ابن جوصا، احمد بن‌ عمیر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = ابن جوصا، احمد بن‌ عمیر | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = ابن جَوصا، ابوالحسن‌ احمد بن‌ عمیر بن‌ یوسف‌ بن‌ موسى‌ دمشقى‌ | نام‌های دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = عمیر بن‌ یو...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۴۹: خط ۴۹:
    از مشایخ‌ وی‌ مى‌توان‌ از زبیر بن‌ بكار، ابوتقى‌ هشام‌ بن‌ عبدالملك‌، محمد بن‌ وزیر و ابوجعفر احمد فارسى‌ نام‌ برد.  
    از مشایخ‌ وی‌ مى‌توان‌ از زبیر بن‌ بكار، ابوتقى‌ هشام‌ بن‌ عبدالملك‌، محمد بن‌ وزیر و ابوجعفر احمد فارسى‌ نام‌ برد.  
    ==راویان==
    ==راویان==
    از راویان‌ مشهور وی‌ كسانى‌ مانند: سلیمان‌ بن‌ احمد طبرانى‌ و عبدالله‌ بن‌ عدی‌ جرجانى بنا به‌ اظهار خودشان‌، و نیز ابو حاتم‌ محمد بن‌ حبّان‌ بُستى‌ و ابوبكر محمد بن‌ ابراهیم‌ بن‌ مقری‌ و ابوعلى‌ حسین‌ بن‌ على‌ نیشابوری‌ قابل‌ ذكرند. ابن‌ عساكر در تاریخ‌ دمشق‌ از 52 تن‌ مشایخ‌ و 24 تن‌ راویان‌ وی‌ نام‌ برده‌ و چند حدیث‌ به‌ واسطه‌ از وی‌ نقل‌ كرده‌ است‌. یاقوت‌ نیز از تعداد كثیری‌ از مشایخ‌ و راویان‌ وی‌ نام‌ برده‌ است‌.  
    از راویان‌ مشهور وی‌ كسانى‌ مانند: [[طبرانی، سلیمان بن احمد|سلیمان‌ بن‌ احمد طبرانى‌]] و [[ابن عدی، عبدالله بن عدی|عبدالله‌ بن‌ عدی‌ جرجانى]] بنا به‌ اظهار خودشان‌، و نیز [[ابن حبان، محمد بن حبان|ابو حاتم‌ محمد بن‌ حبّان‌ بُستى‌]] و [[ابن مقری، محمد بن ابراهیم|ابوبكر محمد بن‌ ابراهیم‌ بن‌ مقری‌]] و [[ابوعلى‌ حسین‌ بن‌ على‌ نیشابوری‌]] قابل‌ ذكرند. [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن‌ عساكر]] در تاریخ‌ دمشق‌ از 52 تن‌ مشایخ‌ و 24 تن‌ راویان‌ وی‌ نام‌ برده‌ و چند حدیث‌ به‌ واسطه‌ از وی‌ نقل‌ كرده‌ است‌. [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|یاقوت‌]] نیز از تعداد كثیری‌ از مشایخ‌ و راویان‌ وی‌ نام‌ برده‌ است‌.  
    ==آثار==
    ==آثار==
    از آثار او حدیث‌ ابن‌ جوصاست ‌كه‌ جزئى‌ از آن‌ در كتابخانه ظاهریه‌ موجود است‌. كتابى‌ به‌ نام‌ مسند به‌ او منسوب‌ است‌ كه‌ زبیدی‌ از آن‌ نام‌ برده‌ است‌ و نیز موطأ مالك‌ را به‌ روایت‌ ابن‌ وهب‌ و ابن‌ قاسم‌ جمع‌ كرده‌ است‌.<ref> قره‌بگلو، سعیدالله، ج3، ص281-282</ref>
    از آثار او حدیث‌ ابن‌ جوصاست ‌كه‌ جزئى‌ از آن‌ در كتابخانه ظاهریه‌ موجود است‌. كتابى‌ به‌ نام‌ مسند به‌ او منسوب‌ است‌ كه‌ [[مرتضی زبیدی، محمد|زبیدی‌]] از آن‌ نام‌ برده‌ است‌ و نیز [[موطأ الإمام مالك|موطأ]] مالك‌ را به‌ روایت‌ ابن‌ وهب‌ و ابن‌ قاسم‌ جمع‌ كرده‌ است‌.<ref> قره‌بگلو، سعیدالله، ج3، ص281-282</ref>
    ==پانویس==
    ==پانویس==
    <references/>
    <references/>

