ترجمه قرآن (جلالالدین فارسی): تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ترجمه قرآن (ابهام زدایی)' به 'ترجمه قرآن (ابهام‌‌زدایی)') |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|ترجمه قرآن ( | {{کاربردهای دیگر|ترجمه قرآن (ابهام‌‌زدایی)}} | ||
'''ترجمه قرآن'''، اين ترجمه به قلم [[فارسی، جلالالدین|جلال‌الدين فارسى]] است. | '''ترجمه قرآن'''، اين ترجمه به قلم [[فارسی، جلالالدین|جلال‌الدين فارسى]] است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۵۹
| ترجمه قرآن (فارسی) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فارسی، جلالالدین (نویسنده) |
| ناشر | انجام کتاب |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1369 ش |
| چاپ | 1 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، ترجمه قرآن (ابهام‌‌زدایی) را ببینید.
ترجمه قرآن، اين ترجمه به قلم جلال‌الدين فارسى است.
ويژگى‌ها
- ترجمه، از توضيحات اضافى، كمتر برخوردار است.
- برخى از جملات ترجمه، داراى زيبايى و شيوايى خيلى خوبى مى‌باشد؛ مانند آنچه كه در ترجمه آيه 24 سوره اسراء: «و اخفض لهما جناح الذل من الرحمة» آمده: «و از سر مهربانى، بال خودشكستگى براى ايشان فرو آر». يا در آيه 165 بقره: «و الذين آمنوا أشد حبا لله» كه در ترجمه آن آمده: «و كسانى كه ايمان آورند عشقى شديدتر به خدا دارند».
- توجه به مفعول مطلق‌هاى نوعى؛ مانند آنچه كه در ترجمه آيه 3 سوره مريم: «إذ نادى ربه نداء خفيا» آمده است: «آن هنگام كه پروردگارش را برخواند خواندنى آهسته».
- ادات تأكيد در اكثر موارد تأكيد آنها در ترجمه ذكر شده است؛ مانند آيه 155 بقره: «و لنبلونكم بشيء من الخوف...» كه در ترجمه آن آمده: «و البته شما را با چيزى از ترس و گرسنگى... آزمايش مى‌كنيم».
اشكالات
- ترجمه از سلاست و روانى مناسب برخوردار نمى‌باشد؛ مثلاًآيه 2 سوره حمد را چنين ترجمه نموده: «ستايش خداى راست پروردگار عالم‌هاى آفريدگان».
- ترجمه برخى از كلمات صحيح نيست؛ مانند آنچه كه در ترجمه واژه «أب» در سوره مريم آيه 42 و 43 و 44 آمده: «يا أبت را به معناى «هان اى رئيس» ترجمه نموده است».
- برخى از حروف و كلمات ترجمه نشده‌اند؛ مانند آيه 68 سوره اسراء كه در آن آمده: «أ فأمنتم...» و چنين ترجمه شده: «آيا ايمن شديد». در اينجا حرف «فاء» ترجمه نشده است. يا مانند آيه 54 سوره اعراف: «من عمل منكم سوءا بجهالة ثم تاب من بعده و أصلح فإنه غفور رحيم» كه در ترجمه آن آمده: «هر كس از شما كار بدى را به‌نادانى انجام دهد، آنگاه توبه كند و كار شايسته كند...». در اين ترجمه، كلمه «من بعده» ترجمه نشده است.
- عدم توجه به معلوم و مجهول بودن فعل؛ مانند آيه 25 و 26 سوره «و الفجر»: «فيومئذ لا يعذب عذابه أحد و لا يوثق وثاقه أحد» كه در ترجمه آن آمده: «در آن روزگاران عذابش را هيچ‌كس نمى‌كشد و نه بندى‌اش را هيچ‌كس بندى نخواهد شد». در اين دو آيه دو فعل «يوثق» و «يعذب» وجود دارد كه معلوم است، ولى به‌صورت مجهول ترجمه شده است. ترجمه صحيح آن چنين است: «و در آن روز هيچ‌كس (همانند) عذاب او عذاب نمى‌كند و هيچ‌كس (همانند) به بند كشيدن او به بند نمى‌كشد».