۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'علمالهدی، علی بن حسین' به 'سید مرتضی، علی بن حسین'
جز (جایگزینی متن - '== وابستهها == ' به '==وابستهها== {{وابستهها}} ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'علمالهدی، علی بن حسین' به 'سید مرتضی، علی بن حسین') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
[[سبحانی تبریزی، جعفر|آیتالله سبحانی]] در مقدمهای که بر کتاب نوشته از اختلافنظر خصوصاً اختلافنظر بین فقها سخن گفته و نمونه مذموم و ممدوح اختلاف را روشن میکند. سپس برخی کتابهای حدیثی و فقهیای که در مسائل خلافیه نوشته شده را متذکر میشود؛ از جمله این کتابها است «الموطأ» مالک، کتاب «الأُمّ»، «مسائل إسحاق الكوسج» و... در میان کتابهای اهل سنت و کتاب «الإختلاف» [[واقدی، محمد بن عمر|ابوعبدالله محمد بن عمر واقدی]]، «مسائل الخلاف في الفقه» [[ | [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیتالله سبحانی]] در مقدمهای که بر کتاب نوشته از اختلافنظر خصوصاً اختلافنظر بین فقها سخن گفته و نمونه مذموم و ممدوح اختلاف را روشن میکند. سپس برخی کتابهای حدیثی و فقهیای که در مسائل خلافیه نوشته شده را متذکر میشود؛ از جمله این کتابها است «الموطأ» مالک، کتاب «الأُمّ»، «مسائل إسحاق الكوسج» و... در میان کتابهای اهل سنت و کتاب «الإختلاف» [[واقدی، محمد بن عمر|ابوعبدالله محمد بن عمر واقدی]]، «مسائل الخلاف في الفقه» [[سید مرتضی، علی بن حسین|شریف مرتضی]]، «[[مسائل الناصريات]]»، «[[الخلاف|الخلاف في الأحکام]]» [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] و... از میان کتابهای شیعه.<ref>ر.ک: مقدمه آیتالله سبحانی، ص5-11</ref> وی سپس از عوامل اختلاف میگوید.<ref>ر.ک: همان، ص11-21</ref> و پسازآن از موقعیت علمی حله و شخصیتهای آن و نویسنده کتاب مینویسد.<ref>ر.ک: همان، ص21-27</ref> | ||
نویسنده در ابتدای کتاب، خدا را سپاس میگوید که وی را از آدمیان آفریده و بر پیروی از امت محمد مصطفی(ص) و خاندان پاکش(ع) قرار داده است. وی والاترین چیزی را که همت انسانی به آن تعلق میگیرد و بقای نوع انسانی به آن وابسته بوده و فارق میان عدل و عدوان است را شریعت محمدیه منسوبه به عترت علویه برمیشمرد. سپس میگوید: این اهمیت مرا بر این داشت که بر اساس آنچه در ایام طلبگی آموخته بودم، کتابی را بنویسم که دربردارنده تجرید مسائل این شریعت و تحقیق اصول و دلایل آن باشد. این کتاب را «معالم الدين في فقه آل يس» نامیدم و بر چهار قسم مرتبش کردم.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص31</ref> | نویسنده در ابتدای کتاب، خدا را سپاس میگوید که وی را از آدمیان آفریده و بر پیروی از امت محمد مصطفی(ص) و خاندان پاکش(ع) قرار داده است. وی والاترین چیزی را که همت انسانی به آن تعلق میگیرد و بقای نوع انسانی به آن وابسته بوده و فارق میان عدل و عدوان است را شریعت محمدیه منسوبه به عترت علویه برمیشمرد. سپس میگوید: این اهمیت مرا بر این داشت که بر اساس آنچه در ایام طلبگی آموخته بودم، کتابی را بنویسم که دربردارنده تجرید مسائل این شریعت و تحقیق اصول و دلایل آن باشد. این کتاب را «معالم الدين في فقه آل يس» نامیدم و بر چهار قسم مرتبش کردم.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص31</ref> | ||