ناصری داوودی، عبدالمجید: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ناصری (ابهام زدایی)' به 'ناصری (ابهامزدایی)') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|ناصری ( | {{کاربردهای دیگر|ناصری (ابهامزدایی)}} | ||
'''عبدالمجید ناصری داوودی''' (متولد 1343ش)، دانشآموخته حوزه علمیه افغانستان و ایران و مؤسسه امام خمینی(ره) قم، دارای مدرک دکترای رشته تاریخ. | '''عبدالمجید ناصری داوودی''' (متولد 1343ش)، دانشآموخته حوزه علمیه افغانستان و ایران و مؤسسه امام خمینی(ره) قم، دارای مدرک دکترای رشته تاریخ. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۲۶
نام | ناصری داوودی، عبدالمجید |
---|---|
نامهای دیگر | داودي، عبد المجيد
ناصري، عبد المجيد |
نام پدر | |
متولد | هشت دیماه 1343ش |
محل تولد | منطقه داوود از توابع جغوری ولایت غزنی افغانستان |
رحلت | |
اساتید | مکارم شیرازی |
برخی آثار | تشیع در خراسان: عهد تیموریان
انقلاب کربلا از ديدگاه اهل سنت شهدای روحانيت جاغوری |
کد مؤلف | AUTHORCODE08331AUTHORCODE |
عبدالمجید ناصری داوودی (متولد 1343ش)، دانشآموخته حوزه علمیه افغانستان و ایران و مؤسسه امام خمینی(ره) قم، دارای مدرک دکترای رشته تاریخ.
ولادت
عبدالحمید ناصری در هشت دیماه 1343 در منطقه داوود از توابع جغوری ولایت غزنی افغانستان به دنیا آمد.
تحصیلات
ایشان پس از تحصیل دوره ابتدایی و راهنمایی، وارد دبیرستان شد، ولی به دلیل درگیری و جنگی که در سال 1358 در کشورش اتفاق افتاد نتوانست آن مقطع را به پایان ببرد. او که همزمان با تحصیلات کلاسیک مشغول به تحصیل در مکتبخانه بود، به تحصیل به دروس حوزوی روی آورد و در سال 1360 وارد مدرسه علمیه امام صادق(ع) در اوتقول (جاغوری) شد. پس از سه سال تحصیل در آنجا به ایران آمد و به حوزه علمیه اصفهان رفت و تحصیلاتش را تا مقطع سطح ادامه داد. ایشان در سال 1364 به قم آمد و نزد حضرات آیات: اعتمادی، پایانی، ستوده، طاهر فرحآبادی و فیض سرابی، فقه و اصول آموخت و دروس جدید را در مؤسسه در راه حق آغاز نمود. دروس خارج فقه و اصول را نزد حضرات آیات: مکارم شیرازی، سبحانی، فاضل لنکرانی و وحید خراسانی فراگرفت و کارشناسی ارشد رشته تاریخ را از مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) اخذ نمود. او در سال 1383 مدرک دکترای تاریخش را از مؤسسه مذکور گرفت. عنوان پایاننامه ایشان در این مقطع «تشیع در خراسان، عهد تیموریان» بود که توسط انتشارات بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی به چاپ رسید.
مشاغل
ایشان ضمن تدریس دروس حوزه به پژوهش و تحقیق در موضوع تاریخ پرداخت و از سال 1377 به مدت دو سال عضو هیئت علمی مؤسسه امام خمینی(ره) شد و سپس به دعوت پژوهشکده «تاریخ و سیره» دفتر تبلیغات اسلامی در این مرکز به پژوهش مشغول گردید و در سال 1380 بهعنوان مدیر گروه «شخصیتنگاری» و سپس بهعنوان مدیر گروه «تاریخ تشیع» مشغول به کار شد.
آثار
- تشیع در خراسان، عهد تیموریان؛
- مشاهیر تشیع در افغانستان؛
- زمینه و پیشینه جنبش اصلاحی در افغانستان؛
- انقلاب کربلا از دیدگاه اهل سنت[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: سامانه اشتراک دانش دانشگاه باقرالعلوم(ع)
منابع مقاله
سامانه اشتراک دانش دانشگاه باقرالعلوم(ع)، 9 بهمن 1399