شرح تائية ابن فارض: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'کاشانی، عبدالرزاق' به 'عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلال‌الدین') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
'''شرح تائية ابن فارض؛ كشف الوجوه الغر لمعاني نظم الدرر'''، شرح عربی ادیبانه و عرفانی [[عزالدین کاشانی، محمود بن علی|عزالدین محمود بن علی کاشانی]] (متوفی 735ق)، بر قصیده تائیه ابن فارض است. کتاب با تحقیق و تصحیح [[محمد بهجت]] منتشر شده است. در انتهای کتاب، ترجمه فارسی آزاد شرح نیز ارائه شده است. | '''شرح تائية ابن فارض؛ كشف الوجوه الغر لمعاني نظم الدرر'''، شرح عربی ادیبانه و عرفانی [[عزالدین کاشانی، محمود بن علی|عزالدین محمود بن علی کاشانی]] (متوفی 735ق)، بر قصیده تائیه ابن فارض است. کتاب با تحقیق و تصحیح [[محمد بهجت]] منتشر شده است. در انتهای کتاب، ترجمه فارسی آزاد شرح نیز ارائه شده است. | ||
در دانشنامه جهان اسلام، این اثر به [[ | در دانشنامه جهان اسلام، این اثر به [[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلال‌الدین|کمال‌الدین ملا عبدالرزاق کاشانی]] (متوفی 730ق) منتسب شده است. سپس چنین ادامه داده شده که همایی احتمال داده است که این شرح از [[عزالدین کاشانی، محمود بن علی|عزالدین محمود کاشانی]] (متوفی 735ق) باشد؛ زیرا آنچه جامی درباره شرح عزالدین کاشانی بر تائیه نوشته با كشف الوجوه تطبیق می‌کند. این شرح، شامل مقدمه‌ای است که در آن بسیاری از اصطلاحات صوفیه توضیح داده شده است<ref>ر.ک: سجادی، سید جعفر؛ عروج‌نیا، پروانه، ج6، ص348-349</ref>. | ||
قصیده تائیه، قصیده‌ای است به زبان عربی در 760 بیت که عالم عارف [[ابن فارض، عمر بن علی|شرف‌الدین عمر بن علی سعدی]]، معروف به [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض مصری]] آن را سروده است. اثر حاضر، شرح قصیده مزبور توسط [[عزالدین کاشانی، محمود بن علی|عزالدین محمود بن علی کاشانی]] است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص47</ref>. عزالدین پس از دیباچه ادبی - عرفانی، در دو قسم المعارف و المواجيد و هر قسمی شامل پنج فصل، بسیاری از اصطلاحات عرفانی را شرح داده است. سپس به شرح قصیده پرداخته است. | قصیده تائیه، قصیده‌ای است به زبان عربی در 760 بیت که عالم عارف [[ابن فارض، عمر بن علی|شرف‌الدین عمر بن علی سعدی]]، معروف به [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض مصری]] آن را سروده است. اثر حاضر، شرح قصیده مزبور توسط [[عزالدین کاشانی، محمود بن علی|عزالدین محمود بن علی کاشانی]] است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص47</ref>. عزالدین پس از دیباچه ادبی - عرفانی، در دو قسم المعارف و المواجيد و هر قسمی شامل پنج فصل، بسیاری از اصطلاحات عرفانی را شرح داده است. سپس به شرح قصیده پرداخته است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۰۹
| شرح تائية ابن فارض | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عزالدین كاشانی، محمود بن علی (نويسنده)
ابن فارض، عمر بن علی (نویسنده) بهجت، محمد (مصحح) |
| عنوان‌های دیگر | تائية ابن فارض.شرح ** كشف الوجوه الغر لمعاني نظم الدر |
| ناشر | آيت اشراق |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1389ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | ابن فارض، عمر بن علی، ۵۷۶-۶۳۲ق. تائیه - نقد و تفسیر,شعر عربی - قرن ۷ق. - تا‌ریخ و نقد,شعر عرفانی عربی - قرن ۷ق. - تا‌ریخ و نقد |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PJA ۴۲۴۴/ت۳۰۸۶ ۱۳۸۹ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شرح تائية ابن فارض؛ كشف الوجوه الغر لمعاني نظم الدرر، شرح عربی ادیبانه و عرفانی عزالدین محمود بن علی کاشانی (متوفی 735ق)، بر قصیده تائیه ابن فارض است. کتاب با تحقیق و تصحیح محمد بهجت منتشر شده است. در انتهای کتاب، ترجمه فارسی آزاد شرح نیز ارائه شده است.
در دانشنامه جهان اسلام، این اثر به کمال‌الدین ملا عبدالرزاق کاشانی (متوفی 730ق) منتسب شده است. سپس چنین ادامه داده شده که همایی احتمال داده است که این شرح از عزالدین محمود کاشانی (متوفی 735ق) باشد؛ زیرا آنچه جامی درباره شرح عزالدین کاشانی بر تائیه نوشته با كشف الوجوه تطبیق می‌کند. این شرح، شامل مقدمه‌ای است که در آن بسیاری از اصطلاحات صوفیه توضیح داده شده است[۱].
قصیده تائیه، قصیده‌ای است به زبان عربی در 760 بیت که عالم عارف شرف‌الدین عمر بن علی سعدی، معروف به ابن فارض مصری آن را سروده است. اثر حاضر، شرح قصیده مزبور توسط عزالدین محمود بن علی کاشانی است[۲]. عزالدین پس از دیباچه ادبی - عرفانی، در دو قسم المعارف و المواجيد و هر قسمی شامل پنج فصل، بسیاری از اصطلاحات عرفانی را شرح داده است. سپس به شرح قصیده پرداخته است.
در انتهای اثر با عنوان «ابن فارض در آئینه کاشانی»، ترجمه فارسی شرح کاشانی با این توضیح ارائه شده است: گرچه متن کاشانی بسیار ژرف و عمیق است و کسانی که با این متون سروکار دارند خود اهل البیت هستند، ولی به‌هرحال نگاهی گذرا از زاویه زبان فارسی به ابن فارض ایجاب می‌کرد دست به ترجمه آزاد آن بزنیم و آنجایی که تا حدی موقعیت ایجاب می‌کند از شرح کاشانی مدد بگیریم و آن را با ترجمه میکس کنیم[۳].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- سجادی، سید جعفر؛ عروج‌نیا، پروانه، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1380.