لطائف القرآن: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'لطائف (ابهام زدایی)' به 'لطائف (ابهامزدایی)') |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| لطائف ( | {{کاربردهای دیگر| لطائف (ابهامزدایی)}} | ||
'''لطائف القرآن'''، تألیف [[ابن رازی، ابو المحامد احمد بن محمد بن المظفری|ابوالمحامد احمد بن محمد بدرالدین رازی]] (متوفی 630ق)، مفسر، محدث و ادیب حنفی است. در این کتاب تصریحات یا کنایات در ذکر اسامی انبیا، افراد، حیوانات، کوهها و مانند آن در قرآن، با ذکر آیات مربوطه گردآوری شده است. تحقیق و مقدمه کتاب به قلم [[نابلسی، محمد عبدالرحمن|محمد عبدالرحمن نابلسی]] است. | '''لطائف القرآن'''، تألیف [[ابن رازی، ابو المحامد احمد بن محمد بن المظفری|ابوالمحامد احمد بن محمد بدرالدین رازی]] (متوفی 630ق)، مفسر، محدث و ادیب حنفی است. در این کتاب تصریحات یا کنایات در ذکر اسامی انبیا، افراد، حیوانات، کوهها و مانند آن در قرآن، با ذکر آیات مربوطه گردآوری شده است. تحقیق و مقدمه کتاب به قلم [[نابلسی، محمد عبدالرحمن|محمد عبدالرحمن نابلسی]] است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۹
لطائف القرآن | |
---|---|
پدیدآوران | ابن رازی، ابو المحامد احمد بن محمد بن المظفری (نويسنده) نابلسی، محمد عبدالرحمن (محقق) |
سال نشر | 1414ق - 1994م |
چاپ | 1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ر2ل6 65/4 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
لطائف القرآن، تألیف ابوالمحامد احمد بن محمد بدرالدین رازی (متوفی 630ق)، مفسر، محدث و ادیب حنفی است. در این کتاب تصریحات یا کنایات در ذکر اسامی انبیا، افراد، حیوانات، کوهها و مانند آن در قرآن، با ذکر آیات مربوطه گردآوری شده است. تحقیق و مقدمه کتاب به قلم محمد عبدالرحمن نابلسی است.
کتاب، مشتمل بر مقدمه محقق، شرح حال مختصر نویسنده و ده باب است. ابواب کتاب، حاوی تصریحات، کنایات، بیتها، ذکر اشجار، ذکر نیران، ذکر حیوانات منسوبه، انبیای دهگانه، کوهها، محبت و بقایاست.
نمونههایی از مباحث کتاب:
در قرآن کریم به اسامی ده چیز تصریح شده است: اسامی برخی ملائکه، انبیاء، کفار، صحابه، ماهها، روزها، شهرها و...[۱].
ابیات (خانهها) در قرآن کریم در سه فصل بیان شده است: ذکر کعبه؛ ذکر بیتهای مختلف مانند: بیت نوح(ع)، بیت ابراهیم(ع) و بیت موسی(ع) و ذکر بیوتی که به لفظ جمع آمده مانند: بیوت بنیاسرائیل، مساجد، بیوت نبی(ص) و بیوت امهات المؤمنین[۲].
مردان مؤمنی که در قرآن به شیوه کنایه از آنها یاد شده است: ارمیا، اسمویل، یوشع بن نون، کالب بن یوفنا، خضر، هابیل، آصف بن برخیا، ابوبکر، حزقیل و حبیب نجار هستند[۳].
درختان ثابت در بوستانهای قرآن سیزدهتاست؛ دهتای آنها از روائق (پاک و زیبا) و سهتا از روانق (ناپاک و کدر) است. روائق، مانند: درخت توحید و ایمان، درخت رضوان، درخت موسی و... روانق، مانند: درخت زقوم، شجره خبیثه و شجره ملعونه[۴].
ده تن از انبیا با زنان آزمایش شدند: از جمله آدم به حواء، نوح و لوط به زنانشان، یوسف به زن عزیز مصر، موسی به صفورا دختر شعیب[۵].
در آخرین باب کتاب، در پنج فصل، آیات مناقب سیدالمرسلین (68 مورد)، جمع بین ایمان و عمل صالح، جمع بین نماز و زکات (26 مورد)، آیات سیر (ده آیه) و ذکر نهارهای جاری (37 مورد) گردآوری و ذکر شده است[۶].
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.