بستی سجستانی، اسماعیل بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به '{{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
    جز (جایگزینی متن - 'بستی (ابهام زدایی)' به 'بستی (ابهام‌زدایی)')
    خط ۳۶: خط ۳۶:
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    {{کاربردهای دیگر|بستی (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|بستی (ابهام‌زدایی)}}


    {{کاربردهای دیگر|سجستانی (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|سجستانی (ابهام زدایی)}}

    نسخهٔ ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۲۱

    بستی سجستانی، اسماعیل بن احمد
    نام بستی سجستانی، اسماعیل بن احمد
    نام‎های دیگر سجستانی، اسماعیل بن احمد

    ب‍س‍ت‍ی‌، اب‍وال‍ق‍اس‍م اس‍م‍اع‍ی‍ل

    ب‍س‍ت‍ی م‍ت‍زل‍ی‌، اب‍وال‍ق‍اس‍م اس‍م‍اع‍ی‍ل‌

    نام پدر احمد
    متولد
    محل تولد بست سیستان
    رحلت 420 ق
    اساتید قاضى عبدالجبار
    برخی آثار المراتب في فضائل أميرالمؤمنين و سيد الوصيين علي بن أبي‌طالب صلوات‌الله‌عليه

    البحث عن أدلة التکفير و التفسيق

    کد مؤلف AUTHORCODE04733AUTHORCODE

    ابوالقاسم اسماعيل بن احمد بستى (متوفی حدود 420ق)، متکلم، فقیه، از دانشمندان زیدی مذهب، و معتزلی مشرب ایرانی، سده چهارم هجرى و نویسنده كتاب المراتب در فضائل على(ع) است.

    درباره او اطلاعات زيادى در دست نداريم و شناخت وى بيشتر به كتاب المراتب است.

    او زيدى معتزلى و شاگرد عالم معروف معتزله قاضى عبدالجبار بوده است. نام او در طبقات المعتزله آمده و مدتى سمت قضاوت بر عهده داشته است.

    گفته‌اند وى در دوران حكومت منوچهر بن قابوس بن وشمگير از رى به آمل آمده و از امامان و داعيان بزرگ زيديه طبرستان بوده است. در اين زمان كه درگيرى‌هاى ناصبيان و شیعیان در آمل بالا گرفته بود بُستى به يارى شیعیان آمد و چون توانست در مجالس ذكر موجى از هيجان عمومى را بر عليه نواصب به‌راه اندازد والى آنجا او را از شهر آمل تبعيد كرد و خشم شیعیان را برانگيخت. به همين دليل ناسخِ نسخه اصل كتاب المراتب كه در آغاز نسخه نيم‌صفحه‌اى به ترجمه بُستى پرداخته مى‌نويسد: كان ينصر الشيعة على النواصب و يُورد الحجج الباهرة.

    آثار

    علاوه بر كتاب المراتب، آثار فراوان ديگرى به ابوالقاسم بُستى نسبت داده‌اند: كشف أسرار الباطنيه، الموجز في علم الكلام، الأسفار، التفسير، الدرجات، كتاب الإمامه.

    وفات

    زمان تقريبى مرگ او را سال 420 ذكر كرده‌اند.


    وابسته‌ها