حائری، مرتضی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ت مندان ' به 'ت‌مندان ') |
||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
مرحوم حاج آقا مرتضى زهد و تقوا، ساده زیستى، دورى از مظاهر فریبنده دنیا، نا دیده گرفتن تشریفات ظاهرى، پرهیز از خلاف گویى و تملق و دیگر صفات نیکو را از پدر بزرگوارش به ارث برده بود. | مرحوم حاج آقا مرتضى زهد و تقوا، ساده زیستى، دورى از مظاهر فریبنده دنیا، نا دیده گرفتن تشریفات ظاهرى، پرهیز از خلاف گویى و تملق و دیگر صفات نیکو را از پدر بزرگوارش به ارث برده بود. | ||
تا آخر عمر در خانه پدریش که با خشت و گل ساخته شده بود، زندگى کرد. آنقدر مراعات وجوه و اموال عمومى را مى‌کرد. رفع گرفتارى‌هاى مردم درمانده، بر طرف کردن مشکلات زندگى آنها از دیگر خصوصیات بارز این مرد بزرگ بود. درب خانه‌اش به روى مردم باز بود، | تا آخر عمر در خانه پدریش که با خشت و گل ساخته شده بود، زندگى کرد. آنقدر مراعات وجوه و اموال عمومى را مى‌کرد. رفع گرفتارى‌هاى مردم درمانده، بر طرف کردن مشکلات زندگى آنها از دیگر خصوصیات بارز این مرد بزرگ بود. درب خانه‌اش به روى مردم باز بود، حاجت‌مندان به راحتى مى‌توانستند نیازهاى خود را با وى در میان بگذارند و مشکلات خود را به وسیله او حل کنند. | ||
ایشان علاقه خاصى به اهل‌بیت علیهم‌السلام بویژه حضرت [[امام رضا(ع)]] داشت و به گونه‌اى که اگر در درس نام على بن موسى الرضا(ع) را مى‌شنید، اشک از دیدگانش سرازیر مى‌گشت. به سادات و ذریه پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) علاقه خاصى داشت و براى آنها احترام ویژه‌اى قائل بود. | ایشان علاقه خاصى به اهل‌بیت علیهم‌السلام بویژه حضرت [[امام رضا(ع)]] داشت و به گونه‌اى که اگر در درس نام على بن موسى الرضا(ع) را مى‌شنید، اشک از دیدگانش سرازیر مى‌گشت. به سادات و ذریه پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) علاقه خاصى داشت و براى آنها احترام ویژه‌اى قائل بود. | ||
نسخهٔ ۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۵
| نام | حائری، مرتضی |
|---|---|
| نامهای دیگر | شیخ مرتضى حائرى یزدى
آیتالله مرتضی حائری حائری یزدی، مرتضی |
| نام پدر | آیتالله شیخ عبدالکریم حائرى |
| متولد | 1295ش یا 1916 م |
| محل تولد | اراک |
| رحلت | 1364 ش یا 1406 ق یا 1986 م |
| اساتید | سید محمدرضا گلپایگانى |
| برخی آثار | كتاب الخمس (حائری) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00095AUTHORCODE |
مرتضی حائری (1295-1364ش)، فقیه، از اعضای مجلس خبرگان قانون اساسی و مؤسس صندوق ذخیره علوی در قم، فرزند آیتالله شیخ عبدالکریم حائرى مؤسس حوزه علمیه قم، داماد آیتالله سيد محمد كوه‌كمرى تبريزى، آیتالله سید مصطفی خمینی داماد او است.
ولادت
او در روز چهاردهم ذى حجه سال 1334 ه.ق در یک خانواده متدین و مذهبى و کانون علم و تقوى، از پدرى بزرگوار فرزندى به نام شیخ مرتضى در اراک دیده به جهان گشود.
زندگی‌نامه
مرحوم حاج آقا مرتضى زهد و تقوا، ساده زیستى، دورى از مظاهر فریبنده دنیا، نا دیده گرفتن تشریفات ظاهرى، پرهیز از خلاف گویى و تملق و دیگر صفات نیکو را از پدر بزرگوارش به ارث برده بود.
تا آخر عمر در خانه پدریش که با خشت و گل ساخته شده بود، زندگى کرد. آنقدر مراعات وجوه و اموال عمومى را مى‌کرد. رفع گرفتارى‌هاى مردم درمانده، بر طرف کردن مشکلات زندگى آنها از دیگر خصوصیات بارز این مرد بزرگ بود. درب خانه‌اش به روى مردم باز بود، حاجت‌مندان به راحتى مى‌توانستند نیازهاى خود را با وى در میان بگذارند و مشکلات خود را به وسیله او حل کنند.
ایشان علاقه خاصى به اهل‌بیت علیهم‌السلام بویژه حضرت امام رضا(ع) داشت و به گونه‌اى که اگر در درس نام على بن موسى الرضا(ع) را مى‌شنید، اشک از دیدگانش سرازیر مى‌گشت. به سادات و ذریه پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) علاقه خاصى داشت و براى آنها احترام ویژه‌اى قائل بود.
اساتید
بعضى از اساتیدى که ایشان از محضرشان استفاده نموده است عبارتند از:
- سید محمدرضا گلپایگانى؛
- سید محمدتقى خوانسارى؛
- سید محمد محقق داماد؛
- حاج شیخ عبدالکریم حایرى؛
- سید محمد حجت کوه کمره‌اى؛
- حاج سید حسین بروجردى؛
- امام سید روح الله خمینى.
شاگردان
حاج آقا مرتضى، بیش از چهل سال تدریس در حوزه علمیه قم شاگردان ممتازى تربیت و تحویل جامعه داد که بعضى از آنها عبارتند از:
- سید عباس خاتم یزدى؛
- شیخ حسین شب زنده دار؛
- شهید محمدمهدى ربانى املشى؛
- محمد محمدى رى‌شهرى؛
- شیخ محمدحسین امراللهى؛
- میرزا محمد پیشوایى ترک‌آبادى؛
- شیخ محمدحسین بهجتى، (شفق) امام جمعه اردکان؛
- سید على آقا محقق داماد؛
- محمدحسین اشعرى؛
- سید حسن آل طه؛
- سید صادق حسینى مآب یزدى.
وفات
مرحوم حاج آقا مرتضى حائرى پس از عمرى تلاش و کوشش در راه احیاى دین مبین اسلام و تربیت، عاقبت در شب 24 جمادى الثانى 1406 ه.ق، مصادف با 25 اسفند 1364 ه.ش، روح پاکش به ملکوت اعلى پیوست. آیتالله سید محمدرضا گلپایگانى(ره) بر پیکر پاک آن مرحوم نماز خواندند و جنازه را به سوى مسجد بالا سر حضرت معصومه (علیهاالسلام) بردند و پایین پاى پدر بزرگوارش به خاک سپردند.
آثار
ایشان در کنار تدریس تألیفاتى نیز داشته است که عبارت است از:
- ابتغاء الفضيلة في شرح الوسيلة؛
- رساله‌اى در نماز جمعه؛
- کتاب الخمس؛
- پرتوى از انوار آسمانى؛
- مباحثى در تفسیر سوره حمد؛
- رساله‌اى در خلل صلاة.