علامی، ابوالفضل: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابوالفضل علامی (ابهام زدایی)' به 'ابوالفضل علامی (ابهامزدایی)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'علامی (ابهام زدایی)' به 'علامی (ابهامزدایی)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|علامی ( | {{کاربردهای دیگر|علامی (ابهامزدایی)}} | ||
{{کاربردهای دیگر|ابوالفضل علامی (ابهامزدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|ابوالفضل علامی (ابهامزدایی)}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۲
نام | علامی، ابوالفضل |
---|---|
نامهای دیگر | علامی میانجی، ابوالفضل |
نام پدر | آیتالله شیخ اسدالله علامی میانجی |
متولد | 1337ش |
محل تولد | قم |
رحلت | 16 آذرماه 1394ش |
اساتید | آیتالله محفوظی |
برخی آثار | درآمدی بر علم تجوید |
کد مؤلف | AUTHORCODE04416AUTHORCODE |
ابوالفضل علامی (1337-1394ش)، قرآنپژوه، قاری، مدرس و داور بینالمللی قرآن.
ولادت
ابوالفضل علامی در سال ۱۳۳۷ش، در شهر قم دیده به جهان گشود. پدر او آیتالله شیخ اسدالله علامی میانجی نام داشت.
تحصیلات
ابوالفضل علامی، تحصیل در مقطع ابتدایی را در مدرسه ملی اسلامی خدیوی و دوران دبیرستان را با تحصیل در مدرسه ملی موسوی قم سپری کرد.
وی در سال ۱۳۵۹، وارد حوزه علمیه قم شد و از اساتید بنامی همچون آیتالله محفوظی کسب فیض نمود.
وی در سال 1359، در کنار کار، دروس حوزه را در حوزه علمیه قم شروع کرد و پس از گذراندن دوره مقدماتی و سطح، چهار سال به تحصیل فقه اشتغال داشت و همزمان به امر پژوهش در زمینه علوم و معارف قرآن پرداخت. علاوه بر پژوهش در حوزه قرآن به تدریس علم قرائت و تاریخ و علوم قرآن و کتب اعتقادی اشتغال داشت.
تدریس
تدریس قرآن را نخست از کلاسهای آموزش تجوید شروع کرد. بعدها به تدریس تاریخ و علوم و معارف قرآن در مدارس علمیه و دورههای آموزشی مراکز فرهنگی قرآنی پرداخت. از حدود سال ۱۳۸۰ بیشتر کار تدریس در حوزه آموزشی ترجمه و مفاهیم قرآن کریم داشت که بخشی از تدریسها نیز در دورههای تخصصی و ارتقای قاریان و جامعه قرآنی بوده است.
استاد علامی از سال ۱۳۶۰، به امر داوری مسابقات قرآن در رشتههای تجوید، وقف و ابتدا و صوت اشتغال داشت.
سوابق اجرایی
- عضویت در شوراهای تخصصی قرآنی؛
- عضویت در شورای تخصصی آموزش و پژوهش سازمان دارالقرآن؛
- عضو شورای تحقیق مرکز طبع و نشر قرآن کریم؛
- کارگروه «علمی و فنی» ستاد عالی مسابقات قرآن کشور؛
- عضو بنیاد بینالمللی حفظ قرآن کریم؛
- عضو ستاد عالی و شورای راهبردی مسابقات قرآن کشور؛
- کمیسیون توسعه آموزش عمومی قرآنی شورای عالی انقلاب فرهنگی؛
- عضو هیئت مؤسس «مجمع قاریان و حافظان استان قم»؛
- رئیس هیئتمدیره «مؤسسه فرهنگی قرآنی نور مبین»؛
- تأسیس پایگاه فرهنگی قرآنی نور مبین.
همچنین ایشان در کارنامه فعالیتهای قرآنی خود موارد دیگری را نیز دارد؛ همچون:
- تدوین متون آموزشی در حوزه ترجمه و مفاهیم قرآن و معارف اهلبیت؛
- تولید نرمافزارهای آموزش ترجمه و مفاهیم؛
- طراحی و تربیت دورههای تربیتمعلم، مربی و مدرس ترجمه و مفاهیم؛
- ترجمه آثار یادشده به زبانهای اردو، ترکی و فرانسه؛
- همکاری با رادیوقرآن و رادیومعارف.
تجلیل و تکریمها
- همایش «پاسداران اهل قلم»، ۲ بار؛
- همایش «پنجمین دوره جشنواره کتابهای رشد»، وابسته به سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی وزارت آموزشوپرورش؛
- همایش تجلیل از فعالان قرآنی «بنیاد نشر و حفظ آثار دفاع مقدس»؛
- خادم قرآن کریم، سال ۱۳۸۸؛
- تکریمشده در پنجمین مراسم تکریم چهرههای قرآنی کشور سازمان تبلیغات اسلامی، بهعنوان «استاد آموزش قرآن کریم».
وفات
این خادمالقرآن در پایان جلسه آموزش قرآنش در 16 آذرماه 1394ش دقایقی پس از اقامه نماز مغرب و عشاء، بر اثر سکته به دیار باقی شتافت.
آثار
- آموزش ترجمه و مفاهیم قرآن کریم؛
- قرآن کریم، ویژه آموزش ترجمه و مفاهیم؛
- ویرایش علمی قرآن حکیم، با همکاری کریم دولتی؛
- کتاب معلم، راهنمای تدریس آموزش ترجمه و مفاهیم قرآن؛
- کتاب مربی، راهنمای تدریس قرآن کریم، ویژه آموزش ترجمه و مفاهیم حوزه علوم قرآنی؛
- آداب تلاوت قرآن کریم؛
- زبان قرآن حوزه علوم قرائت؛
- پژوهشی در علم تجوید؛
- درآمدی بر علم تجوید (ترجمه «التمهيد في علم التجويد»، نوشته ابن جزری)؛
- درآمدی بر دانش وقف و ابتدا؛
- تجوید؛
- تجوید نماز؛
- آموزش صحیحخوانی و زیباخوانی نماز؛
- آشنایی با ضبط المصحف؛
- پژوهشی درباره مد، از نظر علم الضبط، روایات و تجوید؛
- آواشناسی زبان عربی (ترجمه «الأصوات اللغوية»، نوشته دکتر ابراهیم انیس)؛
- فرهنگ اصطلاحات صرف و نحو عربی (ترجمه کتاب «معجم لغة النحو العربي»، نوشته آنتوان دحداح لبنانی)؛
- قرآن صاعد؛
و...[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: پایگاه اینترنتی مرکز قرآن و حدیث کریمه اهلبیت(س)
منابع مقاله
پایگاه اینترنتی مرکز قرآن و حدیث کریمه اهلبیت(س)، در تاریخ 5 بهمن 1399