خلاصة المفاخر في مناقب الشيخ عبدالقادر: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مناوی، محمد عبدالرئوف' به 'مناوی، محمد عبدالرؤوف بن علی') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مناوی، محمد عبدالرؤوف بن علی' به 'مناوی، محمد عبدالرؤوف بن تاج العارفين') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
جودت محمد در تقریظ خود بر این کتاب میگوید: | جودت محمد در تقریظ خود بر این کتاب میگوید: | ||
این کتاب از دیگر کتب در این باره، متمایز است زیرا مؤلف آن([[یافعی، عبدالله بن اسعد|عبداللّه بن أسعد يافعی شافعی]]) صاحب کتاب «روض الرياحين» و «نشر المحاسن» است و [[مناوی، محمد عبدالرؤوف بن | این کتاب از دیگر کتب در این باره، متمایز است زیرا مؤلف آن([[یافعی، عبدالله بن اسعد|عبداللّه بن أسعد يافعی شافعی]]) صاحب کتاب «روض الرياحين» و «نشر المحاسن» است و [[مناوی، محمد عبدالرؤوف بن تاج العارفين|علامه مناوی]] در زندگینامه وی گفته؛ او امامی است که علم شرعی و سلوک صوفی را جمع کرده و برای او حُسن از دوجهت، تمام شدهاست. <ref>ر.ک: همان؛ ص8 </ref> | ||
شيخ مصطفى ابن باوا آدم قادری، نیز در تقریظ خود بر این کتاب میگوید: | شيخ مصطفى ابن باوا آدم قادری، نیز در تقریظ خود بر این کتاب میگوید: | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۱۵
| خلاصة المفاخر في مناقب الشيخ عبدالقادر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | یافعی، عبدالله بن اسعد (نویسنده) مزیدی، احمد فرید (محقق) |
| ناشر | دار الآثار الاسلامية |
| مکان نشر | سریلانکا - بربلی |
| سال نشر | 1427ق. = 2006م. |
| چاپ | چاپ یکم |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | |
خلاصة المفاخر في مناقب الشيخ عبد القادر و جماعة من الشيوخ الأكابر نوشته عبداللّه بن أسعد يافعی شافعی(698-768ق) حاوی دویستویک حکایت و کرامت از عبدالقادر گیلانی شیخ طریقت قادریة، به زبان عربی که أحمد فريد مزيدی، تحقيق و تعلیق آنرا انجام دادهاست.
جودت محمد أبو يزيد مهدی، نایب رئيس دانشگاه الأزهر وعضو «مجمع البحوث الإسلامية» و نیز شيخ مصطفى ابن باوا آدم قادری نبوی شافعی بربلی سيلانی، شیخ طریقت «قادریة نبویة»، بر این کتاب تقریظ نوشتهاند. [۱]
جودت محمد در تقریظ خود بر این کتاب میگوید:
این کتاب از دیگر کتب در این باره، متمایز است زیرا مؤلف آن(عبداللّه بن أسعد يافعی شافعی) صاحب کتاب «روض الرياحين» و «نشر المحاسن» است و علامه مناوی در زندگینامه وی گفته؛ او امامی است که علم شرعی و سلوک صوفی را جمع کرده و برای او حُسن از دوجهت، تمام شدهاست. [۲]
شيخ مصطفى ابن باوا آدم قادری، نیز در تقریظ خود بر این کتاب میگوید:
این کتابی است که با دوات مشک بر صفحههایی از نقره، نوشته شده و پردههای اشکال را از هر چشمی برطرف میکند؛ پس چه بسیار شبیه است زبان فرع(نویسنده کتاب) با زبان اصل(شيخ عبدالقادر گیلانی) بلکه اصلا، فرقی بین آنها نیست. [۳]
محقق این اثر (أحمد فريد مزيدی) میگوید:
توفیق الهی، مرا واقف کرد بر کتابی که از زمره اجلّ و اعظم کتب سیره عبدالقادر گیلانی و تتمه کتاب «روض الرياحين في أخبار الصالحين» است که علامه یافعی به ما هدیه دادهاست. ایشان ضمن مقدمه تحقیق مقدمهای در رد شبه منکرین صوفیه و دفاع از شیخ عبد القادر نوشته است.[۴]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.