القول المبين عن وجوب مسح الرجلين: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'علم‌الهدی، علی بن حسین' به 'سید مرتضی، علی بن حسین'
جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''')
جز (جایگزینی متن - 'علم‌الهدی، علی بن حسین' به 'سید مرتضی، علی بن حسین')
 
خط ۲۷: خط ۲۷:
'''القول المبين عن وجوب مسح الرجلين''' بخشى از كتاب [[كنز الفوائد في حل مشكلات القواعد|كنز الفوائد]] نوشته [[کراجکی، محمد بن علی|شيخ ابوالفتح محمد بن على كراجكى]] متوفى 449 هجرى قمرى و از بهترين آثار قلمى ايشان است.
'''القول المبين عن وجوب مسح الرجلين''' بخشى از كتاب [[كنز الفوائد في حل مشكلات القواعد|كنز الفوائد]] نوشته [[کراجکی، محمد بن علی|شيخ ابوالفتح محمد بن على كراجكى]] متوفى 449 هجرى قمرى و از بهترين آثار قلمى ايشان است.


نویسنده از بزرگان علماى شيعه و از شاگردان [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]] مى‌باشد.
نویسنده از بزرگان علماى شيعه و از شاگردان [[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]] مى‌باشد.


==انگيزه نگارش==
==انگيزه نگارش==
خط ۶۰: خط ۶۰:




شيخ ابوالفتوح كراجكى از شاگردان [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]] و از علماى بزرگ شيعه در دوران خود بوده است.
شيخ ابوالفتوح كراجكى از شاگردان [[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]] و از علماى بزرگ شيعه در دوران خود بوده است.


آن دوران مصادف با حكومت خاندان آل بويه بر بخش زيادى از ممالك اسلامى بوده. خاندان آل بويه، شيعه و ارادتمند به اهل‌بيت پيامبر(ص) بودند. دوران حكومت آنان حدودا يكصد سال به طول انجاميد و اين دوران همزمان با آغاز غيبت كبرى و درخشش علماى بزرگى همچون [[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]]، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] بوده است. در اين دوران علماى شيعه فرصت مناسبى براى نشر فرهنگ و معارف اهل‌بيت پيامبر(ص) پيدا نمودند. و ديگر مانند دورانهاى قبل مجبور به تقيه و يا سكوت نبودند. لذا در اين دوران علماى شيعه به راحتى کتاب‌هاى فراوانى در نشر و اثبات عقايد خود نگاشته‌اند. اين زمان، از زمانهاى درخشش شيعه در تاريخ اسلام به شمار مى‌آيد.
آن دوران مصادف با حكومت خاندان آل بويه بر بخش زيادى از ممالك اسلامى بوده. خاندان آل بويه، شيعه و ارادتمند به اهل‌بيت پيامبر(ص) بودند. دوران حكومت آنان حدودا يكصد سال به طول انجاميد و اين دوران همزمان با آغاز غيبت كبرى و درخشش علماى بزرگى همچون [[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]]، [[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] بوده است. در اين دوران علماى شيعه فرصت مناسبى براى نشر فرهنگ و معارف اهل‌بيت پيامبر(ص) پيدا نمودند. و ديگر مانند دورانهاى قبل مجبور به تقيه و يا سكوت نبودند. لذا در اين دوران علماى شيعه به راحتى کتاب‌هاى فراوانى در نشر و اثبات عقايد خود نگاشته‌اند. اين زمان، از زمانهاى درخشش شيعه در تاريخ اسلام به شمار مى‌آيد.


==تحقيق كتاب==
==تحقيق كتاب==