تنکابنی، سید محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'تنکابنی (ابهام زدایی)' به 'تنکابنی (ابهام‌زدایی)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، محمد بن علی') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
وی سرانجام در هشتادودو سالگی، به تاریخ دهم جمادی‌الأخری سال 1359ق، در دماوند، ندای پروردگار را لبیک گفت و به جوار رحمت حق شتافت. بدن مطهرش را به تهران آورده و در مقبره ابن بابویه، در جوار [[ابن بابویه، | وی سرانجام در هشتادودو سالگی، به تاریخ دهم جمادی‌الأخری سال 1359ق، در دماوند، ندای پروردگار را لبیک گفت و به جوار رحمت حق شتافت. بدن مطهرش را به تهران آورده و در مقبره ابن بابویه، در جوار [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق(ره)]] دفن نمودند<ref>ر.ک: اخوان، مرتضی و صادقی، محسن، ص167</ref>. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۹
| نام | سید محمد تنکابنی |
|---|---|
| نامهای دیگر | ح‍س‍ي‍ن‍ي تنکابني، محمد بن م‍ح‍م‍دت‍ق‍ي
تنکابني، سيد محمد |
| نام پدر | محمدتقی بن عبدالمطلب |
| متولد | 1277ق |
| محل تولد | آخوندمحله رامسر |
| رحلت | دهم جمادی‌الأخری سال 1359ق |
| اساتید | میرزا حبیب‌الله رشتی |
| برخی آثار | إیضاح الفرائد |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00658AUTHORCODE |
سید محمد تنکابنی (1277-1359ق)، فقیه شیعی، عالم جلیل، حافظ کل قرآن، صاحب فضل و شرف، اصولی و فقیه بزرگوار، از شاگردان میرزا حبیب‌الله رشتی و آخوند خراسانی و صاحب کتاب «إيضاح الفرائد» که حاشیه‌ای است «فرائد الأصول» شیخ انصاری.
ولادت
سید محمد تنکابنی در سال 1277ق، در آخوندمحله رامسر به دنیا آمد[۱].
وی فرزند محمدتقی از علمای بزرگ تنکابن (از شاگردان سید علی قزوینی) و نواده سید هاشم تنکابنی، از عالمان بزرگ قزوین است[۲].
تحصیلات
وی از هفت سالگی، با فراگیری قرآن کریم، تحصیل را آغاز کرد و مقدمات علوم را در مدارس قدیمی زادگاهش فراگرفت[۳].
او علوم مختلف، مانند: فقه، اصول، حساب، هیئت، فلسفه و... را آموخت و جزو بزرگان علمای تهران در فقه و اصول و سایر علوم گردید و مدت سی سال در نهایت حرمت و عزت، در آن شهر تدریس کرد و دانشمندان بزرگواری را تربیت نمود[۴].
اساتید
وی در جوانی به قزوین کوچ کرد و در خدمت استادانی چون حاج ملا آقای خویینی، شیخ حسین الموتی و ملا علی‌اکبر جلوخانی، به تکمیل تحصیلات خود پرداخت. پس از چندی به تهران آمد و در این شهر از میرزا حسن آشتیانی، فقه و اصول و از میرزا ابوالحسن جلوه، فلسفه و حکمت و از میرزا جواد جهان‌بخش و میرزا حسین سبزواری، حساب و هندسه و نجوم و هیئت آموخت. چندی نیز از درس میرزا عبدالرحیم نهاوندی بهره برد. سپس راهی عتبات شد و در نجف به مجلس درس میرزا حبیب‌الله رشتی و آخوند خراسانی پیوست. پس از گرفتن اجازه اجتهاد، به ایران بازگشت و در تهران سکونت گزید. در تهران به امامت جماعت و تدریس پرداخت[۵].
وفات
وی سرانجام در هشتادودو سالگی، به تاریخ دهم جمادی‌الأخری سال 1359ق، در دماوند، ندای پروردگار را لبیک گفت و به جوار رحمت حق شتافت. بدن مطهرش را به تهران آورده و در مقبره ابن بابویه، در جوار شیخ صدوق(ره) دفن نمودند[۶].
آثار
از جمله آثار وی عبارت است از:
- إيضاح الفرائد (حاشیه برفرائد الأصول شیخ انصاری)؛
- حاشیه بر مکاسب شیخ انصاری؛
- حاشیه بر مجلد اول رياض المسائل سید علی طباطبایی؛
- رسالة في العقل؛
- حاشیه بر قوانين الأصول میرزای قمی؛
- مقتل[۷].
پانویس
منابع مقاله
- مرتضی، اخوان و محسن، صادقی، «سرگذشت خودنوشت علامه سید محمد تنکابنی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، کتاب شیعه، بهار و تابستان 1390، شماره 3 (از صفحه 167 تا 173).
- بی‌نام، «سید محمد تنکابنی»، برگرفته از سایت «ویستا»، یک‌شنبه 10 اسفند 1399