قاعدة لاضرر و لاضرار: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۵۵: خط ۵۵:
    [[رده:فقه (آثار کلی - اختصاصی)]]
    [[رده:فقه (آثار کلی - اختصاصی)]]


    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1403]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1403 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1403 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]]

    نسخهٔ ‏۱۰ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۸

    قاعدة لاضرر و لاضرار
    قاعدة لاضرر و لاضرار
    پدیدآورانداوری، مسلم (نويسنده)

    حوری، عبدالشهید (مقرر)

    موسسة الإمام الرضا علیه السلام للبحث و التحقیق العلمي ( محقق)
    عنوان‌های دیگرتقریر البحث الحاج الشیخ مسلم الداوري
    ناشردار زين العابدين (ع)
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1399ش - 2020م
    چاپ1
    شابک978-622-6503-67-9
    موضوعقاعده لا ضرر - فقه - قواعد - فقه جعفری - قرن 14
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    2د2ل 169/52 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    قاعدة لاضرر و لاضرار، تقریرات دروس اصولی، رجالی و فقیه شیعه معاصر؛ آیت‌الله مسلم داوری (متولد 1322ش)، به قلم عبدالشهید حوری است که قانون فقهی «لاضرر و لاضرار» را اجتهادی تبیین می‌کند و به نقد دیدگاه‌های گوناگون در مورد معنای آن می‌پردازد و سخنی نو می‌آورد. مؤسسة الإمام الرضاعلیه‌السلام للبحث و التحقیق العلمي این اثر را تحقیق کرده و برای آن مقدمه نوشته است.

    هدف و روش

    ساختار و محتوا

    • این اثر، از مباحث ذیل تشکیل شده است:
    • مقام اول: مدرک قاعده «لاضرر و لاضرار» (متن 6 طائفه از روایات)؛
    • مقام دوم: سند احادیث (بررسی اسناد 6 طائفه از روایات)؛
    • مقام سوم: تحدید متن احادیث (3 جهت)؛
    • مقام چهارم: مفاد روایات (مدلول مفردات و هیئت ترکیبی شامل بیان و تقریر و نقد 6 مسلک)؛
    • مقام پنجم: تنبیهات این قاعده (7 تنبیه).

    نمونه مباحث

    • آیت‌الله مسلم داوری بعد از توضیح و نقد مسالک ششگانه، در مورد مفاد روایاتی که بر قاعده «لاضرر و لاضرار» دلالت دارد [۳]، خودش نظر می‌دهد:
      • تحقیق آن است که گفته شود: حدیث لاضرر در موارد متعددی وارد شده است و گاهی به‌صورت تعلیل است، همان طور که در قضیه سمره و حدیث شفعه و حدیث منع فضل الماء و الکلاء و گاهی به‌شکل مستقلّ وارد شده است؛ پس باید معنایی داشته باشد که بر همه این موارد منطبق شود به‌صورتی که خصوصیات موارد در آن ملغی گردد و معنا همانند کبرای کلی باشد.
      • به نظر می‌رسد: روشنتر این است که در تفسیر حدیث گفته شود: معنای قسمت اول یعنی «لاضرر» نفی کردن فعلی است که باعث ضرر می‌شود؛ چه به ضرر خود شخص باشد چه دیگری. و منظور از آن نفی کردن حکمی است که از نظر شرعی موجب ضرر است؛ چه حکم الزامی باشد چه غیر آن و چه تکلیفی باشد چه وضعی. و معنای قسمت دوم، فقط نفی هر فعلی است که باعث ضرر زدن به دیگری می‌شود. [۴]

    پانویس

    1. تقریظ استاد، ص4.
    2. مقدمه مؤسسه، ص5-8.
    3. متن کتاب، ص113- 187.
    4. همان، ص187.

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها