آل طیب، سید محمدحسن: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '= ' به '=')
    جز (جایگزینی متن - 'جزایری (ابهام زدایی)' به 'جزایری (ابهام‌زدایی)')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    خط ۳۱: خط ۳۱:
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    {{کاربردهای دیگر|جزایری (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|جزایری (ابهام‌زدایی)}}
    '''سيد‌ ‎محمدحسن موسوى آل‌طیب جزایرى''' (1329-1415ق)، مشهور به آل‌طيب، فقيه، مجتهد و اديب معاصر  
    '''سيد‌ ‎محمدحسن موسوى آل‌طیب جزایرى''' (1329-1415ق)، مشهور به آل‌طيب، فقيه، مجتهد و اديب معاصر  
    ==ولادت ==
    ==ولادت ==

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۳۳

    آل طیب، محمدحسن
    نام آل طیب، محمدحسن
    نام‌های دیگر
    نام پدر سید محمدحسین جزایرى
    متولد ذیقعدة الحرام سال 1329ق
    محل تولد شوشتر
    رحلت 1415 ق
    اساتید شیخ عبدالکریم حائری

    بهجت

    برخی آثار كشف المراد عن حديث (لا تعاد)
    کد مؤلف AUTHORCODE04726AUTHORCODE

    سيد‌ ‎محمدحسن موسوى آل‌طیب جزایرى (1329-1415ق)، مشهور به آل‌طيب، فقيه، مجتهد و اديب معاصر

    ولادت

    در ذیقعدة الحرام سال 1329ق در شوشتر متولد گرديد. نسبش با هفت واسطه به علامه بزرگ سید نعمت‌الله جزایرى مى رسد که از علماى بزرگ استان خوزستان به شمار مى رفت. پدرش مرحوم آیت‌الله آقاى حاج سید محمدحسین جزایرى (معروف به آقا سید بزرگ) مرجع تدریس، ارشاد، امامت و محل مراجعات مردم و ماهر در علوم عقلى و نقلى و فنون غریبه و متبحر در خطوط سه گانه؛ نسخ، ثلث و كتیبه بوده و مراتب زهد و تقوى و حافظه شگرف و زیبایى بیان اخلاق خوش و خدمات دینى و اجتماعى و رسیدگى به حال درماندگان و كرامات او مشهور است.

    تحصیلات

    در محضر عموى خود سيد‌ ‎محمدباقر آل‌طيب، علوم مقدماتى و نزد پدر خود و شيخ محمد كاظم ابن‌ شيخ، سطوح عالى را فراگرفت. سپس به دزفول مهاجرت كرد و از محضر شيخ محمدرضا دزفولى در زمینه فقه و اصول و حديث بهره برد. آن‌گاه به قم رفت و چند سال در محضر آيات عظام: شیخ عبدالکریم حائری، بهجت و خوانسارى تلمذ كرد. پس از دريافت درجه اجتهاد، به زادگاه خود بازگشت و به ترویج مذهب و نشر معارف اسلامى مهارت پرداخت. وى در فلسفه، از شاگردان مبرز میرزا مهدى آشتيانى بود.

    وفات

    وى بر اقامه عزاى اهل‌بيت(ع) و به ویژه امام حسن(ع) بسيار اهتمام مى‌ورزيد و عجيب آن‌كه وفات وى نيز در صبح روز سوم صفر سال 1415 قبل از وفات امام حسن(ع) واقع شد و تشييع او همزمان با روز شهادت آن حضرت انجام گرديد.

    آثار

    از او آثار زيادى در فقه، اصول، حكت و ادبيات باقى مانده است. از جمله آثار وى:

    1. «كشف المراد عن حديث (لاتعاد)»،
    2. منظومه‌ى «رياض المرضيه» كه متضمن الفيه ابن‌ مالك نحوى است.

    وابسته‌ها