أصول الملامتیة و غلطات الصوفیة: تفاوت میان نسخه‌ها

'''أصول الملامتية و غلطات الصوفية'''، از آثار محدّث، مورخ، مفسّر و صوفى شهیر قرن چهارم و پنجم هجرى قمری، [[ابوعبدالرحمن محمد بن حسین بن موسى ازدى سلمى نیشابورى]] (325-412ق)، است که طریقت ملامتی‌گری و ویژگی‌های آن را توضیح می‌دهد و برخی از سخنان و عقاید جنجالی و غلط‌انداز برخی از صوفیان را به بوته نقد می‌سپارد. پژوهشگر معاصر، [[عبدالفتاح احمد فاوی محمود]]، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی بسیار ارزشمند بر آن افزوده و شخصیت و آثار [[ابوعبدالرحمن سلمی]] و به‌خصوص ویژگی‌ها و روش اثر حاضر را شناسانده است.

* [[عبدالفتاح احمد فاوی محمود]]، تأکید کرده است که من دانشور دیگری قبل از [[ابوعبدالرحمن سلمی]] را نمی‌شناسم که همه سخنان ملامتیان را در یک کتاب مستقلّ گرد آورده باشد و هرکسی که بعد از او از این طریقت سخنی گفته و مطلبی نوشته، از [[سلمی]] استفاده کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص138، پاورقی 3</ref>.

* [[ابوعبدالرحمن سلمی]]، ملامتیان را جانب‌دارانه معرفی کرده است؛ یعنی جنبه مثبت کار آنان را از زبان خودشان برجسته کرده<ref>از جمله ر.ک: متن کتاب، ص173- 174</ref>، ولی به جنبه منفی آن نپرداخته و نقد نکرده است.

* [[ابوعبدالرحمن سلمی]]، «کسب» را برخلاف «توکل» پنداشته است که نقدش در معرفی اجمالی حاضر نگنجد<ref>ر.ک: همان، ص179</ref>.