۱۴۶٬۹۷۵
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|الأمثال (ابهامزدایی)}} | |||
'''عون الحنان في شرح الامثال في القرآن''' كتابى است كه توسط [[طهطاوی، علی احمد|شيخ على احمد عبدالعال الطهطاوي]]، رئيس جمعيّت اهل القرآن و السنة تهيه و تدوين شده است.در اين كتاب ابتدا به آياتى از قرآن كريم كه در آنها سفارش به پرهيزكارى و اطاعت از فرامين الهى شده و نيز رواياتى دربارۀ فضيلت سورهها و آيات قرآن كريم اشاره شده و سپس به عدهاى كه گمان مىكنند قرائت قرآن كريم براى اموات سودى دربردارد حمله مىكند و تأكيد مىكند كه قرآن براى زندگان نازل شده است و نفعى براى اموات و يا تأثيرى در شفاى امراض بدن و جسمانى ندارد، در عين حال بسيارى از مردم قرآن را براى مردگان مفيد دانسته و از تأثير آن در اصلاح زندگى زندگان غافلند و حال آنكه قرآن كتاب زندگى است و حاوى دستور العملهاى ارزندهاى براى زندگان مىباشد. | '''عون الحنان في شرح الامثال في القرآن''' كتابى است كه توسط [[طهطاوی، علی احمد|شيخ على احمد عبدالعال الطهطاوي]]، رئيس جمعيّت اهل القرآن و السنة تهيه و تدوين شده است. در اين كتاب ابتدا به آياتى از قرآن كريم كه در آنها سفارش به پرهيزكارى و اطاعت از فرامين الهى شده و نيز رواياتى دربارۀ فضيلت سورهها و آيات قرآن كريم اشاره شده و سپس به عدهاى كه گمان مىكنند قرائت قرآن كريم براى اموات سودى دربردارد حمله مىكند و تأكيد مىكند كه قرآن براى زندگان نازل شده است و نفعى براى اموات و يا تأثيرى در شفاى امراض بدن و جسمانى ندارد، در عين حال بسيارى از مردم قرآن را براى مردگان مفيد دانسته و از تأثير آن در اصلاح زندگى زندگان غافلند و حال آنكه قرآن كتاب زندگى است و حاوى دستور العملهاى ارزندهاى براى زندگان مىباشد. | ||
مؤلف در فصل اول كتاب فتاواى شيخ [[شلتوت، محمود|محمود شلتوت]] را در تأييد ديدگاه خود ذكر مىكند و به هدف نزول قرآن از ديدگاه قرآن كريم كه همانا هدايت به حق و خارج ساختن مردم از ظلمت و تاريكى باطل است اشاره مىكند و آياتى كه امر به تدبر و تفكر در قرآن را يادآور مىشوند ذكر مىكند. | مؤلف در فصل اول كتاب فتاواى شيخ [[شلتوت، محمود|محمود شلتوت]] را در تأييد ديدگاه خود ذكر مىكند و به هدف نزول قرآن از ديدگاه قرآن كريم كه همانا هدايت به حق و خارج ساختن مردم از ظلمت و تاريكى باطل است اشاره مىكند و آياتى كه امر به تدبر و تفكر در قرآن را يادآور مىشوند ذكر مىكند. | ||