۱۴۴٬۹۷۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' .' به '.'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
یکی از این نوابغ ایرانی که نقش بسزایی در رشد و تطور ادب عربی داشته، بیشک [[ابونواس، حسن بن هانی|ابونواس حسن بن هانیء]] است. نقش بیبدیل او در موارد بسیاری از جمله استقلال برخی فنون شعری همچون خمریات، طردیات، ملمعات، زهدیات، غزل مذکر، ورود برخی واژگان، اصطلاحات و بعضاً ابیات فارسی، بازنمایی بزمهای ایرانی از جمله عید نروز و از همه مهمتر تأثیرگذاری فوقالعاده وی در شاعران فارسی پس از خود از جمله حافظ از دلایلی است که ترجمه کتابی در معرفی این شخصیت ادبی را دو چندان میسازد. به طور خلاصه اهمیت نبوغ [[ابونواس، حسن بن هانی|ابونواس]] در رشد و تطور ادب عربی به قرار زیر است: | یکی از این نوابغ ایرانی که نقش بسزایی در رشد و تطور ادب عربی داشته، بیشک [[ابونواس، حسن بن هانی|ابونواس حسن بن هانیء]] است. نقش بیبدیل او در موارد بسیاری از جمله استقلال برخی فنون شعری همچون خمریات، طردیات، ملمعات، زهدیات، غزل مذکر، ورود برخی واژگان، اصطلاحات و بعضاً ابیات فارسی، بازنمایی بزمهای ایرانی از جمله عید نروز و از همه مهمتر تأثیرگذاری فوقالعاده وی در شاعران فارسی پس از خود از جمله حافظ از دلایلی است که ترجمه کتابی در معرفی این شخصیت ادبی را دو چندان میسازد. به طور خلاصه اهمیت نبوغ [[ابونواس، حسن بن هانی|ابونواس]] در رشد و تطور ادب عربی به قرار زیر است: | ||
خمریات: خمریات به شعرهایی گفته میشود که در آن از موضوعاتی همچون می، ساقی، جام، سبو و ... گفتگو میشود. سرایش شعرهایی که در آن، سخن از شراب بوده باشد در ادبیات کهن عرب مسبوق به سابقه بوده أعشی استاد این فن بود و پس از او عدی بن زیدالعبادی و عمرو بن کلثوم و طرفۀ بن عبد و پس از جاهلیت و علیرغم درخشش اسلام و تحریم شراب، ابو محجن ثقفی، یزید بن معاویۀ، اخطل تغلبی و مسلم بن ولید به وصف آن پرداختهاند؛ اما [[ابونواس، حسن بن هانی|ابونواس]] با تغییرات عمدهای که در شعر شراب ایجاد کرد بنیانگذار خمریهسرایی لقب گرفت. [[ابونواس، حسن بن هانی|ابونواس]] مانند دیگر شاعران فقط در تشبیب از شراب سخن نمیگوید بلکه در محور عمودی شعرهایش، شراب پیوسته وجود دارد. وی علاوه بر توصیف خود شراب و تأثیرات آن در جسم و جان، سخن را به وصف تاک و تاکستان میکشاند و از شیوۀ ساختن آن حکایت میکند و از میکدهها و آداب و رسوم آنجا و ساغرهایی که گاه منقش به نقشهای ایرانی هستند و خماران و ساقیان و ندیمان و مطربان، تصویرهای زیبایی میآفریند. | خمریات: خمریات به شعرهایی گفته میشود که در آن از موضوعاتی همچون می، ساقی، جام، سبو و... گفتگو میشود. سرایش شعرهایی که در آن، سخن از شراب بوده باشد در ادبیات کهن عرب مسبوق به سابقه بوده أعشی استاد این فن بود و پس از او عدی بن زیدالعبادی و عمرو بن کلثوم و طرفۀ بن عبد و پس از جاهلیت و علیرغم درخشش اسلام و تحریم شراب، ابو محجن ثقفی، یزید بن معاویۀ، اخطل تغلبی و مسلم بن ولید به وصف آن پرداختهاند؛ اما [[ابونواس، حسن بن هانی|ابونواس]] با تغییرات عمدهای که در شعر شراب ایجاد کرد بنیانگذار خمریهسرایی لقب گرفت. [[ابونواس، حسن بن هانی|ابونواس]] مانند دیگر شاعران فقط در تشبیب از شراب سخن نمیگوید بلکه در محور عمودی شعرهایش، شراب پیوسته وجود دارد. وی علاوه بر توصیف خود شراب و تأثیرات آن در جسم و جان، سخن را به وصف تاک و تاکستان میکشاند و از شیوۀ ساختن آن حکایت میکند و از میکدهها و آداب و رسوم آنجا و ساغرهایی که گاه منقش به نقشهای ایرانی هستند و خماران و ساقیان و ندیمان و مطربان، تصویرهای زیبایی میآفریند. | ||
