موحد، صمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
     
    خط ۸۶: خط ۸۶:


    [[تحفة العالم و ذيل التحفة، سفرنامه و خاطرات]]
    [[تحفة العالم و ذيل التحفة، سفرنامه و خاطرات]]
    [[عارفی با دو چهره: سیری در احوال و آثار محمود شبستری]]


    [[مجموعه آثار شیخ محمود شبستری]]
    [[مجموعه آثار شیخ محمود شبستری]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۶

    موحد، صمد
    NUR05323.jpg
    نام کاملدکتر صمد موحد
    ولادت2 خرداد 1315
    محل تولدتبریز
    رحلت27 آبان 1402ش
    طول عمر87 سال
    اطلاعات علمی
    درجه علمیدکترا
    دانشگاهخوارزمی
    علایق پژوهشیاستاد دانشگاه، مصحح

    صمد موحد (1315-1402ش)، نویسنده، پژوهشگر، مصحح، عرفان‌پژوه، استاد برجسته فلسفه و مطالعات فرهنگی کشور، برادر دکتر محمدعلی موحد

    ولادت

    در 2 خرداد سال 1315ش در تبریز متولد شد.[۱]

    تحصیلات

    او از شاگردان درس فلسفه، استاد محمود هومن (1287-1359ش) در دانش‌سرای عالی بود[۲] و سال‌ها به‌عنوان استاد فلسفه و عرفان در دانشگاه‌های مختلف، از جمله دانشگاه خوارزمی به تدریس پرداخت.

    فعالیت‌ها

    1. استاد پیشین دانشگاه خوارزمی
    2. نخستین مدیر بخش فلسفه و عضو شورای عالی علمی مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی)[۳]
    3. عضو هیئت مؤسس مؤسسه فرهنگی هنری صفای امید

    وفات

    سرانجام این استاد محقّق و مصحّح متون ادبی و عرفانی و حکمی در روز شنبه 27 آبان 1402ش برابر با 4 جمادی‌الأولی 1445ق درگذشت.[۴]

    آثار

    آثار و مقالات استاد صمد موحد جملگی معطوف به مباحث عرفان نظری و شرح احوال بزرگان تصوف بوده است. ایشان در کتاب سیری در  تصوف آذربایجان، به تبیین شرح حال و آراء مشایخ آذربایجان تا قرن هشتم می‌پردازد و رساله‌های فارسی و عربی آنها را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهد. دیوان محمد کججانی که میراث مکتوب توفیق نشر آن را داشته، یکی از آن مشاهیر برجستۀ فارسی‌سرای آذربایجان است.

    زنده‌یاد موحد در کتاب کوی طریقت، شرح مبسوطی از احوال شیخ صفی‌الدین اردبیلی را گزارش می‌کند. در  تحفة‌العالم سفرنامه عارف شوشتر میرعبداللطیف شوشتری را معرفی می‌کند. یکی از کارهای تحقیقی مرحوم صمد موحد، کتابی است تحقیقی در شرح احوال و آثار شیخ محمود شبستری که به شیفتگان تصوف هدیه کرده است. در کتاب سرچشمه‌های اشراق، فلسفۀ شیخ شهید سهرودی را به طالبان این اندیشمند بزرگ ایرانی تقدیم می‌کند. کوشش‌های او در ایجاد وفاق بین مباحث عرفان نظری و فلسفه، ستودنی است.[۵]

    پانويس


    منابع مقاله

    1. خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ۲۸ آبان ۱۴۰۲
    2. پایگاه بین‌المللی همکاری‌های خبری شیعه
    3. پایگاه خبری و اطلاع رسانی رکنا
    4. دایرةالمعارف بزرگ اسلامی

    وابسته‌ها