رسالة الصاهل و الشاحج: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رسالة الصاهل و الشاحج'''، از آثار شاعر و اندیشمند برجسته و روشندل، احمد بن عبدالله بن سلیمان تنوخی مشهور به [[ابوالعلاء معری]] (363- 449ق) است که در قالبی ادبی و نمادین و از زبان حیوانات (اسبی به نام «صاهل» و قاطری به نام «شاحج») به تحلیل و نقد و بررسی مسائل گوناگون (ادبی، فرهنگی، تاریخی، اجتماعی و سیاسی) می‌پردازد.

استاد تحصیلات تکمیلی دانشگاه قرویین (مراکش)، [[عایشه عبدالرحمن]] مشهور به [[بنت‌الشاطی]] (1913-1998م)، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی دقیق و ارزشمند بر آن افزوده و شخصیت و آثار [[ابوالعلاء معری]]  و نیز ویژگی‌ها و روش اثر حاضر را شناسانده و توضیحات مفیدی درباره جنبه تاریخی و تحلیل مسائل انسانی از زبان حیوانات ارائه کرده و به مقایسه [[کلیله و دمنه]] و «رسالة الصاهل و الشاحج» پرداخته است.

*[[ابوالعلاء معری]]، اثر حاضر را برای ابوشجاع فاتک ملقب به «عزیز الدوله» (والی حلب در دولت فاطمیان مصر حدود سال 411ق) نوشته و به او تقدیم کرده است. <ref> ر.ک: مقدمه نویسنده، ص81-83. </ref> ولی «عزیز الدوله» بعد از دریافت و مطالعه «رسالة الصاهل و الشاحج»، از [[ابوالعلاء معری]] خواست که اثری مانند [[کلیله و دمنه]] بنگارد و او پذیرفت و 4 جزء از آن را تألیف کرد ولی ادامه نداد زیرا خبر کشته شدن «عزیز الدوله» به او رسید. [[بنت‌الشاطی]]، از آنچه گذشت، نتیجه گرفته است که: «عزیز الدوله» در برابر این کتاب و زبان پرکنایه و مثل و معمای آن ناتوان شده و مقصود [[ابوالعلاء معری]] را درنیافته و به همین جهت از او خواسته است که مانند [[کلیله و دمنه]] رسا بنویسد. <ref> مقدمه محقق، ص75. </ref>

*گفتنی است: [[بنت‌الشاطی]] که ادیبی تواناست و به‌گفته خودش با [[ابوالعلاء معری]] و این کتاب نادر، 50 سال زندگی کرده <ref> همان، ص9. </ref>، تحقیق «رسالة الصاهل و الشاحج» را دشوار و توان‌فرسا شمرده است زیرا برای یافتن مقصود [[ابوالعلاء معری]]، آشنایی با امثال و الفاظ کافی نیست و باید شخصیت و اهداف و جهان‌بینی او را شناخت. <ref> همان، ص75- 76. </ref>