دیوان نظام‌الدین محمود قمر اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۴۵: خط ۴۵:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
     
    [[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1403]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ شهریور 1403 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ شهریور 1403 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۳۱

    دیوان نظام الدین محمود قمر اصفهانی
    دیوان نظام‌الدین محمود قمر اصفهانی
    پدیدآورانن‍ظام‌ اص‍ف‍ه‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍ود (نويسنده) بینش، تقی (مصحح)
    ناشرمحمد شحام
    مکان نشرایران - مشهد مقدس
    سال نشر1363ش
    چاپ1
    موضوعشعر فارسی - قرن 6ق.
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    1363 9د 5112 PIR
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    دیوان نظام‌الدین محمود قمر اصفهانی، دیوان یکی از شعرای گمنام یا کم‌نام ایرانی به نام محمود قمر و متخلص به نظام (درگذشته 599 تا 614ق) است که به اهتمام و با مقدمه تقی بینش برای اولین بار به طبع رسیده است.

    بینش معتقد است احتمال دارد گمنامی یا کم‌نامی قمر اصفهانی تا حد زیاد معلول کم‌ بودن نسخ خطی دیوان او باشد؛ زیرا تنها دو نسخه از دیوان قمر، یکی در کتابخانه ایندیاافیس لندن و دیگری در آستان قدس رضوی یافته است. این دو نسخه نیز در حقیقت منتخبی از دیوان او محسوب می‌شود[۱].

    در بین کسانی که نامشان در دیوان قمر آمده است و به‌طریقی مورد ستایش یا هجا قرار گرفته‌اند فقط عده معدودی را می‌توان شناخت. علت این است که این اشخاص باآنکه در زمان خود مقام و منصبی داشته و با شاعر مربوط بوده‌اند، در حدی نبوده‌اند که اسمشان باقی بماند و در طول تاریخ به ‌دست فراموشی سپرده نشود. در درجه اول باید از اتابکان فارس نام برد؛ زیرا دوران زندگانی قمر با سلطنت این خاندان مصادف بوده و اتابک سعد بن زنگی را مدح گفته است. در بین مدایح قمر اشعاری در مدح مظفرالدین سعد بن زنگی دیده می‌شود که با توجه به دوران سلطنت او باید متعلق به اوایل دوره زمامداری وی باشد. دیگر از ممدوحان قمر صاعدیان اصفهان هستند[۲].

    محقق کتاب، معتقد است چون دیوان قمر از تعداد زیادی قصیده و قطعه و چند غزل یا تغزل و مقدار معتنابهی رباعی تشکیل می‌شود، می‌توان گفت قمر قصیده‌سرا بوده است. همچنین در اشعار قمر به اقتضای قصیده‌سرایی مضامین حماسی بیشتر وجود دارد و برخلاف سعدی که به تعبیری با او معاصر محسوب می‌شود، به سبک خراسانی متمایل است[۳].

    از شعر قمر به‌صورت‌های مختلف می‌توان استفاده کرد: در درجه اول لغات و ترکیبات جالب توجهی دارد. دیگر جنبه علمی و معنوی شعر قمر است که مانند اغلب شعرای قدیم ایران مملو از نکات و اصطلاحات علمی است. گذشته از اینها در اشعار قمر اشاراتی به آداب و رسوم و نحوه زندگی مردم در گذشته‌های دور هست که می‌تواند برای علاقه‌مندان به این قبیل مسائل مفید باشد[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص8
    2. ر.ک: همان، ص11-13
    3. ر.ک: همان، ص15
    4. ر.ک: همان، ص16-17

    منابع مقاله

    مقدمه کتاب.

    وابسته‌ها