ينابيع المودة لذوي القربی: تفاوت میان نسخهها
جز (+رده) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:امام علی(ع)' به 'رده:علی بن ابیطالب(ع)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
[[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | [[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | ||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | ||
[[رده: | [[رده:علی بن ابیطالب(ع)]] |
نسخهٔ ۲۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۵
ينابيع المودة لذوي القربی | |
---|---|
پدیدآوران | قندوزی، سلیمان بن ابراهیم (نویسنده) حسینی، علی بن جمالاشرف (محقق) |
عنوانهای دیگر | ینابیع الموده لذوی القربی |
ناشر | منظمة الاوقاف و الشؤون الخیریة، دار الأسوة للطباعة و النشر |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1422 ق |
چاپ | 2 |
شابک | 964-6066-42-9 |
موضوع | احادیث اهل سنت - قرن 13ق.
خاندان نبوت - فضایل - احادیث اهل سنت خاندان نبوت در قرآن علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - فضایل - احادیث اهل سنت |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 4 |
کد کنگره | BP 36 /ق9ی9 1380 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ينابيع المودة لذوي القربی كتابى است در زندگانى اهلبيت پيامبر(ص)، بهخصوص حضرت على(ع) كه توسط قندوزى يكى از عالمان اهل سنت در قرن سيزدهم هجرى نوشته شده است. مؤلف، هدف خود را از تأليف اين كتاب، اداى دين به پيامبر دانسته است؛ زيرا خداوند، دوستى نزديكان آن حضرت را مزد رسالت او مىداند.
موضوع
اين كتاب بدون آنكه تنظيم خاص و فصلبندى كاملى داشته باشد، مطالبى را درباره مناقب اميرالمؤمنين على(ع) و چند تن از اهلبيت پيامبر، مانند امام حسن و امام حسين و امام عصر نقل كرده است.
منابع مقاله
قندوزى كتاب خود را بر اساس منابع مهم اهل سنت نوشته است. برخى از اين منابع عبارتند از: صحاح سته، مناقب ابونعيم، مناقب ابن مغازلى، فرائد السمطين، مناقب خوارزمى.
محتوا
در چاپ چهار جلدى كتاب، مجلد چهارم به فهرستها اختصاص دارد. جلد اول مخصوص حضرت على(ع)، جلد دوم ادامه مطالب جلد اول بهاضافه رواياتى در فضيلت حضرت زهرا و حضرت خديجه و امام حسن(ع) و جلد سوم باز هم درباره اهلبيت و حضرت مهدى است.
شيوه مؤلف، نقل از منابع پيش از خود است. مجموع ابواب كتاب، يكصد باب است كه هر باب به موضوع خاص يا مطالب كتابى خاص مىپردازد. هرچند قندوزى از منابع مختلف و متعددى استفاده كرده و روايات خود را به آن كتب استناد داده و نام آنها را هم آورده است، ليكن در بخشهايى كه يك باب را به كتاب خاصى اختصاص داده از آثار زير بهره برده است: مقتل ابومخنف، الصواعق المحرقة، فصل الخطاب خواجه پارسا نجارى، درة المعارف بسطامى، الدر المنظم محمد بن طلحه حلبى، المطالب العالية، المحجة في ما نزل في القائم الحجة و آثارى از اين دست كه بسيارى از آنها جزو منابع كهن و معتبر بشمار نمىروند. مؤلف در موارد زيادى يك روايت را تكرار كرده است.
در مجموع، كتاب ينابيع، به بخشى از زندگانى اهلبيت و آنهم مناقب آنان و از ميان ايشان حضرت على(ع) مىپردازد و همه مطالب او جمعآورى روايات پيشينيان است و چنانكه گفته شد ترتيب و تنظيم خاصى در كتاب ديده نمىشود؛ مثلاًدر بين نقل فضائل على(ع) باب ديگرى درباره فضائل همه اهلبيت آورده و دوباره به مهدى پرداخته است. قندوزى در تأليف اين اثر از منابع شيعه نيز استفاده كرده است. از اينكه مطالبى درباره حروف و خواص آنها بيان مىكند، پيداست كه مؤلف علاقهاى به اين موضوعات داشته است.