حائری طهرانی، علی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'حائری (ابهام زدایی)' به 'حائری (ابهامزدایی)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'طهرانی (ابهام زدایی)' به 'طهرانی (ابهامزدایی)') |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
{{کاربردهای دیگر|حائری (ابهامزدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|حائری (ابهامزدایی)}} | ||
{{کاربردهای دیگر|طهرانی ( | {{کاربردهای دیگر|طهرانی (ابهامزدایی)}} | ||
{{کاربردهای دیگر|حائری طهرانی (ابهامزدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|حائری طهرانی (ابهامزدایی)}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۲۴
نام | حائری طهرانی، علی |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | حسین بن يونس |
متولد | 1270ق |
محل تولد | کربلای معلی |
رحلت | 1300 ش یا 1340 ق |
اساتید | آیتالله مجدّد شيرازى |
برخی آثار | مقتنیات الدرر |
کد مؤلف | AUTHORCODE02781AUTHORCODE |
مير سيد على حائرى (1270-1340ق)، فرزند حسین بن يونس لاريجانى حائرى معروف به بهشتى عالم، فاضل، اديب، لغوى، محدث، فقيه و مفسر از اعلام شيعه در قرن چهاردهم هجرى مىباشد.
ولادت
وى در سال 1270ق در كربلا متولد شد.
اساتید
ایشان مدتى در حوزۀ كربلا از علماى بزرگوار آن حوزه استفاده نمود، سپس به سامرا رفته و از محضر مجدّد شيرازى برخوردار شده است و با دستور ايشان (كمى پيش از رحلت معظم له) به سال 1312 ه به تهران هجرت مىنمايند.
تدریس
در زهد و تقوى كم نظير بود، متجاوز از بيست و دو سال متوالى در مسجد جامع تهران در اوايل شب تفسير قرآن مىگفت. لذا به میر سید علی مفسر معروف گشت.
شاگردان
مرحوم حسین اثنا عشرى شاه عبدالعظيمى صاحب تفسير اثنیعشر ى از شاگردان وى بوده است. مرحوم حاج آقا بزرگ در نقباء البشر ذكر خيرى از او دارند و دوران مصاحبت او را يادآور شده است.
وفات
وفات وى به تاريخ 1340 ق1300/ش ثبت شده است.(برخى نيز حدود 1353ق مىدانند).