غضائری، حسین بن عبیدالله: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'ابن بابویه، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی') برچسب: برگرداندهشده |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، محمد بن علی') برچسب: واگردانی دستی |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
احمد بن جعفر بن سفيان بزوفرى، احمد بن محمد سليمان ابوغالب زرارى؛ [[ابن قولویه، جعفر بن محمد|جعفر بن محمد بن جعفر بن موسى بن قولويه]]؛ حسن بن حمزه ابومحمد طبرى؛ حسن بن محمد بن يحيى؛ حسين بن على بن سفيان بن خالد بن سفيان بزوفرى؛ على بن محمد بن على قلانسى و محمد بن على بن فضل بن تمام دهقان ابوالحسين نام برد و در رجال [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] از 27 نفر به عنوان مشايخ غضائرى ياد شده است. [[خویی، ابوالقاسم|مرحوم خويى]] در كتاب معجم رجال الحديث كه مشايخ [[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] را ليست كرده، از ابوالمفضل شيبانى در زمره مشايخ وى نام مىبرد. | احمد بن جعفر بن سفيان بزوفرى، احمد بن محمد سليمان ابوغالب زرارى؛ [[ابن قولویه، جعفر بن محمد|جعفر بن محمد بن جعفر بن موسى بن قولويه]]؛ حسن بن حمزه ابومحمد طبرى؛ حسن بن محمد بن يحيى؛ حسين بن على بن سفيان بن خالد بن سفيان بزوفرى؛ على بن محمد بن على قلانسى و محمد بن على بن فضل بن تمام دهقان ابوالحسين نام برد و در رجال [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] از 27 نفر به عنوان مشايخ غضائرى ياد شده است. [[خویی، ابوالقاسم|مرحوم خويى]] در كتاب معجم رجال الحديث كه مشايخ [[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] را ليست كرده، از ابوالمفضل شيبانى در زمره مشايخ وى نام مىبرد. | ||
از [[شيخ مفيد]]، [[ابن بابویه، | از [[شيخ مفيد]]، [[ابن بابویه، محمد بن علی|صدوق]]، قلانسى و ابوغالب رازى روايت نقل مىكرد و خود از مشايخ [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] بود و علماى اهل سنت نيز او را ستودهاند. | ||
[[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در كتاب رجالش دو ويژگى براى ابنغضائرى ذكر مىكند: اول: كثرت سماع و يادگيرى حديث است؛ و او را مسلط بر علم رجال مىداند و بعد در ادامه مىگويد: براى مرحوم غضائرى تصانيفى هست كه ما در فهرست آنها را ياد كردهايم؛ ولى متأسفانه در نسخ موجود فهرست [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، اثرى از اين مطلب ديده نمىشود.[[شيخ مفيد]] كه از جلالت قدر برخوردار بوده و مايه افتخار شيعه است، به حسين بن عبيدالله غضائرى افتخار و در مقابل علم و دانش اين بزرگوار خضوع مىكرد و اين نشانگر شخصيت برجسته حسينبن عبيدالله است، ولى متأسفانه قسمتى از فهرست شيخ كه ترجمه حسين بن عبيدالله در آن آمده در نسخ موجود فهرست شيخ نيست. شايد در حدود دويست ترجمه رجال [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، نام حسين بن عبيدالله وارد شده است و بيش از همه اساتيد [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] از حسين بن عبيدالله ياد مىكنند و اين كم مطلبى نيست. | [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در كتاب رجالش دو ويژگى براى ابنغضائرى ذكر مىكند: اول: كثرت سماع و يادگيرى حديث است؛ و او را مسلط بر علم رجال مىداند و بعد در ادامه مىگويد: براى مرحوم غضائرى تصانيفى هست كه ما در فهرست آنها را ياد كردهايم؛ ولى متأسفانه در نسخ موجود فهرست [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، اثرى از اين مطلب ديده نمىشود.