد جمعى از اكابر اولياء كه در هرات و توابع آن مدفونند اختصاص يافته است. | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
تعليقه و تكمله‌ها بر «مقصد الاقبال» | تعليقه و تكمله‌ها بر «مقصد الاقبال» | ||
در سال 1198ق. عبيدالله بن ابوسعيد هروى بر مقصدالاقبال تعليقى نگاشت و ضمن آن، مشايخ و عارفانى را كه در هرات تا قرن 12ق. مدفون شده‌اند، معرفى كرد. مصادر او علاوه بر نفحات الانس جامى و رشحات صفى على و حبيب السير خوند مير، وسيله الشفاعات بوده است. در اين رساله عبيداللّه هروى از عرفايى كه حدود سه قرن و نيم پس از تصنيف مقصدالاقبال در هرات درگذشته‌اند، ياد مى‌كند. | در سال 1198ق. عبيدالله بن ابوسعيد هروى بر مقصدالاقبال تعليقى نگاشت و ضمن آن، مشايخ و عارفانى را كه در هرات تا قرن 12ق. مدفون شده‌اند، معرفى كرد. مصادر او علاوه بر نفحات الانس [[جامی، عبدالرحمن|جامى]] و رشحات صفى على و حبيب السير خوند مير، وسيله الشفاعات بوده است. در اين رساله عبيداللّه هروى از عرفايى كه حدود سه قرن و نيم پس از تصنيف مقصدالاقبال در هرات درگذشته‌اند، ياد مى‌كند. | ||
هشتاد و اندى سال، پس از تأليف مقصدالاقبال، ابن عبدالحميد نامى مقصدالاقبال را به دست آورده، عينا و گاه بعضى عبارات مقصد را تغيير داده و برخى داستان‌هاى خرافى بدان افزوده و چند تن از شيوخ و عرفا را كه در طول همين هشتاد سال ظهور كرده‌اند، بدان افزوده است و آن را به خود نسبت داده و هرگز از اصيل‌الدين واعظ، ياد نكرده است. وى كتاب خويش را وسيله‌الشفاعات نام نهاده است. | هشتاد و اندى سال، پس از تأليف مقصدالاقبال، ابن عبدالحميد نامى مقصدالاقبال را به دست آورده، عينا و گاه بعضى عبارات مقصد را تغيير داده و برخى داستان‌هاى خرافى بدان افزوده و چند تن از شيوخ و عرفا را كه در طول همين هشتاد سال ظهور كرده‌اند، بدان افزوده است و آن را به خود نسبت داده و هرگز از اصيل‌الدين واعظ، ياد نكرده است. وى كتاب خويش را وسيله‌الشفاعات نام نهاده است. | ||