۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'علمالهدی، علی بن حسین' به 'سید مرتضی، علی بن حسین'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'وحید بهبهانی، محمدباقر' به 'بهبهانی، محمدباقر بن محمداکمل') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'علمالهدی، علی بن حسین' به 'سید مرتضی، علی بن حسین') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
روان بودن و طراوت عبارتهاى كتاب و در عين حال پر معنا و عميق بودن آنها و خوددارى از تعقيد و پيچيدگى در عبارتها از ديگر نقاط مثبت كتاب است؛ مثلاًاز كلماتى نظير «الجواب الجواب، جوابها كجوابها و جوابه مثل جوابه» كه داراى هماهنگى خاصى است، استفاده مىكند. | روان بودن و طراوت عبارتهاى كتاب و در عين حال پر معنا و عميق بودن آنها و خوددارى از تعقيد و پيچيدگى در عبارتها از ديگر نقاط مثبت كتاب است؛ مثلاًاز كلماتى نظير «الجواب الجواب، جوابها كجوابها و جوابه مثل جوابه» كه داراى هماهنگى خاصى است، استفاده مىكند. | ||
از ديگر نكات، توجه به نظريات علماى اهل تسنن در كتابهاى [[ | از ديگر نكات، توجه به نظريات علماى اهل تسنن در كتابهاى [[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]؛ مثل الذريعة إلى أصول الشريعة و الشافية است كه با عبارتهايى نظير «هو قول جماعة من العامة» به نقد و بررسى نظريات آنها مىپردازد. | ||
اصولا [[ابن شهید ثانی، حسن بن زینالدین|صاحب معالم]] در برخورد با نظريات علماى قبل از خود، با احترام برخورد مىكند و از كلمات فاسد، توهم و نظائر آن استفاده نمىكند، بلكه از عبارتهايى نظير «و ما اختاره السيد فيه محل تأمل» استفاده مىكند. | اصولا [[ابن شهید ثانی، حسن بن زینالدین|صاحب معالم]] در برخورد با نظريات علماى قبل از خود، با احترام برخورد مىكند و از كلمات فاسد، توهم و نظائر آن استفاده نمىكند، بلكه از عبارتهايى نظير «و ما اختاره السيد فيه محل تأمل» استفاده مىكند. | ||
| خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
از طرف ديگر در مباحث اصول عمليّه نيز دو اصل برائت و احتياط به صورت مستقل طرح نشده و استصحاب و تعادل و تراجيح نيز به صورت مختصر مطرح شدهاند و مثلاًمبحث استصحاب را منحصر در استصحاب حال دانسته و در مبحث تعادل و تراجيح نيز بسيارى از مباحث اصلى ذكر نگرديده است. | از طرف ديگر در مباحث اصول عمليّه نيز دو اصل برائت و احتياط به صورت مستقل طرح نشده و استصحاب و تعادل و تراجيح نيز به صورت مختصر مطرح شدهاند و مثلاًمبحث استصحاب را منحصر در استصحاب حال دانسته و در مبحث تعادل و تراجيح نيز بسيارى از مباحث اصلى ذكر نگرديده است. | ||
از ديگر نقاط ضعف اين كه معمولا در معالم نام عدۀ معدودى از اصوليين نظير [[ | از ديگر نقاط ضعف اين كه معمولا در معالم نام عدۀ معدودى از اصوليين نظير [[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]]، [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] و [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] ذكر شده و كتاب، با عنايت به نظريات اين بزرگان نگاشته شده است. اما علماى اصولى ديگر با عبارت نافين، مثبتين، فقال قوم، آخرون، الأولون، جماعة، أكثرون، بعض الأصوليين، مفصلون و نظائر آن بيان شده كه در نتيجه خواننده نمىتواند به مصادر اصلى مراجعه كند. | ||
== شروح و حواشى معالم == | == شروح و حواشى معالم == | ||
| خط ۱۲۴: | خط ۱۲۴: | ||
#المقنعة و التذكرة بأصول الفقه، تأليف [[شيخ مفيد]]، محمد بن محمد نعمان حارثى، استاد [[ | #المقنعة و التذكرة بأصول الفقه، تأليف [[شيخ مفيد]]، محمد بن محمد نعمان حارثى، استاد [[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (متوفاى 413 قمرى). | ||
#الذريعة إلى أصول الشريعة، تأليف [[ | #الذريعة إلى أصول الشريعة، تأليف [[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، على بن حسين موسوى (متوفاى 436 قمرى). | ||
#النهاية و عدة الأصول، تأليف [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، ابوجعفر محمد بن حسن (متوفاى 460 قمرى). | #النهاية و عدة الأصول، تأليف [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، ابوجعفر محمد بن حسن (متوفاى 460 قمرى). | ||
#المهذب، المعتمد، الروضة، المعالم، المناهج و شرح [[جمل العلم و العمل]] [[ | #المهذب، المعتمد، الروضة، المعالم، المناهج و شرح [[جمل العلم و العمل]] [[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، تأليف [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن براج]] (متوفاى 481 قمرى). | ||
#غنية النزوع إلى علمي الأصول و الفروع، تأليف ابن زهرة، ابوالمكارم حمزه بن ابى المعاسن زهرة حلبى (متوفاى 585 قمرى). | #غنية النزوع إلى علمي الأصول و الفروع، تأليف ابن زهرة، ابوالمكارم حمزه بن ابى المعاسن زهرة حلبى (متوفاى 585 قمرى). | ||
#السرائر و مختصر التبيان، تأليف فخرالدين محمد بن إدريس عجلى حلى (متوفاى 598 قمرى). | #السرائر و مختصر التبيان، تأليف فخرالدين محمد بن إدريس عجلى حلى (متوفاى 598 قمرى). | ||