سعادت‌پرور، علی: تفاوت میان نسخه‌ها

نقطه عطف و سرنوشت ساز معنوى و روحانى ایشان، در آشنایى و ارتباط با عارف کامل و جامع منقول، معقول و مشهود، حضرت [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایى]] بود. پس از آشنایى و ارتباط با [[طباطبایی، سید محمدحسین|مرحوم علامه]]، آمال و آرزوهاى دیرینه معنوى وتوحیدى خود را در این شخصیت کم نظیر دیدند. شوق و اشتیاق و جدّیت ایشان باعث شد، [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایى]]، بالاخره ایشان را به شاگردى معنوى و روحانى بپذیرند. بدین ترتیب، نفس زکیّه، جان شیفته و قلب طاهر آیت‌الله پهلوانى تهرانى تقدیم به این عالم ربّانى، پیر معنوى و مرشد روحانى شد تا جایى که نفَس کیمیاگر حضرت علامه، پله به پله این شاگرد مستعد را به منازل توحیدى رهنمون گشته، باعث شد قله‌هایى از معارف حقّه اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام را فتح کند. در واقع، باید گفت، شاکله و شخصیت معنوى و سلوک توحیدى استاد سعادت پرور به طور عمیقى تحت تأثیر سلوک توحیدى و نظام تربیتى و معرفتى حضرت علامه  و بر مبناى قرآن و سنت شکل گرفته است. آیت‌الله پهلوانى تهرانى بعد از سالیان طولانى تهذیب نفس و اشتغال به ریاضتهاى علمى و عملى، و استفاده از محضر حضرت علامه، خود از مشعل داران مکتب تربیتى و تهذیبى این سلسله جلیله شد؛ سلسله‌اى که در نهایت به مرحوم، عارف کامل و جامع علم و عمل و شهود، مرحوم آخوند ملا حسینقلى همدانى منتهى گشته، بزرگانى چون حضرات آیات: آقا میرزا جواد ملکى، آقا شیخ محمد بهارى، آقا سید احمد کربلایى، آقا سید على قاضى(رضوان‌الله‌تعالى‌علیهم)، که با تفقّه و تعمّق جامع در معارف اهل‌بیت علیهم‌السلام توانستند یک جریان توحیدى و هدایتى بسیار عمیق را در حوزه‌هاى علمیه نجف و قم به یادگار بگذارند؛ به طورى که هر یک، از درخشانترین و نام آورترین افراد این سلسله جلیله توحیدى و تهذیبى مى باشند.

شایان ذکر است که نظام تربیتى ایشان بنا به پیروى از اساتید بزرگوارشان، تنها در مسائل اخلاقى رایج نبود، بلکه همان گونه که اشاره شد، روش تربیتى ایشان به واسطه مرحوم [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایى]]، در نهایت، به مکتب تربیتى وتوحیدى مرحوم آخوند ملا حسینقلى همدانى که توحید شهودى و عینى را مدّ نظر داشتند، مى رسد.

در جلسات خصوصى حضرت استاد سعادت پرور، به طور غالب، شرح و تفسیر احادیث و ادعیه اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام بر مبناى کتاب‌هایى، مثل: [[بحار الأنوار]] و اقبال الأعمال، همچنین شرح غزلیات دیوان لسان الغیب، حضرت خواجه حافظ شیرازى و کلمات اهل معرفت خوانده می‌شد، و به مناسبت توسط ایشان مورد شرح و تفسیر قرار می‌گرفت. در این جلسات نورانى چنان فضایى از عطر معنویت و طهارت ایجاد می‌شد که شرکت کنندگان را، از مُلک به ملکوت و از فرش به عرش برده، غبار غفلت را از قلب آنها مى زدود.

اگرچه حضرت آیت‌الله پهلوانى تهرانی به معناى مصطلح امروز، فردى سیاسى نبود و به کارهاى سیاسى و اجرایى اشتغال نداشت، امّا اوّلاً، استحکام و بقاى نظام مقدس جمهورى اسلامى را در استحکام و تثبیت پایه‌هاى علمى و عملى حوزه‌هاى علمیه مى دانست و در این راه، از هیچ کوششى فروگذار نمی‎کرد.

#: رساله‌اى که برگرفته از کتاب آسمانى قرآن و کلمات هادیان دین، یعنى اهل‌بیت عصمت علیهم‌السلام می‌باشد. این وصایا، افزون بر استناد به کتاب و عترت، حاصل تجربه‌هاى سلوکى و تهذیبى این پهلوان توحید و زهد به شمار مى رود.