[[شيخ مفيد]] كه از جلالت قدر برخوردار بوده و مايه افتخار شيعه است، به حسين بن عبيدالله غضائرى افتخار و در مقابل علم و دانش اين بزرگوار خضوع مىكرد و اين نشانگر شخصيت برجسته حسينبن عبيدالله است، ولى متأسفانه قسمتى از فهرست شيخ كه ترجمه حسين بن عبيدالله در آن آمده در نسخ موجود فهرست شيخ نيست. شايد در حدود دويست ترجمه رجال [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، نام حسين بن عبيدالله وارد شده است و بيش از همه اساتيد [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] از حسين بن عبيدالله ياد مىكنند و اين كم مطلبى نيست. |
نسخهٔ کنونی تا ۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۹
نام | غضایری، حسین بن عبیدالله |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | عبيداللّه |
متولد | |
محل تولد | واسط بغداد |
رحلت | 413 ق |
اساتید | جعفر بن محمد بن جعفر بن موسى بن قولويه
احمد بن جعفر بن سفيان بزوفرى احمد بن محمد سليمان ابوغالب زرارى |
برخی آثار | رسالة أبیغالب الزراری إلی ابن ابنه فی ذکر آل أعین |
کد مؤلف | AUTHORCODE08948AUTHORCODE |
حسين بن عبيداللّه بن ابراهيم غضائرى، (متوفى 411ق) مکنی به ابوعبدالله و معروف به ابوعبدالله غضائری، عالم امامى فقيه، محدث، رجالی و معاصر و همراه شيخ مفيد بود.
احمد بن حسین غضائری فرزند ایشان است.
ولادت
اهل واسط بود و در بغداد زندگی کرد.
اساتيد
احمد بن جعفر بن سفيان بزوفرى، احمد بن محمد سليمان ابوغالب زرارى؛ جعفر بن محمد بن جعفر بن موسى بن قولويه؛ حسن بن حمزه ابومحمد طبرى؛ حسن بن محمد بن يحيى؛ حسين بن على بن سفيان بن خالد بن سفيان بزوفرى؛ على بن محمد بن على قلانسى و محمد بن على بن فضل بن تمام دهقان ابوالحسين نام برد و در رجال نجاشى از 27 نفر به عنوان مشايخ غضائرى ياد شده است. مرحوم خويى در كتاب معجم رجال الحديث كه مشايخ ابن غضائرى را ليست كرده، از ابوالمفضل شيبانى در زمره مشايخ وى نام مىبرد.
از شيخ مفيد، صدوق، قلانسى و ابوغالب رازى روايت نقل مىكرد و خود از مشايخ نجاشى و شيخ طوسى بود و علماى اهل سنت نيز او را ستودهاند.
شيخ طوسى در كتاب رجالش دو ويژگى براى ابنغضائرى ذكر مىكند: اول: كثرت سماع و يادگيرى حديث است؛ و او را مسلط بر علم رجال مىداند و بعد در ادامه مىگويد: براى مرحوم غضائرى تصانيفى هست كه ما در فهرست آنها را ياد كردهايم؛ ولى متأسفانه در نسخ موجود فهرست شيخ طوسى، اثرى از اين مطلب ديده نمىشود.شيخ مفيد كه از جلالت قدر برخوردار بوده و مايه افتخار شيعه است، به حسين بن عبيدالله غضائرى افتخار و در مقابل علم و دانش اين بزرگوار خضوع مىكرد و اين نشانگر شخصيت برجسته حسينبن عبيدالله است، ولى متأسفانه قسمتى از فهرست شيخ كه ترجمه حسين بن عبيدالله در آن آمده در نسخ موجود فهرست شيخ نيست. شايد در حدود دويست ترجمه رجال نجاشى، نام حسين بن عبيدالله وارد شده است و بيش از همه اساتيد نجاشى از حسين بن عبيدالله ياد مىكنند و اين كم مطلبى نيست.
شاگردان
شيخ طوسى، مرحوم نجاشى، كراجكى مؤلف كنزالفوائد، صاحب كتاب دلايل الامامة و فرزند وى احمد غضائرى از جمله شاگردان وى بودهاند.
آثار
برخى از آثار او عبارتند از:
- البيان عن حياة الانسان.
- رسالة ابىغالب الزرارى و تكملتها لابى عبدالله الغضائرى.
- النوادر.
- التسليم على اميرالمؤمنين(ع).
- تذكير العاقل و تنبيه الغافل.