مسند عابس الغفاري و جماعة من الصحابة: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
در این اثر، حدیث‌های نبوی با سلسله سند آن‌ها از زبان این راویان نقل شده است: «عابس غِفاری؛ رافع بن حکم غفاری؛ قیس بن ابی‌غرزه؛ عبدالرحمن بن حسنه؛ اغر جهنی؛ خالد بن عدی جهنی؛ سلمة بن اکوع؛ عبدالرحمن بن ابزی؛ بشیر سلمی و جابر بن سمره»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص96</ref>. | در این اثر، حدیث‌های نبوی با سلسله سند آن‌ها از زبان این راویان نقل شده است: «عابس غِفاری؛ رافع بن حکم غفاری؛ قیس بن ابی‌غرزه؛ عبدالرحمن بن حسنه؛ اغر جهنی؛ خالد بن عدی جهنی؛ سلمة بن اکوع؛ عبدالرحمن بن ابزی؛ بشیر سلمی و جابر بن سمره»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص96</ref>. | ||
غفاری در این جزء، هفده شیخ دارد که بنا بر حروف معجم و با شماره‌گذاری روایت‌هایی که نام هریک را نشان می‌دهد، در پی هم آمده‌اند. آن شیوخ عبارتند از: «احمد بن اسد بجلی؛ اسماعیل بن ابان ازدی؛ جعفر بن عون؛ حازم بن محمد غفاری؛ حسن بن ربیع بجلی؛ عبدالله بن محمد بن ابی‌شیبه؛ عبدالحمید بن صالح کوفی؛ عبیدالله بن موسی عبسی؛ عثمان بن محمد بن ابی‌شیبه؛ علی بن حکیم کوفی؛ عمرو بن حماد قناد؛ ابونعیم فضل بن | غفاری در این جزء، هفده شیخ دارد که بنا بر حروف معجم و با شماره‌گذاری روایت‌هایی که نام هریک را نشان می‌دهد، در پی هم آمده‌اند. آن شیوخ عبارتند از: «احمد بن اسد بجلی؛ اسماعیل بن ابان ازدی؛ جعفر بن عون؛ حازم بن محمد غفاری؛ حسن بن ربیع بجلی؛ عبدالله بن محمد بن ابی‌شیبه؛ عبدالحمید بن صالح کوفی؛ عبیدالله بن موسی عبسی؛ عثمان بن محمد بن ابی‌شیبه؛ علی بن حکیم کوفی؛ عمرو بن حماد قناد؛ [[ابن دکین، فضل|ابونعیم فضل بن دکین]]؛ قتیبة بن سعید بن جمیل؛ مالک بن اسماعیل نهدی؛ محمد بن سعید بن اصفهانی، محمد بن قاسم اسدی؛ یعلی بن عبید کوفی». البته از دو شیخ او به نام‌های «عفان بن مسلم صفار» و «احمد بن یونس تمیمی» در این جزء نامی برده نشده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص7-5</ref>. | ||
[[حامضی، غالب محمد|حامضی]] (محقق) شرح حالی از غفاری را با وصفی از نسخه و با گزارشی از روش پژوهش خود در مقدمه‌اش آورده است<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>. او ترجمه‌ای از رجال اسناد و گفتگوهای نقادانه دیگران را در این‌باره (به‌ویژه از گفته‌های [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] در کتاب تقریب) آورده و همه احادیث را با استناد به کتاب بخاری تخریج نموده و داوری‌های خود در صحت و سقم آن‌ها را در پاورقی آورده است<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>. این کتاب، تک‌نسخه‌ای در «کتابخانه ظاهریه» دمشق دارد<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>. | [[حامضی، غالب محمد|حامضی]] (محقق) شرح حالی از غفاری را با وصفی از نسخه و با گزارشی از روش پژوهش خود در مقدمه‌اش آورده است<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>. او ترجمه‌ای از رجال اسناد و گفتگوهای نقادانه دیگران را در این‌باره (به‌ویژه از گفته‌های [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] در کتاب تقریب) آورده و همه احادیث را با استناد به کتاب بخاری تخریج نموده و داوری‌های خود در صحت و سقم آن‌ها را در پاورقی آورده است<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>. این کتاب، تک‌نسخه‌ای در «کتابخانه ظاهریه» دمشق دارد<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۴
| الجزء فیه: مسند عابس الغفاري و جماعة من الصحابة رضي الله عنهم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | غفاری، احمد بن حازم (نويسنده) حامضی، غالب محمد (محقق) |
| ناشر | ارک |
| مکان نشر | عربستان - ریاض |
| سال نشر | 1419ق - 1998م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مسند عابس الغفاري و جماعة من الصحابة، این مسند را ابوعمرو احمد بن حازم بن محمد بن یونس بن قیس بن ابی‌غزره غِفاری کوفی (180 و اندی -276ق)، از حدیث‌های نبوی(ص) گرد آورده و غالب بن محمد ابوالقاسم حامضی، پژوهش آن را انجام داده است. این مسند، در مجموعه «کتابخانه میراث مکتوب جهان اسلام تا قرن سوم» جای دارد.
در این اثر، حدیث‌های نبوی با سلسله سند آن‌ها از زبان این راویان نقل شده است: «عابس غِفاری؛ رافع بن حکم غفاری؛ قیس بن ابی‌غرزه؛ عبدالرحمن بن حسنه؛ اغر جهنی؛ خالد بن عدی جهنی؛ سلمة بن اکوع؛ عبدالرحمن بن ابزی؛ بشیر سلمی و جابر بن سمره»[۱].
غفاری در این جزء، هفده شیخ دارد که بنا بر حروف معجم و با شماره‌گذاری روایت‌هایی که نام هریک را نشان می‌دهد، در پی هم آمده‌اند. آن شیوخ عبارتند از: «احمد بن اسد بجلی؛ اسماعیل بن ابان ازدی؛ جعفر بن عون؛ حازم بن محمد غفاری؛ حسن بن ربیع بجلی؛ عبدالله بن محمد بن ابی‌شیبه؛ عبدالحمید بن صالح کوفی؛ عبیدالله بن موسی عبسی؛ عثمان بن محمد بن ابی‌شیبه؛ علی بن حکیم کوفی؛ عمرو بن حماد قناد؛ ابونعیم فضل بن دکین؛ قتیبة بن سعید بن جمیل؛ مالک بن اسماعیل نهدی؛ محمد بن سعید بن اصفهانی، محمد بن قاسم اسدی؛ یعلی بن عبید کوفی». البته از دو شیخ او به نام‌های «عفان بن مسلم صفار» و «احمد بن یونس تمیمی» در این جزء نامی برده نشده است[۲].
حامضی (محقق) شرح حالی از غفاری را با وصفی از نسخه و با گزارشی از روش پژوهش خود در مقدمه‌اش آورده است[۳]. او ترجمه‌ای از رجال اسناد و گفتگوهای نقادانه دیگران را در این‌باره (به‌ویژه از گفته‌های ابن حجر در کتاب تقریب) آورده و همه احادیث را با استناد به کتاب بخاری تخریج نموده و داوری‌های خود در صحت و سقم آن‌ها را در پاورقی آورده است[۴]. این کتاب، تک‌نسخه‌ای در «کتابخانه ظاهریه» دمشق دارد[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق و متن کتاب.