برقعی، سید علی‌اکبر

علی‌اکبر برقعی قمی

نام	علی‌اکبر برقعی قمی
نام‌های دیگر	برقعي قمي، علي اکبر کاشف
نام پدر	سید رضى
متولد	1278ش / 1317ق / 1900م
محل تولد	قم
رحلت	1366ش / 1407ق / 1987م
اساتید	آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی میرزا حسین نائینى سید ابوالحسن اصفهانى
برخی آثار	‏كاخ دلاویز یا تاریخ شریف رضی راهنمای دانشوران در ضبط نام‌ها، نسب‌ها و نسبت‌ها
کد مؤلف	AUTHORCODE05548AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، برقعی (ابهام‌زدایی) را ببینید.

برای دیگر کاربردها، قمی (ابهام‌زدایی) را ببینید.

سید علی‌اکبر برقعی قمی (1278-1366ش)، عالم، ادیب و نویسنده معاصر و مؤسس دبستان و دبیرستان سنایی در سال‎های 1313ش و 1315ش، است. آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی از معروف‎ترین اساتید وی و کتاب راهنمای دانشوران، از مشهورترین آثار او می‌باشد.

سید محمدباقر برقعی فرزند ایشان است.

ولادت

«سید علی‌اکبر برقعی قمی»، فرزند سید رضى، از علما، ادبا و نویسندگان معاصر تهران است. وى در شب یازدهم ماه مبارک رمضان 1317ق، در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود.

تحصیلات

آموزش مقدماتى را در مکتب فراگرفت و از آن پس به تحصیل علوم عربى، دینى و ادبى پرداخت. پس از تحصیلات علوم عقلى و نقلى نزد استادان، شروع به تدریس نمود. حوزه‌‏ى درسى به وجود آورد و به دانش‏‌پژوهى و دانش‏‌پرورى پرداخت. در بیست سالگى از مراجع زمان اجازه اجتهاد کسب کرد. در سال 1313ش، یک دبستان و در سال 1315ش، یک دبیرستان تأسیس کرد و هر دو را به نام سنایى موسوم ساخت. پس از ورود آیت‏‌الله العظمى حائرى یزدى به قم و تأسیس حوزه‌‏ى علمیه‏، آیت‏‌الله برقعى یکى از مشاروان او بود و درباره مشکلات روحانیت و وضع تحصیلى طلاب با او تبادل نظر می‌کرد. آیت‏‌الله برقعى در زمان جنگ جهانى دوم یاور مردم بود و به تشکیل انجمن خیریه همت گماشت و از متمکنین تهران و قم کمک گرفت و در منطقه‏‌اى که سکونت داشت نانوایى ایجاد کرد. بدین طریق به بینوایان کمک و مساعدت می‌نمود. در سال 1329ش، که در ایران جمعیت هواداران صلح به ریاست ملک‏‌الشعراى بهار تشکیل شد، از آیت‏‌الله برقعى خواستند که به جمعیت صلح در ایران کمک کند و او نیز اولین سخنرانى خود را در مسجد امام خمینى(ره) (شاه سابق) تهران تحت عنوان «صلح و نیروى نگهبان آن» ایراد کرد. شعار «به عدل سوگند، صلح پیروز است» به‌واسطه ایشان رایج شد. به همین منظور به کنگره‌‏ى جهانى صلح دعوت شد که یک بار در پاریس و بار دیگر در وین تشکیل شد و به‌عنوان یک پیشواى روحانى مسلمان سخنرانى کرد. پس از مراجعت از سفر اروپا از قم به شیراز و بعد به یزد تبعید شد و این تبعید مدت چهارده سال طول کشید. آیت‏‌الله برقعى به شعر و شاعرى علاقه‌مند بود و شعر هم مى‌گفت. قسمتى از اشعار وى از بین رفته است و فقط حدود دو هزار بیت آن گردآورى شده است.

اساتید

اساتید وی در رشته‌هاى مختلف غیر از اساتید علوم ادبى عبارتند از:

1. میرزا محمد معروف به ارباب، که علاوه بر معلومات عقلى و نقلى، محضرى دوست‌داشتنى و بیانى دلنشین داشت؛
2. عالم اصولى خبیر شیخ ابوالقاسم، معروف به صغیر؛
3. عالم بسیار مدقق، شیخ ابوالقاسم کبیر؛
4. شیخ حسن فاضل؛
5. فقیه متبحر و اصولى محقق آیت‌‏اللَّه شیخ عبدالکریم حائرى یزدى (مؤسس حوزه علمیه قم)، که 15 سال در حلقات درس ایشان شرکت نموده و استفاده کرده است؛
6. میرزا حسین نائینى که حقیقتاً احاطه عجیبى به چندین علم داشت؛
7. سید ابوالحسن اصفهانى (البته از این دو بزرگوار فقط در موقع توقفشان در قم که به‌عنوان تبعید به سر می‌بردند استفاده نموده است؛
8. استاد یگانه و حکیم فرزانه، آقا میرزا على‌‏اکبر حکمى یزدى (در منطق و فلسفه و هیئت)؛

آثار

فهرست برخی از آثار ایشان عبارت است از:

1. راهنماى دانشوران (سه جلد، 1329-1328)؛
2. راهنماى قم (در تاریخ قم و آثار تاریخى آن، با مقدمه رشید یاسمى، 1317)؛
3. راهنماى دین‌داران (1324)؛
4. کانون احساسات (در واقعه کربلا)؛
5. کاخ دلاویز (یا تاریخ شریف رضى)؛
6. مهر تابان (در سیرت على(ع)، 1317)؛ز
7. جلوه حق (در سیرت على بن ابى‏طالب، 1319)؛
8. بامداد روشن (در اسرار واگذارى خلافت حضرت امام حسن(ع) به معاویه، 1320)؛
9. ترجمه شیعه یا پدیدآورندگان فنون اسلام (اثر سید حسن صدر، 1319)؛
10. چرا از مرگ بترسم (اثر ابن مسکویه، ترجمه لماذا أخاف الموت، 1327).

منابع مقاله

برگرفته با اندکی اصلاح از سایت راسخون، صفحه مشاهیر، علی‌اکبر برقعی، به نقل از گلزار مشاهیر: زندگی‌نامه درگذشتگان ایران (1358-1376)، پژوهش مریم آقا شیخ محمد، سعید نوری، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران با همکاری نشر زیتون، چاپ اول، 1377،

وابسته‌ها

‏كاخ دلاویز یا تاریخ شریف رضی

راهنمای دانشوران در ضبط نام‌ها، نسب‌ها و نسبت‌ها