ابن سفیان، سحیم بن حسحاس: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگینامه | عنوان = ابن سفیان، سحیم بن حسحاس | تصویر = NUR66095.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = | نامهای دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | محل زندگی = | رحلت = | شهادت = | مدفن = | طول...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE66095AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE66095AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
'''سحیم عبد بنیحسحاس'''، شاعر مخضرم خوشقریحه در صدر | '''سحیم عبد بنیحسحاس''' (مقتول حدود ۴۰ق)، شاعر مخضرم خوشقریحه در صدر اسلام، که سرانجام زبان سرخ اشعارش، سر سبزش را بر باد داد. | ||
==خاندان، ولادت و تربیت== | ==خاندان، ولادت و تربیت== | ||
خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
* گروهی از پژوهشگران، «فرهنگنامه مؤلفان اسلامى» (مقاله «ابوعبدالله سُحَیم»)، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، 1389ش. | * گروهی از پژوهشگران، «فرهنگنامه مؤلفان اسلامى» (مقاله «ابوعبدالله سُحَیم»)، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، 1389ش. | ||
* میمنی، عبدالعزیز، مقدمه | * میمنی، عبدالعزیز، مقدمه ديوان سحيم عبد بنيالحسحاس، تحقیق عبدالعزيز الميمني، مطبعة دارالكتب المصرية، القاهرة، 1369ق. | ||
* ابن الجوزي، أبوالفرج، «المنتظم في تاريخ الملوك و الأمم»، دارالكتب العلمية. | * ابن الجوزي، أبوالفرج، «المنتظم في تاريخ الملوك و الأمم»، دارالكتب العلمية. | ||
* العسقلاني ابن حجر ، أبوالفضل أحمد بن علي، «الإصابة في تمييز الصحابة»، دارالكتب العلمية، بیروت، 1415ق. | * العسقلاني ابن حجر ، أبوالفضل أحمد بن علي، «الإصابة في تمييز الصحابة»، دارالكتب العلمية، بیروت، 1415ق. |
نسخهٔ ۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۱
ابن سفیان، سحیم بن حسحاس | |
---|---|
سحیم عبد بنیحسحاس (مقتول حدود ۴۰ق)، شاعر مخضرم خوشقریحه در صدر اسلام، که سرانجام زبان سرخ اشعارش، سر سبزش را بر باد داد.
خاندان، ولادت و تربیت
ابوعبدالله سُحَیم، معروف به عبد بنیحسحاس بن هند، نامش را سحیم و حیه ذکر کردهاند. وی از بردگان سیاهپوست حبشی بود که طایفه بنوحسحاس که تیرهای از قبیله بنیاسدند، او را خریداری کردند. او شاعری خوشطبع و دارای سرودههایی جالب بود.
اولین سروده
- گویند اولین شعری که سرود زمانی بود که او را بهعنوان «رائد» (پیشرو و پرچمدار کاروان) فرستادند و او رفت و برگشت و این بیت را گفت:
. مردم که دیدند او «نَبات» و «بَنات» را قافیه قرار داده، گفتند: به خدا این شاعر است و از همین زمان شعرسرایی سحیم عبد بنیحسحاس آغاز شد[۱].
مصرعی پسندیده
- سحیم در اوایل عصر نبوت به دنیا آمد و اسلام را درک کرد. سحیم گفته بود:
عميرة ودّع إن تجهزت غازيا | كفى الشيب و الإسلام للمرء ناهيا |
رسول اکرم(ص) در مصرع دوم تغییری داد و گفت: «كفى بالإسلام و الشّيب للمرء ناهياً»[۲].
بدفرجامی
- عبد بنیحسحاس درباره زنان بنوحسحاس شعر میگفت، ولی «تشبیب» و اشعار تند و زنندهاش، دشمنی آفرید: ناراضیان و زخمخوردگان از شمشیر زبانش، او را کشتند و جسدش را آتش زدند[۳] و البته چند گزارش درباره چگونگی کشته شدن عبد بنیحسحاس بیان شده است.
- مرگ او را حدود ۴۰ق، ذکر کردهاند[۴]؛ ولیکن از سوی دیگر گفته شده که او در زمان عثمان کشته شد. این دو با هم سازگاری ندارد و باید یکی را برگزید؛ زیرا عثمان در سال 35ق، کشته شد[۵].
آثار
پانویس
منابع مقاله
- گروهی از پژوهشگران، «فرهنگنامه مؤلفان اسلامى» (مقاله «ابوعبدالله سُحَیم»)، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، 1389ش.
- میمنی، عبدالعزیز، مقدمه ديوان سحيم عبد بنيالحسحاس، تحقیق عبدالعزيز الميمني، مطبعة دارالكتب المصرية، القاهرة، 1369ق.
- ابن الجوزي، أبوالفرج، «المنتظم في تاريخ الملوك و الأمم»، دارالكتب العلمية.
- العسقلاني ابن حجر ، أبوالفضل أحمد بن علي، «الإصابة في تمييز الصحابة»، دارالكتب العلمية، بیروت، 1415ق.