طردیات یا شعر شکار: به واسطۀ [[ابونواس، حسن بن هانی|ابونواس]] به عنوان فن شعری مستقل شناخته شد در این قصاید با زبردستی و هنرمندی تمام از صنایع بدیعی، تشبیهات و استعارههای خیالانگیز برای توصیف صحنههای شکار سود جسته است. | طردیات یا شعر شکار: به واسطۀ [[ابونواس، حسن بن هانی|ابونواس]] به عنوان فن شعری مستقل شناخته شد در این قصاید با زبردستی و هنرمندی تمام از صنایع بدیعی، تشبیهات و استعارههای خیالانگیز برای توصیف صحنههای شکار سود جسته است. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
زهذیات: از دیگر موضوعاتی که شعر [[ابونواس، حسن بن هانی|ابونواس]] را شایسته تأمل می سازد زهد و پارسایی و توبه است او امید به بخشش خداوند دارد و بارها در شعرهایش از بار گناه خود و نگرانی از بخشیده نشدن به خاطر خوشگذرانیها صحبت کرده است. تضادهایی در شعر [[ابونواس، حسن بن هانی|ابونواس]] وجود دارد که باعث جذب مخاطب میشود، شعرهای او اغواکننده است اما توصیفات شاعرانه و زبان طنز مخصوص به خودش را دارد که خوانندۀ شعرهایش را با خود همراه میکند. | زهذیات: از دیگر موضوعاتی که شعر [[ابونواس، حسن بن هانی|ابونواس]] را شایسته تأمل می سازد زهد و پارسایی و توبه است او امید به بخشش خداوند دارد و بارها در شعرهایش از بار گناه خود و نگرانی از بخشیده نشدن به خاطر خوشگذرانیها صحبت کرده است. تضادهایی در شعر [[ابونواس، حسن بن هانی|ابونواس]] وجود دارد که باعث جذب مخاطب میشود، شعرهای او اغواکننده است اما توصیفات شاعرانه و زبان طنز مخصوص به خودش را دارد که خوانندۀ شعرهایش را با خود همراه میکند. | ||
این بررسی که در واقع یکی از سلسله مطالعات اسلامی دانشگاه پرینسون بوده و در پنج فصل تنظیم شده است، بیانگر قسمتی از زندگی شخصی و ادبی [[ابونواس، حسن بن هانی|ابونواس]] است که فیلیپ اف کندی آن را تألیف کرده است. در این بررسی، بیشتر تلاش نویسنده معطوف به مطالعه و بررسی بادهسرایی و شاهدبازی در شعر [[ابونواس، حسن بن هانی|ابونواس]] بوده و البته دیگر جنبههای شعری [[ابونواس، حسن بن هانی|ابونواس]] هم از نگاه تیزبین مؤلف دور نمانده و موضوعاتی همچون شعر شکار و زهدیات و ... هم مورد بررسی قرار گرفته است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3925 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | این بررسی که در واقع یکی از سلسله مطالعات اسلامی دانشگاه پرینسون بوده و در پنج فصل تنظیم شده است، بیانگر قسمتی از زندگی شخصی و ادبی [[ابونواس، حسن بن هانی|ابونواس]] است که فیلیپ اف کندی آن را تألیف کرده است. در این بررسی، بیشتر تلاش نویسنده معطوف به مطالعه و بررسی بادهسرایی و شاهدبازی در شعر [[ابونواس، حسن بن هانی|ابونواس]] بوده و البته دیگر جنبههای شعری [[ابونواس، حسن بن هانی|ابونواس]] هم از نگاه تیزبین مؤلف دور نمانده و موضوعاتی همچون شعر شکار و زهدیات و... هم مورد بررسی قرار گرفته است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3925 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||