    نسخهٔ ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۲

    ابن جوصا، احمد بن‌ عمیر
    NUR00000.jpg
    نام کاملابن جَوصا، ابوالحسن‌ احمد بن‌ عمیر بن‌ یوسف‌ بن‌ موسى‌ دمشقى‌
    نام پدرعمیر بن‌ یوسف‌
    رحلت320ق‌
    اطلاعات علمی
    مشایخزبیر بن‌ بكار، ابوتقى‌ هشام‌ بن‌ عبدالملك‌، محمد بن‌ وزیر
    برخی آثارحدیث‌ ابن‌ جوصا، مسند

    ابن جَوصا، ابوالحسن‌ احمد بن‌ عمیر بن‌ یوسف‌ بن‌ موسى‌ دمشقى‌ (د 320ق‌/932م‌)، محدث‌.

    جایگاه حدیثی

    او مولای‌ بنى‌ هاشم‌ و به‌ روایتى‌ مولای‌ محمد بن‌ صالح‌ بن‌ بیهس‌ كلابى‌ بود و در زمان‌ خود از اركان‌ حدیث‌ شمرده‌ مى‌شد. در شام‌ و مصر به‌ تحصیل‌ حدیث‌ پرداخت‌، چنان‌كه‌ او را در شام‌ برابر ابن‌ عُقده‌ در كوفه‌ گفته‌اند. برخى‌ از رجالیان‌ چون‌ طبرانى‌ وی‌ را توثیق‌ كرده و برخى‌ چون‌ دارقطنى‌ او را ضعیف‌ شمرده‌اند.

    مشایخ

    از مشایخ‌ وی‌ مى‌توان‌ از زبیر بن‌ بكار، ابوتقى‌ هشام‌ بن‌ عبدالملك‌، محمد بن‌ وزیر و ابوجعفر احمد فارسى‌ نام‌ برد.

    راویان

    از راویان‌ مشهور وی‌ كسانى‌ مانند: سلیمان‌ بن‌ احمد طبرانى‌ و عبدالله‌ بن‌ عدی‌ جرجانى بنا به‌ اظهار خودشان‌، و نیز ابو حاتم‌ محمد بن‌ حبّان‌ بُستى‌ و ابوبكر محمد بن‌ ابراهیم‌ بن‌ مقری‌ و ابوعلى‌ حسین‌ بن‌ على‌ نیشابوری‌ قابل‌ ذكرند. ابن‌ عساكر در تاریخ‌ دمشق‌ از 52 تن‌ مشایخ‌ و 24 تن‌ راویان‌ وی‌ نام‌ برده‌ و چند حدیث‌ به‌ واسطه‌ از وی‌ نقل‌ كرده‌ است‌. یاقوت‌ نیز از تعداد كثیری‌ از مشایخ‌ و راویان‌ وی‌ نام‌ برده‌ است‌.

    آثار

    از آثار او حدیث‌ ابن‌ جوصاست ‌كه‌ جزئى‌ از آن‌ در كتابخانه ظاهریه‌ موجود است‌. كتابى‌ به‌ نام‌ مسند به‌ او منسوب‌ است‌ كه‌ زبیدی‌ از آن‌ نام‌ برده‌ است‌ و نیز موطأ مالك‌ را به‌ روایت‌ ابن‌ وهب‌ و ابن‌ قاسم‌ جمع‌ كرده‌ است‌.[۱]

    پانویس

    1. قره‌بگلو، سعیدالله، ج3، ص281-282

    منابع مقاله

    قره‌بگلو، سعیدالله، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.

    وابسته‌ها